Γενικό Χημείο Κράτους Τέμπη: Νέα ευρήματα
Σημαντικές εξελίξεις φέρνει στο φως η ανάλυση του Γενικού Χημείου του Κράτους για το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, καθώς ενισχύεται το σενάριο ότι το φρέον, υπό ορισμένες συνθήκες, θα μπορούσε να έχει προκαλέσει την εκρηκτική πυρόσφαιρα που καταγράφηκε αμέσως μετά τη σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών. Όπως μετέδωσε ο τηλεοπτικός σταθμός Alpha, οι επιστήμονες του Γενικού Χημείου εξέτασαν δείγματα του φρέον που βρισκόταν στην επιβατική αμαξοστοιχία και κατέληξαν στο συμπέρασμα πως, εφόσον το αέριο αυτό βρεθεί υπό πίεση και εκτεθεί σε υψηλές θερμοκρασίες, μπορεί να οδηγήσει όχι μόνο σε ανάφλεξη, αλλά και σε έκρηξη. Η έκθεση, μάλιστα, κάνει ρητή αναφορά στην εκτίμηση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Χημικών, σύμφωνα με την οποία το συγκεκριμένο αέριο – γνωστό κυρίως για τις χρήσεις του σε συστήματα ψύξης – όταν υπερθερμανθεί σε συνθήκες πίεσης, μετατρέπεται σε δυνητικά εκρηκτική ουσία.
Παράλληλα, οι ερευνητές εξετάζουν όχι μόνο το φρέον, αλλά και άλλα υλικά που ενδέχεται να συνετέλεσαν στη δημιουργία της φονικής πυρόσφαιρας. Στην κορυφή της λίστας βρίσκονται οι μπαταρίες της ηλεκτράμαξας της επιβατικής αμαξοστοιχίας, τα υπολείμματα των οποίων επίσης ερευνώνται από τη Διεύθυνση Αντιμετώπισης Εγκλημάτων Εμπρησμού της Πυροσβεστικής. Αξίζει να σημειωθεί πως δεξαμενές φρέον υπήρχαν και στην εμπορική αμαξοστοιχία, τόσο στο κυλικείο όσο και στο βαγόνι Β3 και στην πρώτη θέση, γεγονός που ενισχύει το ενδεχόμενο πολλαπλών πηγών διαρροής ή ανάφλεξης.
Επιμένει ο Λακαφώσης – Καμία εργαστηριακή μέτρηση από «Δημόκριτο»
Ο επικεφαλής του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, Αντώνης Λακαφώσης, εξακολουθεί να αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο η αιτία της πυρόσφαιρας να σχετίζεται με άγνωστη καύσιμη ύλη, την οποία – όπως ο ίδιος έχει δηλώσει – «δεν μπορούμε να εντοπίσουμε». Την ίδια στιγμή, από τον Δημόκριτο έγινε γνωστό πως ουδείς κρατικός ή ανεξάρτητος φορέας έχει ζητήσει μέχρι σήμερα τη διενέργεια εξειδικευμένων εργαστηριακών αναλύσεων σε δείγματα σχετιζόμενα με το δυστύχημα, στοιχείο που δημιουργεί πρόσθετα ερωτήματα για την πληρότητα της ερευνητικής διαδικασίας.
