Η στέγαση στα Χανιά εξελίσσεται σε εφιάλτη για τους δημόσιους λειτουργούς που αδυνατούν να βρουν σπίτι
Ένα περιστατικό που αποτυπώνει με τον πλέον σκληρό τρόπο την όξυνση του στεγαστικού προβλήματος στα Χανιά καταγγέλλει δημόσια μια αναπληρώτρια εκπαιδευτικός, η οποία βρέθηκε χωρίς στέγη εν μέσω της σχολικής χρονιάς, μετά από βίαιη απομάκρυνσή της από το σπίτι που νοίκιαζε. Η γυναίκα, που είχε μετατεθεί στην Κρήτη για να υπηρετήσει σε σχολική μονάδα της περιοχής, υποστηρίζει ότι ο ιδιοκτήτης της κατοικίας την ανάγκασε να αποχωρήσει πριν τη λήξη του συμφωνημένου μισθωτηρίου. Όπως περιγράφει σε επιστολή διαμαρτυρίας προς την Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, ο ιδιοκτήτης της έκοψε το ρεύμα και το νερό, ενώ φέρεται να αφαίρεσε ακόμη και την εξώπορτα της οικίας, υπό το πρόσχημα εργασιών, αφήνοντάς την εκτεθειμένη στην κακοκαιρία.
Η καταγγέλλουσα τονίζει ότι η απομάκρυνση έγινε χωρίς καμία προηγούμενη ειδοποίηση και με αφορμή μια μικρή οικονομική εκκρεμότητα, ύψους 100 ευρώ. Αναγκάστηκε να πάρει άδεια από την εργασία της, καθώς βρέθηκε κυριολεκτικά στον δρόμο, χωρίς εναλλακτική στέγαση. Το ίδιο βράδυ αναχώρησε με πλοίο για την ηπειρωτική Ελλάδα. Λίγες ημέρες αργότερα επέστρεψε στην Κρήτη και κατάφερε προσωρινά να νοικιάσει νέο σπίτι, μόνο μέχρι τις 7 Ιουνίου. Από εκεί και πέρα θα αναγκαστεί, όπως λέει, να καταφύγει σε κάμπινγκ έως ότου ολοκληρωθεί το σχολικό έτος, στα τέλη του μήνα. Η συγκλονιστική της εμπειρία φέρνει στο φως ένα διαρκώς διογκούμενο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι σε τουριστικές περιοχές, όπως τα Χανιά, όπου η εκτόξευση των ενοικίων και η βραχυχρόνια μίσθωση έχουν καταστήσει σχεδόν αδύνατη την εύρεση αξιοπρεπούς στέγης για όσους υπηρετούν την εκπαίδευση, την υγεία ή άλλες δημόσιες υπηρεσίες. «Νιώθω βαθιά απογοήτευση και ταπείνωση από τη χώρα στην οποία ζω και εργάζομαι», αναφέρει η εκπαιδευτικός, επισημαίνοντας ότι, παρά την επίσημη μετάθεσή της για την κάλυψη αναγκών της δημόσιας εκπαίδευσης, δεν υπήρξε κανένας μηχανισμός ουσιαστικής υποστήριξης όταν βρέθηκε σε ακραία στεγαστική ανασφάλεια.
H επιστολή της εκπαιδευτικού προς την Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης
«Μια εβδομάδα πριν το κλείσιμο των σχολείων για τις διακοπές του Πάσχα ο κύριος σπιτονοικοκύρης… ο θεός να τον κάνει κύριο μου έκλεισε νερό και ρεύμα ένα βράδυ με απίστευτη κακοκαιρία στα Χανιά προφανώς για να με αναγκάσει να φύγω πριν τη συμφωνημένη ημερομηνία δηλαδή 10 Απριλίου. Όταν του είπα το πρωί ότι υπάρχει κάποια βλάβη και πρέπει να τη διορθώσει (αθώο μου κορίτσι νόμιζες η κακοκαιρία το έκανε) απάντησε.
Θα σου βγάλω και την πόρτα ώστε να την βάψω, το μεσημέρι που θα γυρίσεις από το σχολείο κανόνισε δεν θα έχεις πόρτα… Σύνοψη… κόβει ρεύμα νερό το βράδυ και ξεμανταλώνει πόρτα το πρωί. Τι έκανα εγώ; Μάζεψα τα λιγοστά μου υπάρχοντα να φύγω. Στη ρεσεψιόν συνάντησα τον κύριο Θεός να τον κάνει να πίνει καφέ με τον φίλο του.
Του λέω ντροπή να κάνεις όλα αυτά, εγώ ήρθα να κάνω μάθημα στα παιδιά σου. Εδώ και τρεις εβδομάδες κάθε μέρα μου λες να φύγω ενώ ξέρεις ότι έχουμε συμφωνήσει ότι θα μείνω μέχρι να αρχίσουν οι διακοπές του Πάσχα 300 ευρώ το μήνα. Συν ρεύμα Συν 5 ευρώ κάθε πλυντήριο. Σου τα έδωσα όλα εκτός από 100 ευρώ για την εξόφληση του ενοικίου του Απριλίου. Γιατί τα κάνεις αυτά; Για μια στιγμή τα έχασε μετά όμως μου είπε. Με ύφος και φωνή βαριά και κοφτή φύγε ρε λαμόγιο. Ήταν δύο.. γενειοφόρος ο σπιτονοικοκύρης ψηλός και τρομερός..
ΦΥΣΙΚΑ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΣΕ ΓΥΝΑΊΚΑ.
Του είπα εσύ είσαι λαμόγιο κι έφυγα σχεδόν τρέχοντας γιατί φοβήθηκα πήρα το βραδινό πλοίο πήρα και άδεια τέσσερις ημέρες από το σχολείο κι έφυγα. Έφυγα γιατί φοβήθηκα. Σήμερα ένα μήνα μετά σε άλλο σπίτι που κι από αυτό θα φύγω 7 Ιούνιου έχουν κρατήσεις τουριστών θα πάω σε κάμπινγκ μέχρι 30 Ιουνίου που τελειώνουν τα σχολεία. Όπως έκανα και πέρσι όλο τον Ιούνιο. Σήμερα 30 Μαΐου πήγα σε μάθημα πιλάτες σε χωριό των Χανίων (και θα μου πείτε μπράβο και τι μας το λες). Έχω λόγο. Το μάθημα στα Αγγλικά οι ασκούμενες Γερμανίδες Αγγλίδες Σουηδέζες και Νεοϋρκέζες. ΜΟΝΙΜΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΠΕΡΙΟΧΗΣ. Και εγώ αναρωτήθηκα τι κάνω εδώ; Σε μια χώρα που δεν με θέλει δεν με υπολογίζει. Δεν υπάρχω για αυτήν. ΑΝΑΡΩΤΗΘΗΚΑ ποιος είναι το λαμόγιο; Μετά από αυτή την επιστολή, οι συνεργάτες της Ένωσης Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, αναφώνησαν σιωπηρά “Η κοινωνία νοσεί βαθιά και δεν βρίσκεται γιατρός να την γιατρέψει”».
