Έπειτα από πολλές ανεπιτυχείς εξωσωματικές γονιμοποιήσεις αποφάσισαν να δοκιμάσουν τη μέθοδο STAR
Μετά από σχεδόν δύο δεκαετίες αποτυχημένων προσπαθειών, ένα ζευγάρι που έδινε μάχη με την υπογονιμότητα κατάφερε επιτέλους να περιμένει το πρώτο του παιδί. Κι αυτό χάρη στην τεχνητή νοημοσύνη. Η διάγνωση της αζωοσπερμίας – μιας σπάνιας κατάστασης στην οποία δεν εντοπίζονται καθόλου σπερματοζωάρια – είχε φανεί για χρόνια αξεπέραστο εμπόδιο, παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης και την επίσκεψη σε κέντρα υποβοηθούμενης αναπαραγωγής σε διάφορες χώρες. Η ελπίδα ήρθε όταν απευθύνθηκαν στο Κέντρο Υπογονιμότητας του Πανεπιστημίου Columbia, το οποίο δοκιμάζει πλέον μια νέα μέθοδο που βασίζεται στην τεχνητή νοημοσύνη. Το σύστημα STAR (Sperm Tracking and Recovery) είναι σχεδιασμένο για να εντοπίζει μικροσκοπικά ίχνη σπερματοζωαρίων ακόμα και σε δείγματα που θεωρούνται εντελώς άγονα. Με τη βοήθεια ενός ειδικού τσιπ και κάμερας υψηλής ταχύτητας, η τεχνητή νοημοσύνη σαρώνει το δείγμα σπέρματος και αναλύει εκατομμύρια εικόνες μέσα σε μία ώρα, απομονώνοντας πιθανά υγιή κύτταρα που ο ανθρώπινος οφθαλμός δεν μπορεί να εντοπίσει.
Στην περίπτωση του ζευγαριού, εντοπίστηκαν τρία ζωντανά σπερματοζωάρια. Αυτά χρησιμοποιήθηκαν για τη γονιμοποίηση ωαρίων και οδήγησαν σε επιτυχημένη εγκυμοσύνη — την πρώτη που επιτυγχάνεται με τη χρήση της μεθόδου STAR. Το μωρό αναμένεται να γεννηθεί τον Δεκέμβριο. Ο επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας, Dr. Zev Williams, χαρακτήρισε την εξέλιξη «ανατροπή για την ανδρική υπογονιμότητα», εξηγώντας πως η αζωοσπερμία είναι μια διάγνωση που συγκλονίζει τους ασθενείς, καθώς δεν έχει εμφανή συμπτώματα ή άλλες ενδείξεις. Σύμφωνα με τα στοιχεία, περίπου το 10% των ανδρών με πρόβλημα γονιμότητας πάσχουν από αζωοσπερμία, ενώ η ανδρική υπογονιμότητα ευθύνεται για το 40% των περιπτώσεων γενικά.
Μέχρι σήμερα, η μόνη λύση σε τέτοιες περιπτώσεις ήταν η χειρουργική λήψη σπέρματος από τους όρχεις — μια επώδυνη, συχνά αναποτελεσματική διαδικασία. Τώρα, η τεχνητή νοημοσύνη προσφέρει μια λιγότερο επεμβατική, πιο ακριβή και κυρίως ελπιδοφόρα προσέγγιση. Η υπόσχεση αυτής της τεχνολογίας είναι τεράστια: όχι μόνο για χιλιάδες ζευγάρια που αντιμετωπίζουν ανδρική υπογονιμότητα, αλλά και για ολόκληρο τον τομέα της αναπαραγωγικής ιατρικής. Ένα τεχνητό «μάτι» που βλέπει ό,τι δεν μπορεί να δει το ανθρώπινο – και κάνει δυνατό το αδύνατο.
