Εφέσεις για το Μάτι: "Απαντά σε ένα πάγιο αίτημα, αναμένουμε με ενδιαφέρον"
Ως μια έμπρακτη ένδειξη σεβασμού προς τη μνήμη των θυμάτων και την οδύνη των οικογενειών τους, υποδέχεται ο Σύλλογος Συγγενών Θανόντων και Εγκαυματιών την εξαγγελία του Κυριάκου Πιερρακάκη ότι το Ελληνικό Δημόσιο θα παραιτηθεί από τα ένδικα μέσα στις εκκρεμείς εφέσεις για την τραγωδία στο Μάτι, αλλά και στη Μάνδρα. Σε ανακοίνωση που εξέδωσε λίγη ώρα μετά τη συνέντευξη του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1, ο Σύλλογος χαιρετίζει τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία, την οποία χαρακτήρισε «δικαίωση ενός πάγιου αιτήματος» που διατυπώθηκε επανειλημμένα τους τελευταίους μήνες. «Θα καταθέσουμε διάταξη, με την οποία το Δημόσιο θα παραιτείται από όλα τα ένδικα μέσα στις εφέσεις για τις υποθέσεις στο Μάτι και στη Μάνδρα που αφορούν ψυχική οδύνη και ηθική βλάβη», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Πιερρακάκης, τονίζοντας πως «είναι πολλές οι δίκες και αυτό είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε».
Στην επίσημη τοποθέτησή του, ο Σύλλογος σημειώνει: «Ο Σύλλογος Συγγενών Θανόντων και Εγκαυματιών της 23ης Ιουλίου 2018 στην Ανατολική Αττική χαιρετίζει την από 27/03/2025 εξαγγελία του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, Κυριάκου Πιερρακάκη, αναφορικά με την επικείμενη παραίτηση του Ελληνικού Δημοσίου από την άσκηση του ένδικου μέσου της έφεσης στις διοικητικές αγωγές που αφορούν στις τραγωδίες της Μάνδρας και του Ματιού.»
Όπως υπενθυμίζεται στην ανακοίνωση, το αίτημα αυτό είχε τεθεί ήδη από την ίδρυση του Συλλόγου, ενώ είχε τεθεί εκ νέου σε όλες τις συναντήσεις με τον τότε Υπουργό Επικρατείας, Μάκη Βορίδη, από τον Ιούνιο του 2024 και έπειτα. «Αναμένουμε με ενδιαφέρον την τελική διάταξη, η οποία θα καθορίζει το ακριβές πλαίσιο εφαρμογής και την ισχύ του μέτρου, ιδίως καθώς ήδη εκδικάζονται ορισμένες σχετικές υποθέσεις. Μέχρι τότε, συνεχίζουμε να διεκδικούμε τα υπόλοιπα δίκαια και θεμελιώδη αιτήματά μας», καταλήγει η ανακοίνωση του Συλλόγου. Η πρωτοβουλία του Υπουργού έρχεται να αποφορτίσει ένα πεδίο δικαστικών διεκδικήσεων που, για πολλούς συγγενείς και επιζώντες, προσλάμβανε χαρακτήρα ηθικής δοκιμασίας, καθώς έβλεπαν το ίδιο το Δημόσιο να ασκεί εφέσεις ενάντια σε αποζημιώσεις για απώλειες και εγκαύματα που σημάδεψαν ζωές για πάντα.
