Με φόντο την εντεινόμενη γεωπολιτική αβεβαιότητα και τον συνεχιζόμενο πόλεμο στην Ουκρανία, ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ παρουσιάζει σήμερα ένα φιλόδοξο σχέδιο επανεξοπλισμού των Ενόπλων Δυνάμεων του Ηνωμένου Βασιλείου. Στο επίκεντρο της στρατηγικής του βρίσκεται η σταδιακή αύξηση των αμυντικών δαπανών στο 2,5% του ΑΕΠ έως το 2027 — από το 2,3% που βρίσκεται σήμερα — με μακροπρόθεσμο στόχο να φτάσει το 3% μετά το 2029. Η νέα αμυντική στρατηγική, βασισμένη σε έκθεση με 60 συγκεκριμένες συστάσεις, επανακαθορίζει τις προτεραιότητες της Βρετανίας απέναντι σε σύγχρονες απειλές όπως η Ρωσία, το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Κίνα. Ο Στάρμερ διακηρύσσει ότι προτεραιότητα αποτελεί η αποκατάσταση της «ικανότητας μάχης» των βρετανικών δυνάμεων, συνδυάζοντας προηγμένα οπλικά συστήματα όπως τα drones και το πυροβολικό με την ανθρώπινη ευφυΐα και επιχειρησιακή εμπειρία. Ιδιαίτερη έμφαση δίδεται στον ρόλο της Βρετανίας εντός του ΝΑΤΟ, υπό την καθοδήγηση του Τζορτζ Ρόμπερτσον, πρώην υπουργού και γενικού γραμματέα της Συμμαχίας. Σε ένα διεθνές περιβάλλον όπου οι ΗΠΑ – υπό τον πρόεδρο Τραμπ – επαναπροσδιορίζουν τη δέσμευσή τους στην ευρωπαϊκή ασφάλεια, το Λονδίνο φιλοδοξεί να καταστεί πυλώνας αποτροπής και σταθερότητας.
Ο υπουργός Άμυνας Τζον Χίλι δήλωσε ότι το νέο δόγμα συνιστά σαφές μήνυμα προς τη Μόσχα, υπογραμμίζοντας την ανάγκη ενίσχυσης της αμυντικής ετοιμότητας μετά την εισβολή στην Ουκρανία το 2022. Το σχέδιο περιλαμβάνει επενδύσεις 1,5 δισ. λιρών για την κατασκευή έξι εργοστασίων παραγωγής πυρομαχικών, ανεβάζοντας το συνολικό κονδύλι σε 6 δισ. Επιπλέον, στο πλαίσιο της συμμαχίας AUKUS με ΗΠΑ και Αυστραλία, η Βρετανία σχεδιάζει την κατασκευή έως 12 επιθετικών υποβρυχίων και την ενίσχυση του πυρηνικού της προγράμματος με επένδυση 15 δισ. λιρών. Σε τεχνολογικό επίπεδο, ενισχύεται η εκπαίδευση στις σύγχρονες απειλές — τεχνητή νοημοσύνη, drones, κυβερνοπόλεμος — με τη δημιουργία ειδικής διοίκησης για τον έλεγχο του κυβερνοχώρου. Παρά τις δημοσιονομικές πιέσεις, η κυβέρνηση εμφανίζεται αποφασισμένη να θέσει την άμυνα στο επίκεντρο της πολιτικής της ατζέντας, ενισχύοντας την αυτάρκεια και τη στρατηγική ετοιμότητα της χώρας σε μια εποχή αστάθειας και παγκόσμιων ανακατατάξεων.