Τολό Αργολίδας: Το μικρό παραθαλάσσιο χωριό που μεταμορφώθηκε σε τοπ τουριστικό προορισμό
Μόλις 145 χιλιόμετρα από την καρδιά της Αθήνας – απόσταση που μεταφράζεται σε λιγότερο από δύο ώρες οδήγησης – το Τολό προσφέρει την ιδανική απόδραση για όσους αναζητούν καλοκαιρινές στιγμές χωρίς ταλαιπωρία, πλοία, λιμάνια και πολύωρες αναμονές. Εδώ, το γαλάζιο αγγίζει την απλότητα, η χαλάρωση συναντά την αυθεντικότητα και το φως της Πελοποννήσου αγκαλιάζει μια ακτογραμμή μοναδικής ομορφιάς. Το Τολό, πέρα από καλοκαιρινός παράδεισος, αποτελεί και αγαπημένη επιλογή για σύντομες αποδράσεις όλες τις εποχές, μέχρι να κάνουν την εμφάνισή τους οι πρώτες βροχές του φθινοπώρου. Ο προορισμός αυτός δεν εντυπωσιάζει μόνο με τις παραλίες του, αλλά και με την ιστορία του – μια ιστορία δεμένη με ξεριζωμούς, επιμονή και ανθρώπινη δύναμη.
Η καταγωγή των περισσότερων κατοίκων είναι κρητική. Η γη που σήμερα φιλοξενεί το Τολό παραχωρήθηκε σε Κρητικούς πρόσφυγες, οι οποίοι εκδιώχθηκαν από την πατρίδα τους κυνηγημένοι από τον οθωμανικό ζυγό. Για πολλά χρόνια, το χωριό ήταν ένα φτωχό ψαροχώρι. Τα παιδιά του περπατούσαν ξυπόλητα μέχρι το Ναύπλιο για να πάνε σχολείο, τα σπίτια ήταν λιγοστά και μικρά, όπως και τα κτήματα που τα περιέβαλλαν. Όλα όμως άρχισαν να αλλάζουν τη δεκαετία του ’60, όταν οι θεατρικές παραστάσεις στην αρχαία Επίδαυρο άρχισαν να προσελκύουν την αφρόκρεμα της εποχής – επώνυμους, καλλιτέχνες και κοσμικούς που έψαχναν ένα ήσυχο λιμάνι κοντά στο επίκεντρο του αρχαίου πολιτισμού. Ήταν η εποχή της Μαρίας Κάλας και του Αριστοτέλη Ωνάση – ο απόηχος της φήμης τους έφερε πολυτελή σκάφη από την Αμερική, τη Γαλλία και την Ιταλία. Οι επισκέπτες αναζητούσαν ένα ήρεμο αγκυροβόλιο, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, και το Τολό, με τα μαγευτικά του νερά, το φρέσκο ψάρι και τη φιλοξενία των ντόπιων, τους μάγεψε. Από τότε, το Τολό δεν έπαψε ποτέ να είναι ένας μικρός θησαυρός στο χάρτη των ελληνικών καλοκαιρινών αποδράσεων – ένας τόπος που κρατά ακόμα ζωντανή την ψυχή του, πίσω από την τουριστική του πρόσοψη.
