Μπορεί το Αφγανιστάν να βρίσκεται χιλιάδες χιλιόμετρα μακρυά, ωστόσο δεν σημαίνει πως τα εκεί τεκταινόμενα δεν επηρεάζουν και τον ελλαδικό χώρο. Οι ραγδαίες εξελίξεις στη χώρα που έχει χαρακτηριστεί «νεκροταφείο αυτοκρατοριών» έχουν οδηγήσει την Αθήνα σε επιφυλακή αναφορικά με το προσφυγικό. Συγκεκριμένα, η αποχώρηση των Αμερικανών από τον μακροβιότερο -και πλέον αποτυχημένο- πόλεμο στην ιστορία τους (εισέβαλαν στο Αφγανιστάν το 2001) οδήγησε στη ραγδαία ανακατάληψη εδαφών από τους Ταλιμπάν και στην εισβολή τους στην πρωτεύουσα Καμπούλ νωρίτερα από κάθε εκτίμηση των ειδικών.
Για την τήρηση της τάξης και τα προσχήματα η ασθενική αφγανική κυβέρνηση συμφώνησε να μην προβάλει κάποια μάταιη αντίσταση και παραιτούμενη να μεταβιβάσει ειρηνικά την εξουσία. Αυτό βέβαια δεν σταμάτησε τους πολίτες από το να αποσύρουν τα χρήματά τους από τις τράπεζες, άλλους να τρέχουν στο αεροδρόμιο και διάφορες χώρες να αποσύρουν ή να μεταστεγάζουν το διπλωματικό τους προσωπικό ανάλογα με τις σχέσεις που έχουν με τους Ταλιμπάν.
Οι ανησυχίες της Αθήνας
Από την πλευρά της η Αθήνα έχει δύο κύριους λόγους να ανησυχεί, με τον πρώτο να είναι ασφαλώς το προσφυγικό-μεταναστευτικό. Οι αντίπαλοι των Ταλιμπάν θα σπεύσουν να εγκαταλείψουν την χώρα, να βρουν ασφαλές καταφύγιο ώστε να σωθούν. Και πρόκειται για εκατοντάδες χιλιάδες πολιτών και αξιωματούχων αλλά και ντόπιων που συνεργάστηκαν με τους Αμερικανούς και την υπόλοιπη διεθνή δύναμη έχοντας αναλάβει πολλούς ρόλους, όπως σύνδεσμοι, μεταφραστές, μέλη οργανώσεων για την καταπολέμηση της διαφθοράς και του εμπορίου ναρκωτικών , την ελευθερία του Τύπου και πολλά άλλα. Αυτοί θα αισθανθούν ασφαλείς μόνο στην Ευρώπη και πρέπει να τους περιμένουμε ότι θα περάσουν στην Τουρκία και μία των ημερών -σύντομα- θα χτυπήσουν την πόρτα μας.
Ο δεύτερος λόγος που η Αθήνα ανησυχεί είναι ο ρόλος της Τουρκίας. Η εξέλιξη που αποσταθεροποιεί την περιοχή μπορεί να αναβαθμίσει και πάλι τον ρόλο της Τουρκίας η οποία το τελευταίο διάστημα φαίνεται πως έχει χάσει σημαντικό έδαφος μετά την αλλαγή διακυβέρνησης στις ΗΠΑ. Ο Ερντογάν αντιμετωπίζει σοβαρά πολιτικά και οικονομικά προβλήματα και δεν αποκλείεται να επιδιώξει πιο έντονα να παίξει διαμεσολαβητικό ρόλο, κάτι που είχε δηλώσει με σαφήνεια πριν από λίγες μέρες στο CNN Turk, σημειώνοντας ότι μπορεί να συναντηθεί με τον ηγέτη των Ταλιμπάν, στο πλαίσιο των προσπαθειών για να τεθεί τέλος στις μάχες στο Αφγανιστάν. Μάλιστα, είχε εκφράσει την πρόθεση να αναλάβει τον έλεγχο του αεροδρομίου της Καμπούλ.
Ο ρόλος της διεθνούς κοινότητας
Το πρόβλημα είναι για ακόμη μία φορά αν η διεθνής κοινότητα (και όταν λέμε αυτό εννούμε κυρίως τις Ηνωμένες Πολιτείες) θα επιτρέψουν στον απρόβλεπτο Ερντογάν να εξελίξει τον μεγαλοϊδεατισμό του και εδραζόμενος στη διεθνή συγκυρία να ξεφύγει από τη δύσχερή θέση στην οποία μέχρι πρότινος βρισκόταν. Η ιστορία έχει δείξει ότι συνήθως μπροστά στα πρόσκαιρά οφέλη προτιμάται η εύκολη λύση. Η Αθήνα ελπίζει ότι το παρελθόν του Ερντογάν, που εν πολλοίς προδιαγράφει και το μέλλον του, δεν έχει ξεχαστει και κυρίως δεν έχει… παραγραφεί.
