Στην Αθήνα επέστρεψαν τα δύο τελευταία μετάλλια που κατέκτησε η χώρα μας στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στίβου, μαζί με την υπόλοιπη ομάδα που εκπροσώπησε την Ελλάδα στο Βερολίνο.
Αν και καταβεβλημένη, η Μαρία Μπελιμπασάκη δεν σταματούσε να χαμογελά, ποζάροντας με το αργυρό μετάλλιο που κατέκτησε στα 400 μ., ενώ τόνισε ότι για την ίδια, είναι σαν να νίκησε στην κούρσα.
«Ήταν πολύ δυνατή κούρσα. Εγώ έκανα τα περάσματα μου, όπως τα είχα προγραμματίσει με τον προπονητή μου. ‘Ημουν πολύ καλά το ένιωθα από την προθέρμανση», είπε η Κρητικιά αθλήτρια στην ιστοσελίδα του ΣΕΓΑΣ.
«Πήγα στον τελικό και αισθανόμουν τέλεια. Έτρεχα και αισθανόμουν δυνατή και γρήγορη. Μπήκα για να κερδίσω. Στα τελευταία μέτρα της κούρσας άρχισα να αισθάνομαι πως η Πολωνή με καταδιώκει. Για περίπου δέκα μέτρα κατάφερα να κρατηθώ, ωστόσο έριξα το κορμί νωρίτερα στον τερματισμό κι αυτό είχε ως συνέπεια να σκοντάψω και τελικά να πέσω. Για εμένα είναι σαν να νίκησα. Αισθάνομαι πολύ όμορφα και πολύ ικανοποιημένη από την παρουσία μου στη διοργάνωση», συμπλήρωσε.
Πλέον, βασικό της μέλημα είναι να ξεπεράσει τον τραυματισμό που την ταλαιπωρεί στον αχίλλειο τένοντα. «Ήδη ο γιατρός μας, ο Διονύσης Χίσσας, που είπε πως θα βάλω για 15 ημέρες μπότα και θα κάνω και κάποιες θεραπείες. Από εκεί και πέρα ο στόχος είναι το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κλειστού στίβου του 2019. Οι δύο επόμενες χρονιές είναι δύσκολες και απαιτητικές και θέλουν ιδιαίτερο χειρισμό», δήλωσε.
Τσιάμης: Το 36 είναι ένας αριθμός
Από την πλευρά του, ο Δημήτρης Τσιάμης τόνισε πως για τον ίδιο δεν έχει καμία σημασία το γεγονός ότι το πρώτο μετάλλιό του ήρθε στα 36 του χρόνια.
«Το 36 είναι για εμένα ένα νούμερο. Όσο νιώθω καλά θα συνεχίσω να κάνω αγώνες και να κυνηγάω τα 17,00 μέτρα. Είμαι πολύ χαρούμενος με αυτό το μετάλλιο, έστω κι αν ξέρω πως το επίπεδο του τελικού δεν ήταν υψηλό. Ωστόσο είμαι πολλά χρόνια στους στίβους και είναι η πρώτη φορά που κατακτώ μετάλλιο και αυτό είναι πολύ σημαντικό για εμένα. Θα μπορούσα να έχω καλύτερη επίδοση, ακόμη και να κερδίσω», δήλωσε.
Δείτε ακόμη:
