Μια από τις πιο εκτεταμένες μελέτες των τελευταίων ετών φέρνει στο φως τοπία πίσω από τις κλειστές πόρτες των σχέσεων. Η έρευνα του Bedbible Research Center, με δείγμα πάνω από 23.000 ανθρώπους σε 30 χώρες και ανάλυση δεδομένων από το 1960 μέχρι σήμερα, επιχειρεί να χαρτογραφήσει τις παγκόσμιες τάσεις στην απιστία, καταγράφοντας 1,9 εκατομμύρια σημεία δεδομένων. Ανάμεσα στα πιο αποκαλυπτικά ευρήματα είναι η στενή σχέση μεταξύ απιστίας και κοινωνικοοικονομικών συνθηκών. Οι ερευνητές υπογραμμίζουν ότι σε περιοχές με οικονομική ανασφάλεια, ανισότητες ή έντονα ποσοστά φτώχειας, η εξωσυζυγική συμπεριφορά είναι εμφανώς αυξημένη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Σκωτία, η οποία χαρακτηρίστηκε «ανεπίσημη παγκόσμια πρωτεύουσα της απιστίας», λόγω των κοινωνικών συνθηκών που ευνοούν το φαινόμενο. Ωστόσο, δεν είναι μόνο η οικονομία: πλήξη, συναισθηματικό κενό, θυμός, χαμηλή αυτοεκτίμηση και η επιθυμία για το “καινούργιο”, αποτελούν εξίσου σημαντικούς παράγοντες που οδηγούν κάποιον στην απιστία.
Τα ποσοστά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες είναι ιδιαίτερα υψηλά:
-
Δανία: 46%
-
Γερμανία & Ιταλία: 45%
-
Γαλλία: 43%
-
Νορβηγία & Φινλανδία: πάνω από 40%
-
Ισπανία, Βέλγιο και Ηνωμένο Βασίλειο: μεταξύ 36% και 40%
Ακόμα και στη Σκανδιναβία, που παραδοσιακά προβάλλεται ως παράδειγμα διαφάνειας και ισότητας στις σχέσεις, η απιστία καταγράφεται σε σημαντικά ποσοστά, υποδεικνύοντας πως το φαινόμενο έχει πολυπαραγοντικά αίτια. Την πρώτη θέση της λίστας καταλαμβάνει με διαφορά η Ταϊλάνδη, όπου πάνω από τους μισούς ενήλικες παραδέχονται ότι έχουν απατήσει τον σύντροφό τους. Η εξήγηση δεν αφορά μόνο στις προσωπικές επιλογές, αλλά και σε πολιτισμικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Στην ταϊλανδέζικη κοινωνία υπάρχει μια κοινωνικά ανεκτή πρακτική γνωστή ως «Mia Noi», δηλαδή «η μικρή σύζυγος» – ένας όρος που περιγράφει την ύπαρξη δεύτερης, παράλληλης συντρόφου, πέραν της επίσημης συζύγου. Παράλληλα, η παρατεταμένη παρουσία της βιομηχανίας του σεξ σε δημόσιο και ιδιωτικό επίπεδο, διαμορφώνει ένα περιβάλλον όπου οι εξωσυζυγικές σχέσεις είναι λιγότερο ταμπού και περισσότερο ενταγμένες στην κοινωνική πραγματικότητα.
Η έρευνα αυτή δεν αναδεικνύει απλώς ποσοστά. Θέτει και έναν βαθύτερο προβληματισμό: πόσο σταθεροί είναι οι σύγχρονοι δεσμοί μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει ραγδαία; Είναι η απιστία αποτέλεσμα πολιτισμικών κανόνων ή καθρέφτης μιας διαρκώς μεταβαλλόμενης ανθρώπινης αναζήτησης για σύνδεση;
