Για τα πρώτα της βήματα στην ελληνική, λαϊκή μουσική σκηνή, καθώς και τις δυσκολίες που αντιμετώπιζε εργαζόμενη σε επαρχιακά νυχτερινά μαγαζιά μίλησε η Κατερίνα Στανίση. «Μας πλήρωνε ο άνθρωπος κάθε βδομάδα. Και όπως τα έπαιρνα τα λεφτά τα έστελνα στη μάνα μου, γιατί δεν είχαμε πουθενά να μείνουμε, μέναμε σε ξενοδοχείο. Έκατσα δυο χρόνια στη Λάρισα και μετά στον Βόλο, εκεί έμαθα αλλά ήταν πολύ λαϊκά…Ακριβώς το ίδιο που είδαμε στο “Αυτή η νύχτα μένει”…Κάθε καρυδιάς καρύδι, αλλιώς δούλευαν τότε», είπε μεταξύ άλλων η τραγουδίστρια στην εκπομπή «Στούντιο 4» της ΕΡΤ. «‘Ήμασταν 18 κοπέλες τραγουδίστριες μέσα σε ένα μαγαζί και ένας άντρας. Στη Λάρισα θυμάμαι πως ήταν και ο Πασχάλης Τερζής μετά την δεύτερη σεζόν που ήμουν εκεί, χωρίς δισκογραφία ακόμα και εκείνος» σημείωσε η τραγουδίστρια.
«Δεν υπήρχε “αν ήθελες” να κάτσεις με τους πελάτες στα τραπέζια. Κάποιες τραγουδίστριες μπορεί να παρεξηγηθούν και να πουν τώρα “εγώ δούλευα στα μπουζούκια αλλά δεν πήγαινα στα τραπέζια”. Ε, εγώ πήγαινα, αφού τότε τα κορίτσια έτσι δούλευαν ρε παιδιά. Όχι ότι κάναμε και κάτι, πήγαινα γιατί κρατούσαμε συντροφιά», πρόσθεσε η Κατερίνα Στανίση. «Νόμιζα ότι έτσι ήταν η δουλειά…Ήταν για να βγει το μεροκάματο», συνεχίζει η τραγουδίστρια. Συνεχίζοντας για τις εμπειρίες της από τις πίστες της επαρχίας, η Κατερίνα Στανίση θυμάται ότι σε νυχτερινό κέντρο που εργαζόταν, αναγκαζόταν να τραγουδήσει για άλλη κοπέλα που ήταν πάνω στη σκηνή. «Το μικρόφωνό της ήταν συνδεδεμένο με το δικό μου, φαινόταν αυτή και τραγουδούσα εγώ…Όταν ρωτούσα γιατί, μου έλεγαν “και εκείνη πρέπει να τραγουδήσει, το αφεντικό τη θέλει”. Τώρα υπάρχουν πολύ καλές φωνές », λέει η ίδια.