Ρένα Κουβελιώτη βιβλίο: Συγκινεί με την περιπέτεια της υγείας της και τη μάχη της με τη συρρίκνωση εγκεφάλου η δημοσιογράφος Ρένα Κουβελιώτη. Η ίδια, μάλιστα, όπως αναφέρει η Καθημερινή, θέλησε να αποτυπώσει τα όσα περνάει με το πρώιμο στάδιο της άνοιας σε ένα βιβλίο που αναμένεται να κυκλοφορήσει τις επόμενες ημέρες από τις εκδόσεις ΙΑΝΟΣ, με τίτλο “Θα μ’ αγαπάς όταν δεν θα σε θυμάμαι;”. “Ένα πρωινό μου είπανε πως σύντομα θα σωπάσει μνήμη, το θησαυροφυλάκιο μου, το απόσταγμα του Εγώ. Αν ήμουν μόνη στη ζωή μπορεί και να μη με ένοιαζε, τώρα όμως…” αναφέρει η Ρένα Κουβελιώτη στον πρόλογο του βιβλίου της περιγράφοντας τη μάχη της με τη συρρίκνωση του εγκεφάλου, πρόδρομο στάδιο της άνοιας.
“Η περιπέτεια” λέει “άρχισε το 2015 με κάποια κενά μνήμης που ολοένα και πλήθαιναν. Τα blackout άρχισαν να κυριαρχούν την καθημερινότητά μου. Στη δουλειά με πείραζαν συνάδελφοι όταν ξεχνούσα τα ρεπό μου, ονόματα συνεντευξιαζόμενος και συνεργατών. Τα χρωματιστά αυτοκόλλητα σημειώματα έγιναν ο καλύτερος σύμμαχος μου”.
“Δεν πεθαίνει το σώμα μου, πεθαίνει όμως το μυαλό μου”
Στο βιβλίο πρωταγωνιστεί η “Ηλέκτρα”, το alter ego της, για την οποία γράφει, ότι “όση ώρα της μιλούσε ο νευρολόγος του διαγνωστικού κέντρου, για νευρώνες και εκφυλιστικές αλλοιώσεις του εγκεφάλου, η Ηλέκτρα προσποιούμενη ότι κρατάει σημειώσεις έγραφε και ξαναέγραφε στην ατζέντα της μια πρόταση: Θα μ’ αγαπάς όταν δεν θα σε θυμάμαι;”.
“Δεν πεθαίνει το σώμα μου, πεθαίνει όμως το μυαλό μου σιγά σιγά. Τι αξία έχει η ζωή μου χωρίς μνήμη; Θα τα ξεχάσω όλα μαζί ή σταδιακά; Δηλαδή θα ξεχάσω ποια είμαι; Τι έχω; Τι θέλω; Τα όνειρά μου; Θα ξεχάσω τα παιδιά μου;” γράφει στο βιβλίο η δημοσιογράφος, μεταφέροντας στο στόμα της Ηλέκτρας τις δικές της αγωνίες. “Θα μπορέσω να τους μάθω τη ζωή; Τι να προσέξουν; Τι να αποφύγουν; Να μην επαναλάβουν τα λάθη τα δικά μου; Θα προλάβω; Τι περιθώρια έχω; Και τι να τους πω; Επειδή σε λίγο δεν θα σας θυμάμαι, πάρτε αυτές τις οδηγίες για τη ζωή σας; Να τα αφήσω σαν διαθήκη;” προσθέτει στα ερωτήματα.
Η έκδοση του βιβλίου ήταν ένα μεγάλο στοίχημα για εκείνη, γιατί αφηγήθηκε στα παιδιά της τη ζωή της και τα προετοιμάζει για το μέλλον με τρόπο σπαρακτικό. “Ακόμα κι αν δεν θα σε θυμάμαι, να ξέρεις πως σε αγάπησα τόσο πολύ που φτάνει για να καλύψει δέκα ζωές σου και άλλες τόσες δικές μου.
Θέλω να μου υποσχεθείς πως αν δεν μπορώ να αυτοεξυπηρετηθώ, θα φροντίσεις να πάω σε κάποιον ειδικό χώρο, σε ένα σπίτι με ανθρώπους που έχουν αντίστοιχα προβλήματα. Μη σου περάσει ούτε μια στιγμή από το μυαλό πως η ψυχή μου δεν θα αισθανθεί τον εγκλωβισμό σου. Ακόμα κι αν το μυαλό μου κοιμηθεί, η ψυχή μου – καθότι μεγάλη αλήτισσα – θα τα αισθάνεται όλα σε διαβεβαιώ. Έτσι αν νιώσω πως σκλαβώνεσαι εξαιτίας μου, θα μαραθώ, θα πεθάνω”.
