Με τον χαρακτηριστικό ήχο από το σπάσιμο των μπότηδων – ένα έθιμο που έχει ριζώσει βαθιά στην τοπική παράδοση – γιόρτασε η Κέρκυρα την Πρώτη Ανάσταση το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου. Η πόλη πλημμύρισε από χαρμόσυνη ένταση, καθώς πλήθος κόσμου, ντόπιοι και επισκέπτες, κατέκλυσαν τους δρόμους και τα μπαλκόνια της Σπιανάδας για να συμμετάσχουν στο μοναδικό αυτό τελετουργικό. Το έθιμο κορυφώθηκε ακριβώς στις 11:00, μετά τη λιτανεία του σκηνώματος του Αγίου Σπυρίδωνα και την περιφορά του Επιταφίου – μια σύμπτωση που παραμένει χαρακτηριστικό της κερκυραϊκής Μεγάλης Εβδομάδας. Οι μπότηδες – τα παραδοσιακά, πήλινα κανάτια με στενό στόμιο και διπλή λαβή – στολίστηκαν με κόκκινες κορδέλες, το χρώμα της χαράς αλλά και της Κέρκυρας. Τοποθετημένοι στα μπαλκόνια, περίμεναν την ιερή στιγμή. Και αυτή δεν άργησε.
Με το άκουσμα του «Ἀνάστα, ὁ Θεός, κρῖνον τὴν γῆν…», ψαλμωδούμενο με κατάνυξη από τους ιερείς, και υπό τους ήχους των καμπάνων όλων των εκκλησιών του νησιού που χτυπούσαν πανηγυρικά, η Σπιανάδα μετατράπηκε σε μια εορταστική… πολιορκία από θραύσματα. Οι μπότηδες εκτοξεύθηκαν με ορμή από τα μπαλκόνια, συνθέτοντας έναν εντυπωσιακό, δυναμικό ήχο – μια κραυγή ζωής που διαλύει τον θάνατο.
Το έθιμο που φέρνει… καλοτυχία
Το σπάσιμο των μπότηδων δεν είναι απλώς θεαματικό – φέρει μαζί του ισχυρό συμβολισμό. Εκφράζει τη συντριβή της ατυχίας και της κακοδαιμονίας, την ανατροπή του πένθους από το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης. Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί παρευρισκόμενοι, ντόπιοι και επισκέπτες, κρατούν κομμάτια από τα σπασμένα κανάτια ως ενθύμιο ή φυλαχτό καλοτυχίας, φεύγοντας από τη Σπιανάδα με ένα χαμόγελο και μια κόκκινη κορδέλα στο χέρι. Η Πρώτη Ανάσταση στην Κέρκυρα δεν είναι απλώς ένα έθιμο. Είναι μια εκρηκτική εμπειρία πίστης, λαϊκού ενθουσιασμού και ιστορικής συνέχειας – μια μοναδική στιγμή που ενώνει τους ανθρώπους με τον πιο ζωντανό τρόπο: μέσα από τη δύναμη του ήχου και της συλλογικής συγκίνησης.