Από το Μανχάταν έως το Γουέσττσεστερ και από το Νιούαρκ μέχρι το Μπρούκλιν, μια Ελληνίδα δίνει «ζωή» και χρώμα στις γκρίζες, τσιμεντένιες γειτονιές της Νέας Υόρκης και της Νέας Ιερσέης. Η καλλιτέχνης Ειρήνη Λιναρδάκη, η οποία ζει και εργάζεται μεταξύ Κρήτης και Νέας Υόρκης έχει δημιουργήσει από το 2014 μέχρι σήμερα περισσότερα από δέκα δημόσια έργα τέχνης. Πρότζεκτ σε σχολεία της Νέας Υόρκης, τοιχογραφίες στο Μπρούκλιν και στο Κουίνς, εγκαταστάσεις στο Μανχάταν, πεζοδρόμια και κτίρια στην πόλη του Νιούαρκ. Η εικαστικός, μίλησε στον «Εθνικό Κήρυκα» («Ε.Κ.») για το τελευταίο της έργο που αναρτήθηκε πρόσφατα στο Δημοτικό σχολείο Chatsworth, στο Λάρτσμοντ του Γουέσττσεστερ της Νέας Υόρκης. Το έργο απεικονίζει παιδιά με διαφορετικές καταγωγές που ζουν και συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο, στη συγκεκριμένη περίπτωση στο σχολείο.
«Ηθελα να δημιουργήσω ένα έργο που να αντιπροσωπεύει τη ζωή των παιδιών.
Χρησιμοποίησα μια ιδέα κάνοντας ένα κολάζ όπου οι φιγούρες ανακατεύονταν. Φιγούρες παιδιών της ηλικίας του σχολείου. Μάλιστα, τα ίδια τα παιδιά μου ζωγράφισαν πράγματα που ήθελαν να υπάρχουν στο πρότζεκτ, όπως λουλούδια και άλλα στοιχεία. Πρόκειται για μια σύνθεση που θυμίζει τα Rorschach τεστ. Οι φιγούρες όλες μαζί δημιουργούν ένα μοτίβο. Είναι ήδη τα μοτίβο από τα υφάσματα και τα παιδιά με όλες τις δραστηριότητες που κάνουν, όλα μαζί φτιάχνουν ένα αφηρημένο σχήμα.
Ενώ αν κοιτάξεις καλά βλέπεις ότι είναι παιδιά, μα όλα μαζί φτιάχνουν και ένα σχήμα που ο καθένας βλέπει κάτι διαφορετικό που έχει ενδιαφέρον για το πώς βλέπουμε τον κόσμο μας, πώς βλέπουμε τι κάνει ο άλλος, ποιες είναι οι δραστηριότητες των παιδιών και πώς οι καταγωγές και εθνικότητες δεν φαίνονται μέσα στη σύνθεση αλλά μόνο η ενέργεια των παιδιών σε αυτή την ηλικία και η ιδέα ήταν πώς θα μπορέσουν τα παιδιά να το κάνουν δικό τους».
Τοιχογραφία της Ειρήνης Λιναρδάκη σε κεντρικό δρόμο του Κουίνς. Φωτογραφία: Παραχώρηση της ιδίας
Το έργο έχει διαστάσεις 21 πόδια επί 13 πόδια, το οποίο έχει τοποθετηθεί στον εξωτερικό χώρο του σχολείου, είναι ευδιάκριτο από κεντρικό άξονα του Λάρτσμοντ. Το σχέδιο αποτελείται από παραδοσιακά υφάσματα και διάφορες εθνικότητες και παραδόσεις απεικονίζουν την πολυπολιτισμικότητα και την ποικιλομορφία. «Αυτή είναι η ιδέα. Και πώς η παιδική ηλικία στην πραγματικότητα όπου τα παιδιά έρχονται από διαφορετικούς κόσμους και συνυπάρχουν. «Προέρχομαι από την παιδική μου ηλικία / Μόνη πατρίδα τα παιδικά μου χρόνια». Στην πραγματικότητα προέρχεσαι από αυτό και δεν έχει σημασία αν είσαι Ιρλανδός ή Ελληνας, ή Ιταλός αλλά το ότι στην πραγματικότητα όλες αυτές οι εθνικότητες, οι κουλτούρες και οι παραδόσεις έρχονται μαζί σε ένα χώρο.
Μου αρέσει να χρησιμοποιώ στοιχεία από όλους αυτούς τους πολιτισμούς για να φτιάχνω αυτά τα κολάζ», λέει η κ. Λιναρδάκη.
Η ίδια, είχε κάνει ένα ακόμη πρότζεκτ στο Hommocks Middle School στο Λάρτσμοντ του Γουέσττσεστερ το 2019. Πρόκειται για ένα μόνιμο έργο για το σχολείο, μια τοιχογραφία σε πλάκες αλουμινίου. Τα μοτίβα και εκεί εξιστορούν την διαφορετικότητα και την ποικιλία κουλτουρών μέσα στο σχολείο.
Τοιχογραφία της Ειρήνης Λιναρδάκη σε κεντρικό δρόμο του Κουίνς. Φωτογραφία: Παραχώρηση της ιδίας
Συνολικά, η Ειρήνη Λιναρδάκη έχει δημιουργήσει πάνω από 10 πρότζεκτ σε δημόσιους χώρους στη Νέα Υόρκη και στη Νέα Ιερσέη. Εχει συνεργαστεί με τον Δήμο Νέας Υόρκης, με το γραφείο του δημάρχου για την κλιματική αλλαγή, με το Τμήμα Δημόσιων Πάρκων και το Τμήμα Διεύθυνσης Μεταφορών (Department of Transportation) της πόλης. Το 2020 διοργάνωσε το καλλιτεχνικό πρόγραμμα και έκθεση «Occupy Project», που πραγματοποιήθηκε στο προξενείο της Νέας Υόρκης σε συνεργασία με την πρεσβεία της Γαλλίας στις ΗΠΑ.
Τα έργα που δημιουργεί για τα σχολεία την συγκινούν περισσότερο. «Εχεις ορατότητα από ένα διαφορετικό κοινό, μ’ αρέσει πολύ το κοινό των παιδιών και πιστεύω ότι πρέπει να κάνουμε τέχνη για το δημόσιο χώρο. Ετσι, αλλάζουμε την προσβασιμότητα της τέχνης στο ευρύ κοινό. Τα παιδιά κάθε φορά που θα βλέπουν το έργο, το οποίο θα βρίσκεται εκεί για πολλά χρόνια, θα λένε ότι συμμετείχαν βάζοντας την δική τους πινελιά».