Από την Μαρία Γαργαροπούλου Σκηνοθεσία: Ούγκο Γκελέν, Σενάριο: Ούγκο Γκελέν, Ζαν-Αντρέ Γερλέ Παίζουν οι: Ομάρ Σι, Κλεμάνς Ποεζί, Αντουάν Μπερτράντ, Γκλόρια Κόλστον, Άσλι Ουότερς Μία ταινία με μεγάλο συναισθηματικό χαρακτήρα, η ιστορία ενός άντρα ο οποίος αλλάζει ολόκληρη τη ζωή του με μία μόνο συνάντηση. Μία από τις πολλές γυναίκες, με τις οποίες έχει συνευρεθεί ερωτικά, του αφήνει […]
Από την Μαρία Γαργαροπούλου
Σκηνοθεσία: Ούγκο Γκελέν, Σενάριο: Ούγκο Γκελέν, Ζαν-Αντρέ Γερλέ
Παίζουν οι: Ομάρ Σι, Κλεμάνς Ποεζί, Αντουάν Μπερτράντ, Γκλόρια Κόλστον, Άσλι Ουότερς
Μία ταινία με μεγάλο συναισθηματικό χαρακτήρα, η ιστορία ενός άντρα ο οποίος αλλάζει ολόκληρη τη ζωή του με μία μόνο συνάντηση. Μία από τις πολλές γυναίκες, με τις οποίες έχει συνευρεθεί ερωτικά, του αφήνει ένα παιδί και του εξηγεί ότι είναι το παιδί του. Εκείνος από σοφέρ κότερου, νυχτόβιος με πολλές γυναίκες στο πλάι του, καταλήγει με μία, την κόρη του.
Πρόκειται για την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Ούγκο Γκελέν και το σενάριο είναι μερικώς βασισμένο σε μία μεξικανική ταινία. Ο τίτλος “Όλα αρχίζουν αύριο” είναι μια φράση που έλεγε, συνέχεια, η γιαγιά του σκηνοθέτη!
Όμορφη βαθυστόχαστη ταινία για το πώς ένας άντρας μπορεί είτε αναγκαστικά, τουλάχιστον στην αρχή, είτε με την θέλησή του να αλλάξει ολόκληρη την ζωή του για τον ίσως “μεγαλύτερο” ρόλο ζωής, την πατρότητα. Εκεί μαθαίνεις να ζεις για τον άλλον, να θυσιάσεις ότι μέχρι σήμερα ήξερες για δεδομένο και να μετατρέψεις την πραγματικότητα σου στην πραγματικότητα που χρειάζεται ένα παιδί για να επιβιώσει. Η ταινία στέκεται, ιδιαίτερα, στο ότι “μετράει περισσότερο αυτός που θα σε μεγαλώσει και όχι τόσο αυτός που θα σε φέρει σε αυτόν τον κόσμο”. Μια άκρως οικογενειακή, κοινωνική ταινία με καλές ερμηνείες και ανησυχίες.
Μία δική μου ανησυχία, που λόγω της κρίσης τη σημερινή εποχή όλο και μεγαλώνει, είναι για το πόσο μία γυναίκα ή ένας άντρας είναι έτοιμοι να γίνουν γονείς. Ένα παιδί δεν πλάθεται για την ολοκλήρωση κάποιου γονέα, παρά μόνο για την ολοκλήρωση του ίδιου του τού εαυτού.
Πάρα πολλοί γονείς κάνουν παιδιά, τα οποία καταλήγουν είτε σε κάποιο ίδρυμα, είτε στον δρόμο, είτε μεγαλώνουν αφρόντιστα. Πρέπει να εξετάσουμε προσεκτικά την κινητήριο δύναμη μέσα μας η οποία μας λέει να κάνουμε παιδί… ή να παίρνουμε τις σωστές προφυλάξεις έτσι ώστε να μην έρθουμε στην δυσάρεστη θέση να πληγώσουμε μία ακόμα ψυχή.
Τις παραπάνω σκέψεις μου προξένησε αυτή η ταινία. Με πλούσιες εικόνες από την αρχή και με πρωταγωνιστή τον Ομάρ Σι, τον οποίο είχαμε απολαύσει μερικά χρόνια πριν, σε μία ακόμη εκπληκτική ταινία, το “Οι άθικτοι”.
Ο καθένας μας μπορεί να αλλάξει… Αρκεί να υπάρχει το κίνητρο.
