Ένταση στο γήπεδο του Τσεσμέ στο Ρέθυμνο μεταξύ πολιτών και ανθρώπων του Δήμου για τους μετανάστες
Σε συνθήκες αυξανόμενης έντασης η Κρήτη βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή πίεση από τις συνεχώς εντεινόμενες μεταναστευτικές ροές. Στο Ρέθυμνο, κάτοικοι διαμαρτυρήθηκαν έντονα κατά της μετατροπής του γηπέδου του Τσεσμέ σε προσωρινό χώρο φιλοξενίας 700 μεταναστών, μόλις λίγα χιλιόμετρα από το αστικό κέντρο. Η παρουσία δημοτικών υπαλλήλων στον χώρο προκάλεσε αντιπαραθέσεις. Η κατάσταση επιδεινώθηκε από την έλλειψη διαθέσιμων υποδομών. Από το βράδυ της Παρασκευής, 504 μετανάστες που διασώθηκαν στα ανοιχτά νότια της Κρήτης μεταφέρθηκαν σε δομές, ενώ εκατοντάδες ακόμη αφίχθησαν σε περιοχές όπως οι Καλοί Λιμένες και η Γαύδος, με το νησί να βρίσκεται σε συνεχή κατάσταση επιφυλακής. Χαρακτηριστική ήταν η επιχείρηση διάσωσης 278 ανθρώπων στα νότια παράλια, που καταγράφηκε ως η μεγαλύτερη του φετινού έτους.
4.601 μετανάστες έφτασαν στο νησί μόνο στο πρώτο πεντάμηνο του 2025
Ωστόσο, η μεταφορά των προσφύγων προς το Ηράκλειο πραγματοποιήθηκε με τεράστιες δυσκολίες. Οι ελλείψεις λεωφορείων οδήγησαν σε πολύωρες καθυστερήσεις, ενώ το κτήριο του πρώην Ψυγείου στο λιμάνι, όπου τελικά στοιβάχτηκαν, αποδείχθηκε εντελώς ακατάλληλο. Ο βουλευτής Ηρακλείου του ΚΚΕ, Μανόλης Συντυχάκης, χαρακτήρισε τις συνθήκες “εξευτελιστικές”, ζητώντας την άμεση παρέμβαση της Πολιτείας. Η ανησυχία εντείνεται και σε πολιτικό επίπεδο. Ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης έκανε λόγο για αύξηση των αφίξεων κατά 174% στην Κρήτη, επισημαίνοντας πως 4.601 μετανάστες έφτασαν στο νησί μόνο στο πρώτο πεντάμηνο του 2025. Έθεσε ως προτεραιότητα τη συνεργασία με τη Λιβύη, ενόψει των επικείμενων επαφών του ΥΠΕΞ Γιώργου Γεραπετρίτη σε Τρίπολη και Βεγγάζη.
Ωστόσο, οι διπλωματικές σχέσεις με τη Λιβύη δοκιμάζονται. Οι λιβυκές αρχές επανέφεραν στο προσκήνιο το αμφιλεγόμενο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, κατηγορώντας την Ελλάδα για παραβίαση θαλάσσιων ζωνών νοτίως της Κρήτης, γεγονός που ενδέχεται να υπονομεύσει την όποια προσπάθεια για μια συντονισμένη αντιμετώπιση του μεταναστευτικού. Σε αυτό το πλαίσιο, το νησί βιώνει μια σύνθετη κρίση: κοινωνική, ανθρωπιστική, πολιτική και διπλωματική. Η απουσία ενός συνεκτικού σχεδίου και η εξάντληση των δυνάμεων των τοπικών αρχών και του Λιμενικού υπογραμμίζουν την ανάγκη για άμεση, εθνική και ευρωπαϊκή κινητοποίηση. Οι εικόνες ανθρώπων σε “αποθήκες ψυχών”, όπως περιγράφονται, δεν τιμούν ούτε την παράδοση φιλοξενίας της Κρήτης, ούτε την ευρωπαϊκή ηθική υποχρέωση για ανθρώπινη μεταχείριση προσφύγων.
