Ο ξυλοδαρμός της Σοφίας Παυλίδου έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις και έχει προβληματίσει την πλειοψηφία των ανθρώπων του καλλιτεχνικού χώρου, που γνωρίζει καλά και τα δύο πρόσωπα. Για το βίαιο περιστατικό ανάμεσα στην Σοφία Παυλίδου και τον Μάνο Παπαγιάννη ειπώθηκαν πολλά, μετά την καταγγελία της ηθοποιού πως της επιτέθηκε στα καμαρίνια του θεάτρου Χυτήριο μετά το […]
Ο ξυλοδαρμός της Σοφίας Παυλίδου έχει πάρει τρομακτικές διαστάσεις και έχει προβληματίσει την πλειοψηφία των ανθρώπων του καλλιτεχνικού χώρου, που γνωρίζει καλά και τα δύο πρόσωπα.
Για το βίαιο περιστατικό ανάμεσα στην Σοφία Παυλίδου και τον Μάνο Παπαγιάννη ειπώθηκαν πολλά, μετά την καταγγελία της ηθοποιού πως της επιτέθηκε στα καμαρίνια του θεάτρου Χυτήριο μετά το τέλος της παράστασης.
Η σύζυγος του ηθοποιού, Αγγελική Δαλιάνη, αποφάσισε να σπάσει την σιωπή της με μία ανάρτηση όλο νόημα στα stories του Instagram αργά το βράδυ της Δευτέρας.
Αυτές τις ημέρες, οι χρήστες είχαν γεμίσει τον τοίχο στο Instagram με υβριστικά σχόλια τόσο για τον σύζυγό της όσο και για την ίδια. Αποτέλεσμα, ήταν να κλειδώσει τον λογαριασμό της.
Η Αγγελική αντικατέστησε την Σοφία στην παράσταση της Κυριακής μιας και είχε τον ρόλο μέχρι πέρσι, η οποία δημοσίευσε απόσπασμα από ανάρτηση της ιστοσελίδας lifo και, συγκεκριμένα, από την στήλη Εξομολογήσεις, το οποίο δημοσιεύτηκε το 2016, υπό τον τίτλο «Μηδενί δίκην δικάσεις, πριν αμφοίν μύθον ακούσεις…».
Μάλιστα, κάνοντας swipe up, μπορούσες να διαβάσεις ολόκληρο το κείμενο, το οποίο αναφέρει: «Όχι, δεν είναι μάθημα αρχαίων ελληνικών, είναι μάθημα ζωής: να μην δικάσεις κανέναν αν δεν ακούσεις και τις δύο πλευρές.
Γράφονται πολλές εξομολογήσεις για κάποιο κακούργο άτομο, άντρα ή γυναίκα, που ήταν ένα ελεεινό τομάρι και πλήγωσε ανεπανόρθωτα αυτόν που εξομολογείται.
Η συνέχεια είναι γνωστή: ακολουθούν φλογερά και πύρινα σχόλια σε βάρος του τομαριού, του κατακαθιού της κοινωνίας που πρέπει να καεί στην πυρά και αν ήταν δυνατόν να λιθοβοληθεί δημοσίως για παραδειγματισμό. Είναι όμως πάντα έτσι; αν ακούγαμε και το τομάρι, είναι βέβαιο ότι θα φθάναμε στην ίδια κρίση;
Επίσης, όλοι όσοι βρίζουν τα τομάρια της κοινωνίας που τους πλήγωσαν, ήταν πάντα σωστοί και αδαμάντινοι στις σχέσεις τους; δεν πλήγωσαν ποτέ κανέναν; ήταν ντόμπροι και ξεκάθαροι με όλους; Η απάντηση είναι ένα μεγαλοπρεπές ΟΧΙ.
Και τέλος, επικοινωνώντας με άτομα που κλαίγονταν, ακούγοντας ιδιαιτέρως τον πόνο τους, ένα πράγμα κατάφεραν: να με πείσουν ότι το τομάρι δεν ήταν και τόσο τομάρι και άλλος ήταν περισσότερο ο προβληματικός της ιστορίας».
