Νίκολα Τέσλα επιστολές: Γράφτηκαν τον Δεκέμβριο του 1934 κι έχουν ως αποστολέα τον γενικό πρόξενο του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας στη Νέα Υόρκη.
Νίκολα Τέσλα επιστολές: Δύο επιστολές που είχε γράψει ο γνωστός Σερβοαμερικανός επιστήμονας και εφευρέτης Νίκολα Τέσλα, οι οποίες θεωρούνταν μέχρι πρότινος χαμένες βρέθηκαν στη Σερβία.
Τη σχετική ανακοίνωση έκανε η εταιρεία πολιτισμού και ιστορίας «Αντλιγκάτ».
Οι επιστολές γράφτηκαν τον Δεκέμβριο του 1934 κι έχουν ως αποστολέα τον γενικό πρόξενο του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας στη Νέα Υόρκη, Ράντοε Γιανκόβιτς.
Στις επιστολές του ο Τέσλα μιλάει για τον σερβικής καταγωγής φυσικό Μιχαήλ Πούπινα.
Κατά το παρελθόν οι ιστορικοί θεωρούσαν ότι μεταξύ του Τέσλα και του Πούπινα υπήρχε διένεξη όπως και ότι επί χρόνια δεν μιλούσαν μεταξύ τους.
Απέδιδαν, μάλιστα, τις μεταξύ τους πολιτικές διαφωνίες στην πολυπλοκότητα του σερβικού χαρακτήρα. Ωστόσο, στις επιστολές του αυτές ο Τέσλα μιλάει για τον Πούπινα με σεβασμό.
«Οι επιστολές αυτές ανατρέπουν σε μεγάλο βαθμό την ευρέως διαδεδομένη άποψη που επικρατούσε για τις συγκρουσιακές σχέσεις μεταξύ των δύο επιστημόνων και επιβεβαιώνουν τα αφηγήματα εκείνα που υποστήριζαν ότι οι σχέσεις τους αποκαταστάθηκαν λίγο πριν από τον θάνατο του Πούπινα.
Γίνεται πλέον εντελώς σαφές ότι, τη στιγμή που γράφτηκαν οι επιστολές αυτές, τρεις μήνες πριν από τον θάνατο του Πούπινα, δεν υπήρχε διένεξη μεταξύ τους και αυτό που ήθελαν και οι δύο ήταν να συναντηθούν το συντομότερο» λέει ο ιδρυτής της εταιρείας «Αντλιγκάτ» Βίκτορ Λάζιτς.
Οι ερευνητές, πάντως, δεν διευκρινίζουν πού και πώς βρέθηκαν οι επιστολές αυτές του Τέσλα, ούτε αν τα ίχνη τους οδηγούν στο «αρχείο του Τέσλα», το οποίο ψάχνουν να βρουν επί δεκαετίες.
Ο Νίκολα Τέσλα, ο άνθρωπος στον οποίον οφείλουμε την ενεργειακή απελευθέρωση και τις ασύρματες επικοινωνίες, ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εφευρέτες του 20ου αιώνα.
Όντας χαρισματικός μαθητής, οι δάσκαλοί του τον κατηγόρησαν ότι αντέγραφε επειδή έλυνε τα προβλήματα πολύ γρήγορα.
Το καλοκαίρι του 1883 ο Τέσλα κατασκεύασε τον πρώτο επαγωγικό κινητήρα.
Επόμενος στόχος του η Αμερική, ώστε να παρουσιάσει την ιδέα του στον Τόμας Έντισον. Καταφτάνει το 1884 έχοντας μερικά κέρματα στην τσέπη του και μια συστατική επιστολή του Τσαρλς Μπάτσελορ προορισμένη για το «βασιλιά του ηλεκτρισμού», Τόμας Έντισον, όπου αναφέρει: «Γνωρίζω δύο μεγάλους ανθρώπους. Ο ένας είστε εσείς και ο άλλος είναι ο νέος άνδρας που στέκεται μπροστά σας».
Το 1893 εφευρίσκει το ραδιόφωνο και δύο χρόνια μετά κατασκευάζει στους καταρράκτες του Νιαγάρα τον πρώτο υδροηλεκτρικό σταθμό στον κόσμο….
Το 1912, ο Τέσλα προτείνεται για το βραβείο Νόμπελ Φυσικής, το οποίο αρνείται γιατί θα έπρεπε να το μοιραστεί με τον Τόμας Έντισον.
Το 1917 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Ηλεκτροτεχνικής τιμά τον Τέσλα με το χρυσό μετάλλιο του Έντισον, το μετάλλιο που έφερε το όνομα του ανθρώπου που τον εκμεταλλεύτηκε και πολέμησε όσο κανείς άλλος, για την ανακάλυψη του αντίστροφου μαγνητικού πεδίου και του πολυφασικού συστήματος. Το 1937 ο Τέσλα ξαναπροτείνεται για Νόμπελ..
Ο έρωτας για το θηλυκό περιστέρι
Το 1937 ο Τέσλα χτυπήθηκε από διερχόμενο ταξί στους δρόμους του Μανχάταν και αναγκάστηκε να νοσηλευτεί. Ανήμπορος πια, περιορίστηκε σ’ ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου New Yorker και σε περιπάτους στα πάρκα της πόλης, συντροφιά με τα αγαπημένα του περιστέρια.
Προς το τέλος τη ζωή του συνδέθηκε μάλιστα μ’ ένα λευκό θηλυκό περιστέρι, μοναδική αγάπη της ζωής του, για το οποίο εξομολογείται στον μετέπειτα βιογράφο του: «Ταΐζω τα περιστέρια εδώ και χρόνια, χιλιάδες από αυτά… Υπήρξε όμως ένα λευκό περιστέρι, ένα όμορφο πουλί. Ήταν θηλυκό. Το αναγνώριζα οπουδήποτε. Ναι,το αγαπούσα αυτό το περιστέρι, το αγαπούσα όπως ένας άνδρας αγαπά μια γυναίκα. Και με αγαπούσε και εκείνη».