Ανησυχία για την αυξανόμενη απειλή κυβερνοεπιθέσεων που θα μπορούσαν να θέσουν εκτός λειτουργίας τα ηλεκτρονικά συστήματα πληρωμών εκφράζει η Κεντρική Τράπεζα της Ολλανδίας (DNB), προτρέποντας τους πολίτες να διατηρούν στο σπίτι επαρκή ποσά μετρητών ώστε να καλύπτουν βασικές ανάγκες για τουλάχιστον τρεις ημέρες. Σύμφωνα με τις επίσημες συστάσεις της DNB, κάθε ενήλικος πολίτης καλείται να έχει διαθέσιμα 70 ευρώ σε μετρητά και κάθε παιδί 30 ευρώ, ώστε να εξασφαλίζεται η δυνατότητα κάλυψης άμεσων εξόδων –όπως τροφή, νερό, φάρμακα και μετακινήσεις– σε περίπτωση εκτεταμένης ψηφιακής διακοπής. Η τράπεζα απευθύνθηκε και στους επιχειρηματίες, τονίζοντας την ανάγκη για εναλλακτικά μέσα πληρωμής. Όπως επισημαίνεται, τα εμπορικά καταστήματα και οι επιχειρήσεις λιανικής θα πρέπει να εξετάσουν τη χρήση QR κωδικών ή άλλων λύσεων εκτός POS, σε περίπτωση αδυναμίας χρήσης καρτών και ηλεκτρονικών συναλλαγών.
Η σύσταση έρχεται σε συνέχεια ανησυχιών που εκφράζονται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την αυξανόμενη ευαλωτότητα των ψηφιακών υποδομών. Τον Απρίλιο, μια εκτεταμένη διακοπή ρεύματος στην Ισπανία και την Πορτογαλία είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή κατάρρευση των συστημάτων πληρωμών, προκαλώντας δυσλειτουργίες σε τραπεζικές συναλλαγές, αγορές και πρόσβαση σε βασικές υπηρεσίες. Παράλληλα, τον Μάρτιο του 2025, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε δημοσιεύσει σχέδιο πολιτικής ετοιμότητας, καλώντας τους πολίτες των κρατών-μελών να έχουν βασικά αποθέματα τροφίμων και ειδών πρώτης ανάγκης για τουλάχιστον 72 ώρες, σε περίπτωση έκτακτης κατάστασης όπως φυσικές καταστροφές, πολεμική σύρραξη ή σοβαρή διατάραξη κρίσιμων υποδομών.
Το παράδειγμα της Ολλανδίας φαίνεται να εντάσσεται σε έναν ευρύτερο ευρωπαϊκό επαναπροσανατολισμό προς την ενίσχυση της πολιτικής άμυνας και της ετοιμότητας του πληθυσμού, καθώς χώρες που είχαν σχεδόν εξαλείψει τη χρήση μετρητών –όπως η Σουηδία και η Νορβηγία– επανεξετάζουν τις πρακτικές τους, επικαλούμενες λόγους ασφαλείας. Η DNB υπογραμμίζει ότι οι συστάσεις δεν συνιστούν πανικό ή προμήνυμα επερχόμενου επεισοδίου, αλλά εντάσσονται στη λογική της πρόληψης και της ανθεκτικότητας απέναντι σε απρόβλεπτες απειλές, στις οποίες η τεχνολογική εξάρτηση μπορεί να αποτελέσει κρίσιμο παράγοντα ευαλωτότητας.