Δεύτερη φορά θύμα επίθεσης αγνώστων
Αντιμέτωπη με δύο διαδοχικά περιστατικά βίας και εκφοβισμού βρέθηκε μια δασκάλα δημοτικού στη Μύκονο, μόλις έξι μήνες μετά την άφιξή της στο νησί για να αναλάβει καθήκοντα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Σύμφωνα με όσα κατήγγειλε η ίδια, άγνωστοι βανδάλισαν πρώτα το αυτοκίνητό της και λίγες ημέρες αργότερα επιτέθηκαν στο ίδιο της το σπίτι. Το πρώτο συμβάν σημειώθηκε στις 15 Φεβρουαρίου, όταν η εκπαιδευτικός διαπίστωσε πως τα λάστιχα του αυτοκινήτου της είχαν καταστραφεί από αιχμηρό αντικείμενο. Δύο ημέρες μετά, τη Δευτέρα το βράδυ (17/02), άγνωστοι πέταξαν μια βαριά μεταλλική σχάρα ομβρίων υδάτων στην είσοδο της κατοικίας της, προκαλώντας αναστάτωση και υλικές ζημιές. Η αστυνομία κλήθηκε άμεσα στο σημείο και κατέγραψε τα περιστατικά. Μέχρι στιγμής, δεν έχουν γίνει γνωστές οι ταυτότητες των δραστών, ενώ δεν υπάρχει προηγούμενη προσωπική διαμάχη που θα μπορούσε να εξηγήσει τα κίνητρα των επιθέσεων, όπως ανέφερε ο σύζυγος της δασκάλας, Αθανάσιος Καραφύλλης, μιλώντας στην τηλεόραση.
«Η Αλεξάνδρα είναι στο νησί μόλις έξι μήνες. Δεν έχουμε δημιουργήσει πρόβλημα με κανέναν. Η ίδια θέλει να μείνει και να συνεχίσει τη δουλειά της, παρ’ ότι της πρότεινα να φύγει», σημείωσε, προσθέτοντας ότι αρκετοί εκπαιδευτικοί θεωρούν πως πίσω από τα περιστατικά βρίσκονται εξωσχολικά πρόσωπα. Παρά την ανασφάλεια, η δασκάλα αποφάσισε να παραμείνει στη θέση της, έχοντας στο πλευρό της ένα αναπάντεχο κύμα συμπαράστασης από τους γονείς των μαθητών της. Οι ίδιοι της απέστειλαν μια συγκινητική επιστολή στήριξης, μαζί με χρηματική συνεισφορά για την κάλυψη των ζημιών στο όχημά της.
Η επιστολή εκφράζει ευγνωμοσύνη και συγκίνηση: «Αγαπημένη μας κυρία Αλεξάνδρα, θέλουμε να ξέρετε ότι δεν είστε μόνη. Εκτιμούμε βαθιά τη δουλειά σας και το γεγονός ότι βρίσκεστε μακριά από την οικογένειά σας για να προσφέρετε στα παιδιά μας. Δεχτείτε τη μικρή μας συνεισφορά ως ένα ευχαριστώ, και μην διστάσετε να μας ζητήσετε οτιδήποτε. Με εκτίμηση, οι γονείς των μαθητών σας». Η επιστολή κλείνει με μια φράση του Μεγάλου Αλεξάνδρου: «Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην». Οι τοπικές αρχές ερευνούν το περιστατικό, ενώ η εκπαιδευτική κοινότητα του νησιού στέκεται αλληλέγγυα στο πλευρό της δασκάλας, ζητώντας να ενισχυθούν τα μέτρα προστασίας των αναπληρωτών εκπαιδευτικών που καλούνται να υπηρετήσουν σε νησιωτικές περιοχές με ελλιπείς υποδομές και υποστήριξη.
