Η θεατρική ομάδα “C for Circus” (που ιδρύθηκε το 2008 στη Θεσσαλονίκη και από το 2013 δραστηριοποιείται κυρίως στην Αθήνα), μετά από μια πετυχημένη σειρά παραστάσεων στο θέατρο “104” και στη Θεσσαλονίκη, παρουσιάζει τη φετινή της δουλειά, «Γκλουμ», και στο Bob festival 2017. από τον Ανέστη Χρυσάφη & την Ηρώ Μητρούτσικου «Γκλουμ», ένας ασυνήθιστος […]
Η θεατρική ομάδα “C for Circus” (που ιδρύθηκε το 2008 στη Θεσσαλονίκη και από το 2013 δραστηριοποιείται κυρίως στην Αθήνα), μετά από μια πετυχημένη σειρά παραστάσεων στο θέατρο “104” και στη Θεσσαλονίκη, παρουσιάζει τη φετινή της δουλειά, «Γκλουμ», και στο Bob festival 2017.
από τον Ανέστη Χρυσάφη & την Ηρώ Μητρούτσικου
«Γκλουμ», ένας ασυνήθιστος τίτλος, που παραπέμπει στο όνομα του κεντρικού ήρωα. Το “ГЛУМ” που ως λήμμα σηματοδοτούσε την απάτη, είναι η ιστορία του Γκλούμοφ, το όνομα του οποίου αποτελεί λογοπαίγνιο. Πρόκειται για μια ξεχωριστή δουλειά βασισμένη στο έργο “Το Ημερολόγιο ενός Απατεώνα” του Αλεξάντρ Οστρόφσκι, μία διασκευή με κωμικά στοιχεία και διάφορους αναχρονισμούς, στηριγμένη σε τεχνικές του devided theatre.
Ο συγγραφέας:
Ο Αλεξάντρ Νικολάγιεβιτς Οστρόφσκι (1823-1886) ήταν μεγάλος ρώσος δραματουργός των κεντρικών δεκαετιών του 19ου αιώνα, την περίοδο του ρεαλιστικού ρεύματος στη ρωσική λογοτεχνία, δηλ. την εποχή που ο Τουργκένιεφ, ο Ντοστογιέφσκι και ο Τολστόι δημιούργησαν έργα σταθμούς στην παγκόσμια φιλολογία. Από τα δεκαεπτά του είχε ήδη πάθος με το θέατρο. Η καριέρα του ως δραματουργού άρχισε το 1847 και ήταν και η αιτία της απόλυσής του από την μόνιμη εργασία του, το δικαστήριο (1851). Καυτηρίαζε με χιούμορ διαχρονικά κοινωνικοπολιτικά θέματα, όπως η ματαιοδοξία και η κενότητα των διαπροσωπικών σχέσεων, η δημόσια εικόνα-ως εργαλείο απάτης και αυτοεξαπάτησης, οι προκαταλήψεις, ο συντηρητισμός και η διαπλοκή της εξουσίας και των εκπροσώπων της ανώτερης κοινωνικής τάξης. Παρ’ όλο που τα έργα του γνώρισαν σταθερή επιτυχία, ο Οστρόφσκι είχε ελάχιστο οικονομικό όφελος. Από το 1874 ως τον θάνατό του ήταν πρόεδρος της ‘Ένωσης Ρώσων Θεατρικών Συγγραφέων και ένα χρόνο πριν το θάνατό του διορίστηκε καλλιτεχνικός διευθυντής των κυβερνητικών θεάτρων της Μόσχας, πράγμα που επιδείνωσε την υγεία του.
Η υπόθεση:
Ο κεντρικός ήρωας του έργου, ο Γκλούμοφ, προσπαθεί να εισβάλει στην καλή κοινωνία και να αναρριχηθεί οικονομικά, με έναν εντελώς πλάγιο τρόπο και κάθε άλλο παρά τίμιο. Ο νεαρός και ανήσυχος Μοσχοβίτης, λειτουργώντας με εξυπνάδα και θράσος, χρησιμοποιεί διάφορους ανθρώπους από το οικογενειακό του περιβάλλον και το κοινωνικό σύνολο για να καταφέρνει να εισχωρήσει σε έναν κύκλο ανθρώπων με επιρροή. Στο έργο βλέπουμε χαρακτήρες που μας είναι γνώριμοι και βρίσκονται γύρω μας, συμπεριφορές που μας είναι οικείες, που συναντάμε όλοι μας.
Το ημερολόγιο που κρατάει, γράφοντας τις σκέψεις του για αυτούς, εξελίσσεται σε ένα σχέδιο το οποίο θα τον κάνει να πετύχει τον στόχο του, είναι ένας καθρέφτης των μύχιων σκέψεων, αλλά και αχίλλειος πτέρνα του.
Με ελάχιστα σκηνικά και σκηνικά αντικείμενα, χρωματιστά κοστούμια (Τίνα Τζόκα, Τζέλα Χριστοπούλου), κατάλληλους φωτισμούς (Σεσίλια Τσελεπίδη), έντονο μακιγιάζ και χρήση της μουσικής, η -πάντα πολύ ιδιαίτερη- ομάδα “C for Circus” δημιουργεί μία παράσταση με έναν διαφορετικό τρόπο, από αυτό που θα αναμέναμε. Αδιαφορώντας για τους όποιους άγραφους κανόνες για το πως ανεβαίνει ένα κλασσικό κείμενο στην σκηνή, αναδομούν μία παλιά ιστορία με φρέσκια ματιά και δημιουργική διάθεση, κάνοντας τους θεατές όχι μόνο να γελάσουν, αλλά και να δεχθούν τα όσα (δυσάρεστα) συμβαίνουν με ευχάριστο τρόπο, ο οποίος δεν κουράζει καθόλου. Διασκεδαστικά είναι τα σημεία με τις μουσικές παρεμβολές, που δένουν με έναν διακειμενικό τρόπο. Αν και το έχουμε δει και από άλλους καλλιτέχνες, δεν παύει να είναι διασκεδαστικό.
Η σκηνική δύναμη της ομάδας “C for Circs” διαχέεται σε κάθε τους δουλειά. Το «Γκλουμ» είναι μία «ανθισμένη» παράσταση (κυριολεκτικά και μεταφορικά), η οποία βασίστηκε στην ομαδικότητα, πράγμα που αντιλαμβάνεται ένας υποψιασμένος θεατής. Αν και οι συντελεστές της αντλούν από το σωματικό θέατρο και τον αυτοσχεδιασμό, πρόκειται για μια απόλυτα χορογραφημένη παράσταση που συχνά κινείται σε εξαντλητικούς ρυθμούς.
Επτά νέοι ηθοποιοί συνσκηνοθετούν και αναλαμβάνουν πάμπολλους ρόλους, λειτουργώντας με ρυθμό και την ανάλογη ενέργεια, διακωμωδούν κατά κάποιο τρόπο το έργο ή, μάλλον καλύτερα, αποβάλλουν την σοβαροφάνειά του, χωρίς όμως να δημιουργήσουν καρικατούρες, παρά μόνο κάποιων εξαιρέσεων. Είναι κάτι που όχι απλά κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή, όχι μόνο τον κάνει να ξεκαρδίζεται συχνά-πυκνά στα γέλια, αλλά είναι και κάτι που χρειάζεται να το βλέπουμε πιο συχνά στην Ελληνική θεατρική σκηνή.
Παίζουν οι:
Παναγιώτης Γαβρέλας
Χρύσα Κοτταράκου
Ειρήνη Μακρή
Παύλος Παυλίδης
Νικόλας Παπαδομιχελάκης
Νατάσα Ρουστάνη
Σπύρος Χατζηαγγελάκης
Σύνδεσμοι
Teaser #1: https://www.youtube.com/watch?v=v0REgi2Kbjc
Teaser #2: https://www.youtube.com/watch?v=nmUwpr8Eq7U
Teaser #3: https://www.youtube.com/watch?v=IRnChvsrIEA
Facebook page της ομάδας: https://www.facebook.com/cforcircus/
Bob festival: Kυριακή 28/5, 21.30
Πειραιώς 260
Ο βιομηχανικός χώρος: «Πειραιώς 260»
Βρίσκεται αμέσως μετά τον πολυχώρο «Ελληνικός Κόσμος» και τη σχολή Καλών τεχνών.
Μπορείτε να μεταβείτε εκεί από τον Ησαπ Καλλιθέας (7’ περπάτημα)
ή από Ομόνοια με τα λεωφορεία 049, 914.
Parking υπάρχει εντός του χώρου.
Περισσοτερα : www.bobfestival.gr
Μια και μιλάμε για το Βob festival & τους C for circus,
ΑΣ ΠΑΡΑΘΕΣΟΥΜΕ ΠΑΛΙΑ ΚΡΙΤΙΚΗ ΜΙΑΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟΥΣ,
η οποία ξεκίνησε από το βραβευμένο Scratch του 2013 και εξελίχτηκε σε μια υπέροχη παράσταση:
2013, C for Circs: «Κάτι Διαφορετικό»
από την Ηρώ Μητρούτσικου
Το μότο για τους C. for Circus είναι ότι αναζητάνε τη θεατρική δράση μέσα από τα σώματα των ηθοποιών και είναι κάτι το οποίο το βλέπεις και στην παράσταση τους. Παράσταση με τόση ενέργεια, μπρίο, χαρά, φαντασία, χρώμα, αθωότητα μπλεγμένη με σκληρότητα και γέλιο είχα καιρό να δω. Για το συγκεκριμένο έργο, ξεκίνησαν να φτιάξουν ένα τσίρκο δρόμου και τελικά τους προέκυψε κάτι διαφορετικό, μια μουσικοθεατρικωμικοτραγική και περίεργη παράσταση!
Η περφόρμανς τους, πέρυσι, κέρδισε το 2ο βραβείο στο Bob Theatre Festival (αν και κατά πολλούς έπρεπε να πάρει το πρώτο) και φέτος μεγάλωσε. Στην αρχική ιστορία προστέθηκαν άλλες τρεις ιστορίες, κι έτσι η παράσταση αποτελείται από τέσσερα παραμύθια που εστιάζουν στη διαφορετικότητα: “Κάτι άλλο” της Κάθριν Κέιβ, “O μελαγχολικός θάνατος του Στρειδάκι” του Τιμ Μπάρτον, “Καλή οικογένεια” του Γιόακιμ Πίρινεν και “O Χρυσός Δράκος” του Ρόλαντ Σιμελπφένιχ. Πρωταγωνιστές σε κάθε ιστορία είναι ήρωες που διαφέρουν από το κανονικό, από την πλειοψηφία, γι αυτό και γίνονται αντικείμενο σχολιασμού, εκμετάλλευσης, τους απομονώνουν ή τους κατασπαράσσουν!
Το “κάτι άλλο” συναντά το “κάτι τι” και μαζί πορεύονται, η “καλή” οικογένεια είναι τόσο καλή που δεν αντέχει τον εαυτό της, παρακολουθούμε live την γέννηση του Στρειδάκι καθώς και ένα μερμήγκι να μετατρέπεται σε νταβατζή. Κι όλα αυτά με απίστευτη χαρά, που φτάνει μέχρι και το γλέντι σε ρεμπέτικη κομπανία. Και οι έξι ηθοποιοί συσκηνοθετούν την παράσταση και οι έξι βρίσκονται σχεδόν συνέχεια επί σκηνής, αλλάζουν κουστούμια, ρόλους, παίζουν όλοι μουσικά όργανα, τραγουδάνε, χορεύουνε και το κοινό από κάτω ξεκαρδίζεται! Το ακορντεόν, η μελόντικα, η παιδική κιθάρα και το τύμπανο έχουν πρώτο λόγο σε αυτή την τόσο δυναμική περφόρμανς.
Μια νεανική παράσταση που θέλει να δείχνει χαοτική, αλλά είναι τέλεια προβαρισμένη. Μου έκανε τεράστια εντύπωση το χορευτικό τους, η απόλυτη συγκέντρωση τους και η τέλεια εκτέλεση της χορογραφίας (Έλσα Σίσκου) και μάλιστα και από τους άντρες που ισορροπούσαν πάνω σε γόβες… Τα κουστούμια ακολουθούν, επίσης, αυτό το κλίμα του κεφιού: πολύ χρώμα, πολλές αλλαγές και πολλά παιδικά αξεσουάρ που συμπληρώνουν το γιορτινό κλίμα της παράστασης! Αν θέλετε να ξεσηκωθείτε, να ξεκαρδιστείτε, να μάθετε πώς φτιάχνονται τα μπισκότα και να πάρετε και ένα… ηθικό δίδαγμα: «Κάτι Διαφορετικό» από τους C for Circs.
Σκηνοθετήσαν & έπαιξαν: Μ.Ε.Κοτίνη, Μ.Παπαδοπούλου, Π.Γαβρέλας, Π.Παυλίδης, Σπ.Χατζηαγγελάκης, Χρ.Κοτταράκου
Τeaser παράστασης: http://youtu.be/ESc_2_vJ-Gs
