Δείπνο Κατσέλη: Διεργασίες στον κατακερματισμένο χώρο της Κεντροαριστεράς

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Δείπνο Κατσέλη: Διεργασίες στον κατακερματισμένο χώρο της Κεντροαριστεράς

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ευτυχία Παπούλια

Δείπνο στο σπίτι της Κατσέλη για το μέλλον της Κεντροαριστεράς -Ποιοι συμμετείχαν, τι σχεδιάζουν

17.05.2025 | 09:56

Σε μια περίοδο έντονης κινητικότητας στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, η πρώην υπουργός Λούκα Κατσέλη επανέρχεται στο προσκήνιο, επιχειρώντας να δημιουργήσει πεδία συνάντησης και διαλόγου για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς. Ένα τέτοιο δείπνο, που πραγματοποιήθηκε στο σπίτι της στις 8 Μαΐου, συγκέντρωσε περίπου 25 πρόσωπα με πολιτική εμπειρία ή συμβολικό βάρος στον χώρο, με στόχο την αξιολόγηση της υφιστάμενης κατάστασης και τη διερεύνηση πιθανών μελλοντικών συνεργασιών. Παρά τις αρχικές εικασίες περί επικείμενης δημιουργίας νέου πολιτικού σχηματισμού, οι περισσότεροι συμμετέχοντες απομακρύνθηκαν από ένα τέτοιο ενδεχόμενο, κάνοντας λόγο για πρώιμο στάδιο σκέψης και ανεπαρκές υπόβαθρο για σοβαρή εκκίνηση. Η αίσθηση που κυριάρχησε ήταν ότι λείπουν κρίσιμες προϋποθέσεις, όπως καθαρή πολιτική ταυτότητα, οργανωτική βάση και κυρίως –όπως τόνισε χαρακτηριστικά ο Γιάννης Μαντζουράνης, επικαλούμενος τον Αντώνη Λιβάνη– «ένα κόμμα χρειάζεται ταμείο, αρχείο και αρχηγό».

Η συνάντηση είχε φιλολογικό και αναγνωριστικό χαρακτήρα, με παρόντα στελέχη που έχουν αποσυρθεί από την ενεργό πολιτική, αλλά διατηρούν ενδιαφέρον και σχέσεις με τον προοδευτικό χώρο. Ανάμεσά τους οι Έφη Αχτσιόγλου, Πέτρος Κόκκαλης, Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, Διονύσης Τεμπονέρας και πρόσωπα που συνδέονται ιστορικά με το ΠΑΣΟΚ ή το περιβάλλον της ίδιας της Κατσέλη. Το δείπνο έγινε λίγες μόλις εβδομάδες μετά τις ευρωεκλογές, όπου τα νεοσύστατα κόμματα της Κεντροαριστεράς κατέγραψαν χαμηλές επιδόσεις: η Νέα Αριστερά της Έφης Αχτσιόγλου δεν κατόρθωσε να περάσει το 3%, ενώ ο «Κόσμος» του Πέτρου Κόκκαλη κινήθηκε λίγο πάνω από το 1%. Οι εκλογικές επιδόσεις αυτές φανερώνουν ότι, παρά τη διαρκή πολυδιάσπαση, η κοινωνική απήχηση του χώρου παραμένει κατακερματισμένη και περιορισμένη. Σε αυτό το περιβάλλον, ο μόνος πολιτικός παράγοντας με αναγνωρισιμότητα και οργανωτική εμπειρία που θα μπορούσε να εγγυηθεί ενότητα είναι ο Αλέξης Τσίπρας, ωστόσο, σύμφωνα με πηγές που επικαλείται το ρεπορτάζ, δεν φαίνεται διατεθειμένος να αναλάβει τα ηνία ενός νέου εγχειρήματος.

Η Κατσέλη «δείχνει» Σεπτέμβριο και διακομματικές πρωτοβουλίες

Η ίδια η Λούκα Κατσέλη, μιλώντας σε πρόσφατη συνέντευξή της στη Ναυτεμπορική, επανέλαβε ότι «στην πολιτική δεν υπάρχουν κενά – όταν υπάρξει αξιόπιστο ψηφοδέλτιο, ο κόσμος θα το στηρίξει». Εκτίμησε δε ότι ο Σεπτέμβριος θα αποτελέσει ορόσημο για την παρουσίαση μιας νέας πολιτικής πρότασης, μέσω δημόσιας εκδήλωσης των τεσσάρων Ινστιτούτων στα οποία συμμετέχει (μεταξύ των οποίων το ΙΝΣΟΣΙΑΛ και το Ινστιτούτο Τσίπρα). Αναφερόμενη στο γιατί δεν προκύπτει συνεργασία μεταξύ των υπαρχόντων κομμάτων, υπενθύμισε ότι το ΠΑΣΟΚ, σε κρίσιμες ιστορικές φάσεις (όπως το 1981 ή το 2009), πέτυχε ενοποιήσεις και νίκες όχι λόγω πολιτικών μηχανισμών, αλλά λόγω ευρύτερων πολιτικών πρωτοβουλιών που ξεπερνούσαν τη στενή κομματική βάση. Κατά την ίδια, το ζητούμενο σήμερα είναι ακριβώς αυτό: μια υπερκομματική, τεχνοκρατικά στηριγμένη και κοινωνικά αξιόπιστη πρόταση διακυβέρνησης.

Η πρωτοβουλία Κατσέλη δεν ήταν ένα προσκλητήριο κομματικής συγκρότησης, αλλά μια χαρτογράφηση του τοπίου και μια προσπάθεια επαναφοράς της πολιτικής συζήτησης στα ουσιώδη. Η ανυπαρξία σήμερα ενός ηγετικού προσώπου, η κόπωση από τις διαδοχικές διασπάσεις και η ανάγκη για προγραμματική ωρίμανση οδηγούν στο συμπέρασμα ότι βρισκόμαστε μακριά από μια νέα “Ελιά” ή έναν νέο ενιαίο φορέα. Ωστόσο, η πολιτική σιγή στον χώρο της Κεντροαριστεράς και η απουσία ισχυρής αντιπολιτευτικής εναλλακτικής στην κυβέρνηση Μητσοτάκη ενδέχεται να εντείνουν την πίεση για ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο συνεργασίας, τουλάχιστον ενόψει ενδεχόμενων πρόωρων εκλογών ή των αυτοδιοικητικών και περιφερειακών αναμετρήσεων. Η φράση «ταμείο, αρχείο και αρχηγός» παραμένει το πιο εύγλωττο συμπέρασμα της βραδιάς: χωρίς ηγεσία, χωρίς προγραμματική ενοποίηση και χωρίς κοινωνική στήριξη, καμία πολιτική ανασύνθεση δεν μπορεί να αποκτήσει υπόσταση.

Ετικέτες
Exit mobile version