Σύνοδος Κορυφής ΝΑΤΟ: Ο Ερντογάν προσέρχεται ενώπιον του Μπάιντεν με μία πρόταση υψηλού ρίσκου για τη χώρα του, ζητώντας ως αντάλλαγμα τον επαναπροσδιορισμό των σχέσεων των δύο χωρών.
Πλησιάζοντας η 14η Ιουνίου, ημέρα έναρξης της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ και συνάντησης του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Αμερικανό ομόλογό του Τζο Μπάιντεν, η τουρκική διπλωματία βρίσκεται σε μια κατάσταση αγχώδους πίεσης. Πίεσης προκειμένου να εξευρεθεί το κοινό έδαφος, που θα επιτρέψει κάποια έστω βήματα ομαλοποίησης στις εξαιρετικά διαταραγμένες αμερικανοτουρκικές βλέψεις. Τα αμερικανικά παράπονα είναι πολλά βέβαια και τα όπλα στην τουρκική φαρέτρα λίγα. Η Τουρκία -πέρα από την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο εσωτερικό της- έχει ανοίξει πολλά διεθνή μέτωπα στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Κουρδικό και τη Λιβύη, αλλά το προεξάρχον ζήτημα για τις ΗΠΑ και εκεί που η στάση τους είναι ανυποχώρητη είναι αυτό των S 400.
Από την πλευρά της η Τουρκία φαίνεται πως έχει κάνει μια κίνηση συμβιβασμού προτείνοντας από κοινού έλεγχο των πυραύλων, γεγονός που επί του πρακτέου σημαίνει τη μεταφορά τους σε κάποια βάση του ΝΑΤΟ. Στο τραπέζι είναι επίσης και μια συμφωνία για τους όρους χρήσης, που θα αφορά σε ένα κανονιστικό έλεγχο για τον έλεγχο του πυραυλικού συστήματος. Παράλληλα, η τουρκική πλευρά ανοίγει το θέμα και της βάσεως του Ιντζιρλίκ, που δεν φαίνεται να ανησυχεί ιδιαίτερα τους Αμερικανούς, καθώς μια τέτοια κίνηση ήταν αναμενόμενη και ήδη έχουν αρχίσει προπαρασκευαστικές ενέργειες για πιθανή μετεγκατάση των δραστηριοτήτων της βάσης.
Η τουρκική πρόταση
Αυτό που δεν ήταν αναμενόμενο ήταν η τουρκική πρόταση για το Αφγανιστάν. Η πάντα οξυδερκής τουρκική διπλωματία διείδε στην προγραμματισμένη αποχώρηση των Αμερικανών από το Αφγανιστάν ένα διαπραγματευτικό χαρτί για να αντιστρέψει το κακό κλίμα. Έτσι πρότειναν την παραμονή των ήδη υπαρχόντων τουρκικών δυνάμεων στην Καμπούλ και την υπό όρους ανάληψη της προστασίας του αεροδρομίου της. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η πύλη της χώρας θα παραμείνει ανοιχτή στο εξωτερικό (και στο ΝΑΤΟ) στην περίπτωση που οι επανακάμπτοντες Ταλιμπάν επιχειρήσουν να καταλάβουν την πρωτεύουσα της χώρας. Έτσι θα αίρονταν και οι αντιδράσεις και ανησυχίες των υψηλόβαθμων Αμερικανών στρατιωτικών ότι η ολοκληρωτική αποχώρηση από το Αφγανιστάν εγκυμονεί κινδύνους για τις ΗΠΑ και προεξοφλεί την κατάρρευση της κοσμικής εξουσίας στη χώρα. Εντυπωσιακή πρόταση, αλλά θα είναι αρκετή για να αντιστρέψει το κλίμα;
