Μπορεί η άσκηση να μετριάσει τα συμπτώματα της κατάθλιψης; Αλλά πριν από αυτό: Μπορεί ένας άνθρωπος με κατάθλιψη να ξεπεράσει τους περιορισμούς που αυτή του θέτει και να αρχίσει να ασκείται; Η αλήθεια είναι ότι πολλοί καταθλιπτικοί χαρακτήρες έχουν την αίσθηση ότι δεν διαθέτουν την απαραίτητη ενέργεια για γυμναστική. Από την άλλη, θεωρείται βέβαιο ότι η άσκηση συνιστά ένα αποτελεσματικό αντικαταθλιπτικό, που μπορεί ακόμη και να μειώσει την ανάγκη για φαρμακευτική αγωγή σε ορισμένες περιπτώσεις.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η ντοπαμίνη παίζει ρόλο στην αναζήτηση κινήτρου και τα μειωμένα επίπεδα αυτού του νευροδιαβιβαστή, οδηγούν στο να αισθάνονται απαθή και κουρασμένα. Πολλοί ασθενείς περιγράφουν μια αίσθηση βαριών, παραλυμένων άκρων. Ακόμα και να σηκωθούν για την καθημερινή τους υγιεινή, μπορεί να το νιώθουν σαν πρόκληση και αυτό δεν έχει καμία σχέση με την τεμπελιά.
Ερευνητές στις ΗΠΑ μελέτησαν 18.000 άτομα και διαπίστωσαν ότι εκείνοι με υψηλά επίπεδα άσκησης, στη μέση ηλικία, ήταν 58% λιγότερο πιθανό να πεθάνουν από καρδιακές παθήσεις αργότερα στη ζωή τους, ακόμα και αν είχαν διαγνωστεί με κατάθλιψη. Δηλώνουν επιπλέον ότι η άσκηση είναι γνωστό ότι μειώνει τις φλεγμονές -γνωστό ένοχο στην ανάπτυξη καρδιακών παθήσεων, καθώς και σε πολλές άλλες ασθένειες. Εκτός από τις καρδιαγγειακές παθήσεις, η κατάθλιψη έχει συσχετιστεί με αύξηση του κίνδυνου για διαβήτη, παχυσαρκία και χρόνιες νεφρικές νόσους.
Η άσκηση όχι μόνο μπορεί να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη, αλλά μπορεί να μειώσει τα αρνητικά αποτελέσματα που προκαλεί. Αυτό δεν είναι απλώς μία θετική πληροφορία. αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως αξιόπιστη θεραπεία, ειδικά όταν αποτελεί μέρος ενός δομημένου σχεδίου που αναπτύσσεται υπό την επίβλεψη ιατρού.
Υπερβαίνοντας τα εμπόδια
Παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει ότι ενώ η άσκηση μπορεί να είναι μια πρόκληση για τα άτομα με κατάθλιψη, αυτά μπορούν να εκτελούν τουλάχιστον τα τρία τέταρτα των ασκήσεων που τους ζητείται να κάνουν. Ωστόσο η διατήρηση της άσκησης στα απαραίτητα επίπεδα, είναι δύσκολη. Αλλά μπορεί να συμβεί. Εκτός από τα φυσικά συμπτώματα της κατάθλιψης υπάρχουν και τα προβληματικά πρότυπα σκέψης. Τα συναισθήματα του ότι κάποιος δεν αξίζει, η αδυναμία ή η πεποίθηση ότι τα πράγματα δεν έχουν νόημα, αποτελούν εμπόδια στην καθιέρωση μιας ρουτίνας στην προπόνηση.
Ρεαλιστικοί στόχοι για την άσκηση
- Ρυθμίστε την ημέρα έτσι ώστε να έχετε χρόνο για να ασκείστε καθημερινά – αλλά μην αποθαρρύνεστε από την αδράνεια. Επαναλάβετε τις ασκήσεις σας το συντομότερο δυνατό.
- Διατηρήστε ένα αρχείο καταγραφής για να παρακολουθείτε την πρόοδό σας.
- Αλλάξτε τις ασκήσεις για να αποφύγετε τη μονοτονία. Κρατήστε την προπόνηση ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική. Αν ξεκινήσετε πχ. τρέξιμο, επειδή κάποιος σας είπε ότι είναι πολύ καλό για την υγεία και εσείς το σιχαίνεστε, δεν θα βοηθήσει πιθανότατα.
- Ασκηθείτε με έναν φίλο. Η απομόνωση μπορεί να τροφοδοτήσει την κατάθλιψη και αν προπονείστε παρέα με κάποιον φίλο σας, αυτό μπορεί να είναι αρκετά θετικό για τη διάθεση σας
- Πείτε σε κάποιον να σας θυμίζει να είστε υπεύθυνος σχετικά με το πρόγραμμα σας. Μπορεί να είναι ένας φίλος ή ένας γυμναστής.
Οφέλη
Οι ενδορφίνες που δημιουργούνται από την μέτρια έως έντονη άσκηση, παράγουν ένα αποτέλεσμα ηρεμίας, επειδή αυξάνουν την ποσότητα σεροτονίνης που διατίθεται εντός των νευρωνικών συνάψεων στο μυαλό μας. Αυτή η έγχυση ενδορφινών μπορεί να μας διευκολύνει να σκεφτούμε πιο θετικά, χρησιμοποιώντας τη γνωστική συμπεριφορική θεραπεία (CBT) για να εντοπίσουμε τις σκέψεις που μας προκαλούν πόνο – την απελπισία και την αδυναμία της κατάθλιψης. O συνδυασμός των ενδορφινών που παράγει ο εγκέφαλος κατά τη διάρκεια της άσκησης, της προσωπικής ικανοποίησης για την ολοκλήρωση μιας άσκησης, της βελτίωσης της φυσικής κατάστασης, της εμφάνισης και της εικόνας του σώματος και η κοινωνική αλληλεπίδραση μπορούν να μειώσουν ή να εξαλείψουν τα συμπτώματα της κατάθλιψης
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ