Η Λωρίδα της Γάζας βιώνει μία από τις πιο δραματικές φάσεις της ανθρωπιστικής της κρίσης, με τη διανομή βοήθειας να βυθίζεται στο χάος και την πείνα να εξαπλώνεται με επικίνδυνους ρυθμούς. Η μερική άρση του ισραηλινού αποκλεισμού επέτρεψε την είσοδο περιορισμένων ποσοτήτων τροφίμων, όμως το μέγεθος των αναγκών σε έναν πληθυσμό 2,1 εκατομμυρίων ανθρώπων καθιστά τη βοήθεια σταγόνα στον ωκεανό. Η διανομή ψωμιού από φούρνους σταμάτησε απότομα την Πέμπτη, όταν χιλιάδες εξαγριωμένοι και πεινασμένοι Παλαιστίνιοι κατέκλυσαν τα σημεία διανομής, προκαλώντας πανδαιμόνιο και αβεβαιότητα. Την ίδια νύχτα, μια αυτοκινητοπομπή ανθρωπιστικής βοήθειας που συντόνιζε το Παγκόσμιο Επισιτιστικό Πρόγραμμα (WFP) δέχθηκε επίθεση από αγνώστους, οδηγώντας σε ανταλλαγή πυρών με τις δυνάμεις ασφαλείας της Χαμάς. Ακολούθησε ισραηλινό πλήγμα με drone κατά της Χαμάς, που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο έξι μελών της και τον τραυματισμό άλλων.
Η Χαμάς χαρακτήρισε την επίθεση «σφαγή», κατηγορώντας το Ισραήλ ότι στοχεύει συνειδητά όσους προστατεύουν την ανθρωπιστική βοήθεια. Ωστόσο, σύμφωνα με τις ισραηλινές αρχές, στόχος ήταν ένοπλοι μαχητές κοντά στα φορτηγά. Παράλληλα, το WFP ανέφερε ότι 15 από τα φορτηγά του λεηλατήθηκαν, γεγονός που αποδίδει στην απόγνωση, την πείνα και την έλλειψη ελπίδας για συνέχεια στη διανομή βοήθειας. Σε αυτό το πλαίσιο, πληθαίνουν οι φωνές –κυρίως από ισραηλινές πηγές αλλά και από ανεξάρτητους παρατηρητές– που κατηγορούν τη Χαμάς ότι υπεξαιρεί τρόφιμα και εφόδια, προκειμένου να ελέγχει την πρόσβαση των αμάχων σε αυτά και να τους χρησιμοποιεί ως «ανθρώπινες ασπίδες». Το Ισραήλ ισχυρίζεται ότι ο αποκλεισμός έχει σκοπό να ασκήσει πίεση για την απελευθέρωση των ομήρων και να αποτραπεί η κατάληξη της βοήθειας στα χέρια τρομοκρατών. Η Χαμάς αρνείται τις κατηγορίες, όμως η διαρκώς επιδεινούμενη κατάσταση προκαλεί ερωτήματα.
Ο επικεφαλής της UNRWA, Philippe Lazzarini, δήλωσε ότι οι κάτοικοι της Γάζας έχουν στερηθεί ακόμη και τα στοιχειώδη –νερό, τροφή, φάρμακα– για περισσότερες από έντεκα εβδομάδες. Η UN και άλλοι οργανισμοί επισημαίνουν τον ορατό πλέον κίνδυνο λιμού. Ο Αντόνιο Γκουτέρες τόνισε ότι, αν και εγκρίθηκε η είσοδος 400 φορτηγών, μόλις τα φορτία 115 οχημάτων έφτασαν στον προορισμό τους. Κανένα δεν έφτασε στον αποκλεισμένο βορρά. Παράλληλα, η εσωτερική διακυβέρνηση της Γάζας φαίνεται να καταρρέει. Η Χαμάς αντιμετωπίζει τη χειρότερη οικονομική κρίση στην ιστορία της, με υπαλλήλους που παραμένουν απλήρωτοι και σημαντικές ελλείψεις σε στρατιωτικό εξοπλισμό, όπως αναφέρει η Asharq Al-Awsat. Το κενό εξουσίας, που δημιουργήθηκε και από στοχευμένες ισραηλινές επιθέσεις σε ηγετικά στελέχη της Χαμάς, επιδεινώνει την αταξία.
Οι εκτοπισμένοι ζουν υπό απάνθρωπες συνθήκες, συχνά χωρίς στέγη, ηλεκτρισμό ή νερό. Μαίες καταγγέλλουν λιποθυμίες εγκύων λόγω ασιτίας, ενώ μητέρες δηλώνουν ότι αδυνατούν να θηλάσουν λόγω υποσιτισμού. Παιδιά κλαίνε από την πείνα. Οι φωνές των αμάχων περιγράφουν μια κοινωνία που καταρρέει. Η διεθνής πίεση προς το Ισραήλ αυξάνεται, με συμμάχους όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και ο Καναδάς να απειλούν με κυρώσεις, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση επανεξετάζει την εμπορική της συμφωνία με το Τελ Αβίβ. Το Ισραήλ, πάντως, δείχνει αμετακίνητο, με τον Νετανιάχου να δηλώνει ότι η υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας θα χαθεί μόνο αν επέλθει λιμός. Καθώς η διεθνής κοινότητα αναζητά εναγωνίως διέξοδο, η Γάζα βυθίζεται στην πείνα και την απόγνωση, με τους αμάχους να πληρώνουν το βαρύτερο τίμημα ενός πολέμου χωρίς φως στο τούνελ.