Προκαλεί ο Ερντογάν ανήμερα της Άλωσης: Η Κωνσταντινούπολη και η Αγιά Σοφιά είναι για πάντα δικές μας
Με αφορμή τη συμπλήρωση 572 ετών από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προχώρησε σε νέες ακραίες δηλώσεις επενδύοντας στον ιστορικό συμβολισμό της ημέρας για να ενισχύσει τη ρητορική ισχύος της Άγκυρας στο εσωτερικό και το εξωτερικό.Κατά τη διάρκεια τελετής στην περιοχή Μπέικοζ της ασιατικής Κωνσταντινούπολης, ο Ερντογάν εγκαινίασε μέσω βιντεοκλήσης σειρά τοπικών έργων, συνοδεύοντας την παρουσία του με μια ομιλία-εγκώμιο προς τον Μωάμεθ τον Πορθητή, την οθωμανική στρατηγική και την τεχνολογική εξέλιξη της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας. «Η Κωνσταντινούπολη είναι για πάντα δική μας», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τούρκος πρόεδρος, παρουσιάζοντας την Άλωση όχι μόνο ως στρατιωτικό γεγονός, αλλά ως νίκη «της γνώσης, της επιμονής και της πίστης». Ο Ερντογάν υπογράμμισε ότι το πνεύμα καινοτομίας του Μωάμεθ Β΄ «παραμένει ζωντανό» στην Τουρκία του σήμερα και επανασυστήνεται «μέσα από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τα υποβρύχια και τις νέες τεχνολογίες» της τουρκικής άμυνας. Σύμφωνα με τον ίδιο, η πορεία προς την Άλωση ήταν καρπός επίμονης προετοιμασίας, τεχνικής προόδου και στρατηγικής επινοητικότητας. Αναφέρθηκε στον κατασκευαστή Σαρούκα και στα πυροβόλα «Σαχί» που χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά στην Αδριανούπολη και κατόπιν μεταφέρθηκαν στην Κωνσταντινούπολη, επισημαίνοντας πως το πρώτο ρήγμα στα τείχη σημειώθηκε στην Πύλη του Αγίου Ρωμανού (Τοπκαπί).
Ο Ερντογάν χαρακτήρισε τον Πορθητή «όχι μόνο στρατιωτική ιδιοφυΐα, αλλά και επιστήμονα πρωτοπόρο στη μηχανική της εποχής», τονίζοντας ότι η τουρκική αμυντική ισχύς του 21ου αιώνα αποτελεί «άμεση συνέχεια» αυτής της παράδοσης. Η ομιλία του επιχειρεί έτσι να συνδέσει την ιστορική οθωμανική επιτυχία με τη σύγχρονη τεχνολογική στρατηγική της Άγκυρας, εντάσσοντας το παρελθόν στην εθνική αφήγηση για τη μελλοντική κυριαρχία. «Η πολιορκία των 53 ημερών κατέληξε σε μια εκθαμβωτική νίκη, υπό την ηγεσία ενός 21χρονου διοικητή», ανέφερε, προσθέτοντας ότι «από το μεσημέρι της 28ης Μαΐου, η Κωνσταντινούπολη και η Αγία Σοφία ήταν πια για πάντα δικές μας».
