Σύνεδρος του ΣΥΡΙΖΑ με παλαιστινιακή μαντήλα στους ώμους ζήτησε να φτιάξει το κόμμα τη δική του... Ομάδα Αλήθειας
Με ένα συνδυασμό αυτοσαρκασμού, αγωνίας για την εικόνα του κόμματος και αναφορών από τον παλαιστινιακό αγώνα έως την ισπανική showbiz, σύνεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα κατά την τοποθέτησή του στο 5ο Συνέδριο του κόμματος. Προσερχόμενος στο βήμα φορώντας παλαιστινιακή μαντήλα, ξεκίνησε με τη φράση «προσπαθώ να ξεπεράσω την αριστερή μου κατάθλιψη», δίνοντας αμέσως τον τόνο μιας ομιλίας που ισορρόπησε ανάμεσα στην πολιτική απελπισία και την επικοινωνιακή… ανάγκη. Το βασικό αίτημά του; Η δημιουργία μιας «δικής μας Ομάδας Αλήθειας», δηλαδή ενός επικοινωνιακού μηχανισμού τύπου ΝΔ, προκειμένου ο ΣΥΡΙΖΑ να μπορεί, κατά τον ίδιο, να δώσει τη μάχη της πληροφόρησης — ή της παραπληροφόρησης, αν χρειαστεί. «Αν δεν κάνουμε Ομάδα Αλήθειας, ας κάνουμε τουλάχιστον την Ομάδα Ψέματος του άλλου», σημείωσε με ειλικρίνεια.
Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ: Ανέβηκε στο βήμα με αμάνικο φανελάκι
Στο αφήγημα προστέθηκαν και πινελιές pop culture, καθώς ο σύνεδρος ανέσυρε από το συλλογικό τηλεοπτικό υποσυνείδητο τη διαφήμιση με τον Χαβιέ Μπαρδέμ και τις «παστίλιες για τον πόνο του άλλου», υπονοώντας ότι η αριστερά πρέπει να πάψει να πουλάει ενοχές και να αρχίσει να πουλάει… αφήγημα. Ειδική μνεία έκανε και στα κομματικά μέσα ενημέρωσης, «Κόκκινο» και «Αυγή», τα οποία – κατά την άποψή του – πρέπει να μετασχηματιστούν σε ουσιαστικά εργαλεία πολιτικής στρατηγικής. «Αν θέλουμε το Κόκκινο να σταθεί στα πόδια του, πρέπει να το αναλάβει κάποιος που ξέρει από media – ή τουλάχιστον από αποχαύνωση», παρατήρησε, αφήνοντας να εννοηθεί ότι το κοινό απαιτεί ειδική διαχείριση.
Το αποκορύφωμα της τοποθέτησης ήταν η πρόταση για δημιουργία «war room», όπου – όπως άφησε να εννοηθεί – το κόμμα θα χαράσσει στρατηγική απέναντι σε έναν εχθρικό επικοινωνιακό χάρτη. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες, ο σύνεδρος ζήτησε προσλήψεις και ενίσχυση του επικοινωνιακού επιτελείου, κρίνοντας ότι το βασικό μειονέκτημα της Κουμουνδούρου δεν είναι ούτε η πολιτική ούτε το πρόγραμμα, αλλά το γεγονός ότι… δεν ακούγεται. Αν μη τι άλλο, πρόκειται για μια τοποθέτηση που δεν πέρασε απαρατήρητη – όπως άλλωστε και η ανάγκη του ΣΥΡΙΖΑ να αναμετρηθεί όχι μόνο με την πραγματικότητα, αλλά και με τον καθρέφτη της.
