Νέα γενιά και εργασία: Προσποίηση μέσω του «task masking»

Η Generation Z, η πρώτη γενιά που μεγάλωσε πλήρως μέσα στην ψηφιακή εποχή, διαμορφώνει μια νέα αντίληψη για την εργασία. Ωστόσο, οι αλλαγές που φέρνει αυτή η στάση δεν γίνονται πάντα προς τη σωστή κατεύθυνση. Το “task masking”, δηλαδή η προσποίηση εργασίας μέσω επιφανειακών ενεργειών που δημιουργούν την ψευδαίσθηση της παραγωγικότητας, αποτελεί μια από τις τελευταίες τάσεις αντίδρασης στον εργασιακό χώρο. Αν και αντικατοπτρίζει την αντίθεση της Gen Z στο παραδοσιακό μοντέλο εργασίας, την ίδια στιγμή ανοίγει τον δρόμο για την αντικατάσταση των εργαζομένων από την Τεχνητή Νοημοσύνη (ΑΙ), καθώς οι εργοδότες αναζητούν πιο αποδοτικές λύσεις.

Η πανδημία του Covid-19 έδωσε τη δυνατότητα στους νέους εργαζόμενους να ξεκινήσουν την καριέρα τους με ευελιξία, χωρίς το άγχος της φυσικής παρουσίας στο γραφείο. Η τηλεργασία έγινε η νέα πραγματικότητα, επιτρέποντας στους εργαζομένους να προσαρμόσουν το ωράριό τους στις δικές τους ανάγκες και να αποδώσουν με τον δικό τους ρυθμό. Ωστόσο, η επιστροφή στο γραφείο, που πολλές εταιρείες επέβαλαν αυστηρά, προκάλεσε δυσαρέσκεια. Οι νέοι νιώθουν ότι η φυσική παρουσία δεν συνεπάγεται παραγωγικότητα, ενώ το άκαμπτο οκτάωρο μοιάζει ξεπερασμένο. Έτσι, γεννήθηκε το “task masking”. Οι εργαζόμενοι προσποιούνται ότι δουλεύουν, πληκτρολογώντας δυνατά, περπατώντας γρήγορα στο γραφείο, έχοντας συνεχώς πολλές καρτέλες ανοιχτές στον υπολογιστή ή μετακινώντας έγγραφα και γραφική ύλη. Αντί να αυξάνουν την παραγωγικότητα, εστιάζουν στο να φαίνονται απασχολημένοι, δημιουργώντας την εντύπωση ότι έχουν σημαντικές εργασιακές ευθύνες.

Η Τεχνητή Νοημοσύνη ως απειλή για τους αδιάφορους εργαζόμενους

Η αγορά εργασίας, όμως, δεν λειτουργεί με βάση τις εντυπώσεις, αλλά με γνώμονα την αποδοτικότητα. Αν οι νέοι εργαζόμενοι υιοθετήσουν μαζικά την κουλτούρα του “task masking”, τότε οι εργοδότες δεν θα διστάσουν να στραφούν σε Τεχνητή Νοημοσύνη και αυτοματοποίηση, αντικαθιστώντας όσους δεν αποδίδουν ουσιαστικά.

Αυτό το φαινόμενο ήδη παρατηρείται σε διάφορους τομείς:

Τα chatbots αντικαθιστούν υπαλλήλους εξυπηρέτησης πελατών.

Τα λογιστικά προγράμματα μειώνουν την ανάγκη για βοηθούς λογιστών.

Τα συστήματα διαχείρισης εγγράφων εξαλείφουν γραμματειακές θέσεις.

Τα εργαλεία AI ανάλυσης δεδομένων περιορίζουν τη ζήτηση για αναλυτές.

Οι επιχειρήσεις, βλέποντας εργαζόμενους που δεν αποδίδουν, θα επενδύσουν στην τεχνολογία που δεν απαιτεί μισθούς, επιδόματα, άδειες ή διαλείμματα. Όσοι εργαζόμενοι θεωρούν την εργασία ως αγγαρεία, θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια αγορά που δεν θα τους χρειάζεται πλέον.

Το μέλλον της Gen Z

Το “task masking” δεν αποτελεί λύση στο πρόβλημα, αλλά αντίθετα, το επιδεινώνει. Οι εργοδότες δεν θα συνεχίσουν να πληρώνουν υπαλλήλους που δεν παράγουν έργο. Αντιθέτως, όσο η τάση αυτή ενισχύεται, τόσο πιο γρήγορα οι εταιρείες θα στραφούν σε ρομποτικά και ψηφιακά συστήματα που δεν κοστίζουν και δεν απαιτούν ανθρώπινη παρέμβαση. Η Gen Z πρέπει να επαναπροσδιορίσει τη σχέση της με την εργασία. Αντί να εστιάζει στο πώς θα φαίνεται ότι δουλεύει, πρέπει να βρει τρόπους να εργαστεί πιο αποδοτικά, διεκδικώντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και μεγαλύτερη ευελιξία. Είναι σαφές ότι το εργασιακό περιβάλλον πρέπει να αλλάξει, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι νέοι εργαζόμενοι μπορούν να αποφεύγουν τις ευθύνες τους.

Αντί να προσποιούνται ότι δουλεύουν, θα πρέπει να:

• Διεκδικούν πιο ευέλικτα μοντέλα εργασίας, βασισμένα στην παραγωγικότητα και όχι στην παρουσία στο γραφείο.
• Αποδεικνύουν την αξία τους, αξιοποιώντας τις δεξιότητές τους και προσαρμοζόμενοι στις τεχνολογικές εξελίξεις.
• Επενδύουν στην ανάπτυξη των επαγγελματικών τους ικανοτήτων, ώστε να μην μπορούν εύκολα να αντικατασταθούν από την AI.

Η Generation Z βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι. Από τη μία, απαιτεί ένα πιο δίκαιο και ανθρώπινο εργασιακό περιβάλλον, αλλά από την άλλη, η αδιαφορία και η προσποίηση εργασίας θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον της. Αν συνεχιστεί το φαινόμενο του “task masking”, η αγορά εργασίας θα αλλάξει χωρίς τη Gen Z, επιλέγοντας την Τεχνητή Νοημοσύνη αντί για εργαζόμενους που δεν προσφέρουν ουσιαστικό έργο. Η λύση δεν είναι να εξαφανιστεί η εργασία, αλλά να εξελιχθεί, προσαρμοζόμενη στις νέες ανάγκες. Αν η νέα γενιά δεν διεκδικήσει ουσιαστικές αλλαγές και συνεχίσει να αδιαφορεί, το αποτέλεσμα θα είναι περισσότερη ανεργία, λιγότερες ευκαιρίες και ένα μέλλον όπου οι δουλειές θα έχουν αντικατασταθεί από μηχανές. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι: Θα προσαρμοστεί η Gen Z ή θα αφήσει την AI να την αντικαταστήσει;