Ο στόχος είναι να απελευθερωθεί τελικά το αρκουδάκι πίσω στη φύση, οπότε οι στολές που φορούν οι φροντιστές μειώνουν τον κίνδυνο να προσκολληθεί στους ανθρώπους
Στην καρδιά της Καλιφόρνια, μια ιστορία τρυφερότητας εκτυλίσσεται σιωπηλά, μα τόσο δυνατά. Είναι η ιστορία ενός μικρού μαύρου αρκουδιού που, έχοντας χάσει τη μητέρα του πριν καλά καλά γνωρίσει τον κόσμο, βρήκε καταφύγιο στην αγκαλιά ανθρώπων που αποφάσισαν να γίνουν κάτι παραπάνω από φροντιστές: έγιναν οι «αρκούδες» του. Το αρκουδάκι βρέθηκε τον Απρίλιο μόνο του στο Εθνικό Δάσος Los Padres από κατασκηνωτές. Οι προσπάθειες των βιολόγων να εντοπίσουν τη μητέρα του απέβησαν άκαρπες. Έτσι, η San Diego Humane Society άνοιξε την αγκαλιά της. Ήταν μόλις δύο μηνών — τόσο ευάλωτο, τόσο μικρό, που δεν θα άντεχε μόνο του. Για να του δώσουν ό,τι πιο κοντινό στη στοργή μιας μαμάς-αρκούδας χωρίς να το συνηθίσουν στον άνθρωπο, οι φροντιστές του φορούν στολές από αληθινές γούνες που μυρίζουν… άγρια φύση. Οι στολές φυλάσσονται με άχυρο που έχει χρησιμοποιηθεί από άλλες αρκούδες, ώστε η μυρωδιά τους να του θυμίζει το σπίτι που δεν γνώρισε ποτέ. Κι όμως, το αρκουδάκι τους «πιστεύει». Όταν πρόσφατα ένας φροντιστής πλησίασε χωρίς στολή, εκείνο τρομαγμένο σκαρφάλωσε σε ένα δέντρο. «Αυτό θέλαμε», λέει η Autumn Welch, διευθύντρια του κέντρου. «Να καταλάβει ότι οι άνθρωποι δεν είναι η αγέλη του. Γιατί η θέση του είναι εκεί έξω, στην άγρια φύση».
Staff at the San Diego Humane Society’s Ramona Wildlife Center fed a black bear cub multiple times a day and sometimes overnight.
To prevent the cub from forming bonds with humans, they are usually garbed head-to-toe in a bear costume. https://t.co/jslaPw50c4 pic.twitter.com/nOhqCUxf7d
— The Washington Post (@washingtonpost) May 30, 2025
Μέχρι να μεγαλώσει αρκετά, το μικρό αρκουδάκι κουρνιάζει δίπλα σε ένα λούτρινο μεγάλο αρκουδάκι που του κρατά συντροφιά, σαν μαλακή σκιά της μητρικής παρουσίας. Όταν είναι μόνο του, το ψάχνει, το αγκαλιάζει, κοιμάται δίπλα του – γιατί κάθε πλάσμα, όσο δυνατό κι αν γίνει αργότερα, κάποτε χρειάστηκε ένα χέρι να το κρατήσει, έστω και λούτρινο. Μαθαίνει να σκαρφαλώνει, να σκάβει, να βρίσκει σκουλήκια και χόρτα, να χτίζει φωλιά. Και κάθε μικρό του βήμα, κάθε μπουσούλημα προς την ανεξαρτησία, είναι για τους φροντιστές του λόγος συγκίνησης και ελπίδας. Το κόστος της φροντίδας του ανέρχεται στις 72.000 δολάρια – αλλά για την ομάδα του κέντρου, είναι ανεκτίμητο. «Είναι έργο καρδιάς», λέει η Welch. «Όταν μια μέρα τον δούμε να περπατά ελεύθερος στο δάσος, θα ξέρουμε ότι του επιστρέψαμε ό,τι δεν πρόλαβε να έχει: μια δεύτερη ευκαιρία στην άγρια ζωή». Μερικές φορές, η φύση γίνεται σκληρή. Αλλά υπάρχουν άνθρωποι που, φορώντας ακόμα και στολές αρκούδας, βρίσκουν τρόπο να της απαντήσουν με τρυφερότητα.
