Στην παρουσίαση του βιβλίου «Ελληνοτουρκικοί Κώδικες» του δημοσιογράφου Άρη Αμπατζή μίλησε ο υπουργός Εξωτερικών
Στην παρουσίαση του βιβλίου «Ελληνοτουρκικοί Κώδικες» του δημοσιογράφου Άρη Αμπατζή παρενέβη ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης, σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή του δικαστή του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, Γιάννη Κτιστάκι. Οι τοποθετήσεις επικεντρώθηκαν στην ανάγκη τεκμηριωμένης ανάλυσης των διμερών σχέσεων, την υπεράσπιση της ακρίβειας στην πληροφόρηση και τη σημασία της ερμηνείας των διεθνών συνθηκών. Ο κ. Γεραπετρίτης χαρακτήρισε το βιβλίο ως «μια πρόσκληση να ξαναδούμε το παρελθόν με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον», τονίζοντας ότι η εποχή μας χαρακτηρίζεται από τη θυσία της αλήθειας στο βωμό της ταχύτητας. Υπογράμμισε πως ο δημόσιος λόγος διαστρεβλώνεται όταν η πληροφορία μεταφέρεται χωρίς κριτική επεξεργασία, ενώ επισήμανε πως με αφορμή τη Συμφωνία των Αθηνών –την οποία πολλοί παρερμήνευσαν ως μετεξέλιξη της Διακήρυξης της Μαδρίτης– αποδεικνύεται η ανάγκη για αυστηρή προσήλωση στα πρωτογενή κείμενα. «Όποιος διαθέτει χρόνο, διάθεση και βούληση για την αλήθεια, μπορεί να διαπιστώσει τι πραγματικά λένε οι συμφωνίες. Όχι τι ειπώθηκε», ανέφερε χαρακτηριστικά ο υπουργός.
Αναφερόμενος στο νομικό καθεστώς των διεθνών συμφωνιών, υπογράμμισε ότι αυτές δεσμεύουν έως τη ρητή καταγγελία τους υπό τους όρους της Σύμβασης της Βιέννης του 1969. Ωστόσο, όπως σημείωσε, το κρίσιμο δεν είναι μόνο αν μια συμφωνία είναι εν ισχύ, αλλά τι ακριβώς προβλέπει. Στο πλαίσιο αυτό, στάθηκε στις περιπτώσεις εσφαλμένων μεταφράσεων που οδηγούν σε λανθασμένες ερμηνείες και επισήμανε ότι «σε κάθε περίπτωση, το πρωτότυπο κείμενο υπερισχύει». «Η ερμηνεία διεθνών συνθηκών ενίοτε γίνεται σκοπίμως εσφαλμένη, ώστε να εξυπηρετηθούν εθνικές αφηγήσεις. Η προσήλωση στο αυθεντικό κείμενο αποτελεί όρο εθνικής σοβαρότητας», δήλωσε χαρακτηριστικά.
Καταλήγοντας, ο κ. Γεραπετρίτης επεσήμανε ότι «η γεωγραφία δεν αλλάζει – η νοοτροπία ίσως, αν και δεν είμαι αισιόδοξος». Υπογράμμισε, ωστόσο, την ανάγκη τα κράτη να διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις ειρηνικής συνύπαρξης, με γνώμονα την ασφάλεια και την ευημερία των πολιτών τους. Από την πλευρά του, ο Γιάννης Κτιστάκις αναφέρθηκε στην αξία της γνώσης ως όπλο έναντι της εθνολαϊκιστικής ρητορικής. «Το βιβλίο αυτό προσφέρει καλύτερη γνώση, τόσο σε εμάς όσο και στους Τούρκους», ανέφερε, τονίζοντας ότι «η άγνοια και οι καφενειακές κουβέντες είναι επικίνδυνες μόνο για τους εθνοκάπηλους, όχι για τους σώφρονες». Ο συγγραφέας του βιβλίου, Άρης Αμπατζής, ανέδειξε την ανάγκη για δημόσιο λόγο θεμελιωμένο στην αλήθεια των επίσημων κειμένων. Καυτηριάζοντας τη ρηχή προσέγγιση που πολλές φορές κυριαρχεί στον δημόσιο διάλογο, υποστήριξε ότι «η φιλοσοφία στηρίζεται στην πραγματικότητα· η αμπελοφιλοσοφία, στην αρλούμπα». Προειδοποίησε πως όταν αγνοούνται τα έγγραφα-πηγές, η δημόσια τοποθέτηση κινδυνεύει να καταλήξει στη γελοιοποίηση: «Εκεί καταγράφονται όσα έχουν γίνει και όσα δεν έχουν γίνει. Αν τα αγνοείς, απλώς κοροϊδεύεις τον εαυτό σου και τον κόσμο».
