Σε ένα πρόσφατο άρθρο της Guardian, δύο γυναίκες –η Priya και η Mandy– φέρνουν στο προσκήνιο ένα ζήτημα που φαίνεται να απασχολεί πολλούς ανθρώπους σήμερα: τι γίνεται όταν μια βαθιά φιλία δοκιμάζεται από τη δυσκολία στην ψηφιακή επικοινωνία; Η Priya, 32 ετών, εκφράζει έντονα τον προβληματισμό της: νιώθει πως η κολλητή της, η Mandy, αγνοεί τα μηνύματά της, παρότι –όπως λέει– την βλέπει να είναι διαρκώς ενεργή στα social media. Η ίδια ερμηνεύει αυτή τη συμπεριφορά ως ένδειξη αποξένωσης, αλλά κυρίως ως έλλειψη ενδιαφέροντος. «Μπορεί να είναι online για ώρες, να κάνει likes και σχόλια, αλλά να μην βρίσκει 10 δευτερόλεπτα να απαντήσει σε ένα μήνυμα μου», λέει απογοητευμένη. «Δεν ζητώ βαθιές συζητήσεις – μόνο λίγη συνέπεια». Για την Priya, που σύντομα θα γίνει μητέρα και πλέον ζει μακριά από τη Mandy, αυτή η σταδιακή απομάκρυνση μοιάζει σαν πρόλογος στο τέλος της φιλίας τους. Τονίζει ότι, ειδικά όσο η ζωή τους γίνεται πιο πολυσύνθετη, θα περίμενε περισσότερη προσπάθεια από τη φίλη της για να διατηρήσουν τον δεσμό τους.
Η Mandy, επίσης 32 ετών, παραδέχεται την ασυνέπειά της, όμως τονίζει πως δεν πρόκειται για απόρριψη. Όπως λέει, συχνά βλέπει τα μηνύματα και σκέφτεται ότι θα απαντήσει αργότερα – και μετά, απλώς, ξεχνά. Αναγνωρίζει ότι αυτό συμβαίνει με όλους γύρω της, ακόμη και με τον σύντροφό της. Μάλιστα, υποψιάζεται ότι μπορεί να έχει ΔΕΠΥ, πράγμα που, όπως λέει, επηρεάζει την καθημερινότητά της. Η ίδια δίνει έμφαση στη διαφορά μεταξύ παθητικής παρουσίας στα social media και ενεργής επικοινωνίας. «Ναι, χαζεύω στα Instagram Reels. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έχω συναισθηματική διαθεσιμότητα για να απαντήσω σε ένα μήνυμα με ουσία», εξηγεί. «Και θέλω να απαντώ στην Priya προσεκτικά, όχι βιαστικά». Η Mandy πιστεύει ότι τα γραπτά μηνύματα δεν είναι πάντα ο καλύτερος τρόπος να κρατήσει επαφή με τους αγαπημένους της. Προτιμά το τηλέφωνο ή τις ζωντανές συναντήσεις, και προτείνει στην Priya να τη καλεί όταν είναι κάτι επείγον.
Τι λένε οι άλλοι;
Οι αναγνώστες της εφημερίδας εμφανίζονται διχασμένοι. Ο Sam, 63 ετών, θεωρεί τη στάση της Mandy αγενή: «Η φιλία χρειάζεται αμοιβαιότητα. Αν δεν θες να απαντήσεις, σημαίνει ότι δεν θέλεις να κρατήσεις επαφή». Ο Ben, 32, συμμερίζεται την απογοήτευση της Priya: «Όλοι έχουμε περιορισμένο χρόνο, αλλά η φιλία δεν είναι μονόπλευρη. Δεν γίνεται να πρέπει ο ένας να κυνηγά συνέχεια τον άλλον». Αντίθετα, η Georgia, 28 ετών, βλέπει τη φιλία πιο χαλαρά: «Η αξία μιας σχέσης δεν κρίνεται από τη συχνότητα των μηνυμάτων, αλλά από το πόσο αληθινή είναι όταν συναντιόμαστε». Ο Cameron, 49, προτείνει έναν πιο ώριμο επαναπροσδιορισμό: «Αν η Priya νιώθει ότι η Mandy δεν καλύπτει πια τις συναισθηματικές της ανάγκες, ίσως πρέπει να στραφεί σε φιλίες που ανταποκρίνονται καλύτερα σε αυτές».
Η ιστορία των δύο γυναικών δείχνει πως η επικοινωνία είναι πια κάτι πολύ περισσότερο από ανταλλαγή λέξεων. Είναι χρόνος, πρόθεση, συνέπεια – και, πάνω απ’ όλα, σεβασμός στις ανάγκες του άλλου. Όταν ο τρόπος που δείχνουμε την αγάπη και το ενδιαφέρον δεν συγχρονίζεται με αυτόν του άλλου, τότε η φιλία δοκιμάζεται. Όμως δεν σημαίνει απαραίτητα ότι χάνεται. Ίσως απλώς αλλάζει μορφή – και αυτό, όσο δύσκολο κι αν είναι, μπορεί να είναι εντάξει.
