Αμβλώσεις: «Όπου κι αν βρίσκεσαι, σκάψε βαθιά. Κάτω είναι η πηγή. Άσε τους σκοταδιστές να φωνάζουν πως «κάτω υπάρχει μόνο κόλαση».
Λίνα Δρούγκα
Δημοσιογράφος
Σοκ και Δέος στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά την οπισθοδρομική απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου για την ακύρωση του δικαιώματος στην άμβλωση. Την πιο σημαντική εδώ και δεκαετίες. Και την πιο επικίνδυνη για να ξυπνήσουν οι «ορέξεις» σε μία σειρά άλλων ζητημάτων. Γιατί δεν είναι μόνο ότι γύρισε μισό αιώνα πίσω η χώρα. Είναι ο φόβος για μία γενικότερη οπισθοδρόμηση. Στα δικαιώματα των γυναικών, των μειονοτήτων, του διαφορετικού… Δεν είναι τυχαίο το σχόλιο του Κλάρενς Τόμας, ενός από τους συντηρητικότερους δικαστές:«Στα μελλοντικά θέματα που αφορούν την ιδιωτική ζωή, θα έπρεπε επίσης να επανεξετάσουμε όλη τη νομολογία». Αναφέρεται στο δικαίωμα στην αντισύλληψη, στην ποινικοποίηση των σεξουαλικών σχέσεων και στο γάμο μεταξύ ανθρώπων του ίδιου φύλλου. Αναφέρεται στο ότι έφτασε η ώρα να ανοίξει ο ασκός του υπερσυντηρητικού Αιόλου….
Επιστρέφοντας στο θέμα των αμβλώσεων, ας σταθούμε σε δύο πρόσωπα. Του νυν και του προηγούμενου προέδρου. Ο Τζο Μπάιντεν χαρακτήρισε την ημέρα «θλιβερή για το έθνος» κάνοντας λόγο για βάναυση απόφαση, ιδίως για τις γυναίκες που η εγκυμοσύνη τους αποτελεί αποτέλεσμα βιασμού ή αιμομιξίας. Ο πρωτεργάτης Τράμπ, από την άλλη, πανηγύριζε. Το είχε βάλει στόχο. Εξάλλου, τη δουλειά, είχε φροντίσει να την κάνει εντελώς μεθοδικά. Τρεις δικαστές, δικής του επιλογής, με τις ίδιες με αυτόν πεποιθήσεις διόρισε στη διάρκεια της θητείας του. Ήταν αρκετοί για να γείρει η ζυγαριά στο δικαστήριο. «Ήταν θέλημα Θεού», είπε για τη σύνθεση του δικαστηρίου. Και πήρε μία νίκη για τον ίδιο και τον ακροατήριό του. Οι υπόλοιποι ανατριχιάσαμε…
Το συγκλονιστικό εξώφυλλο της Liberation
Γροθιά στο στομάχι μετά την απόφαση – κόλαφο, το εξώφυλλο της Liberation. Και τροφή για σκέψη. Τη θέση των λευκών αστεριών που κοσμούν τη σημαία των ΗΠΑ έχουν πάρει λευκές κρεμάστρες, οι κόκκινες λωρίδες παραπέμπουν στους κινδύνους που επιφυλάσσει για την υγεία των γυναικών η απαγόρευση των αμβλώσεων. Τα στοιχεία του ΠΟΥ, λένε πως οι μη ασφαλείς αμβλώσεις σκοτώνουν περισσότερες από 47.000 γυναίκες το χρόνο, 5 εκατομμύρια νοσηλεύονται με επιπλοκές όπως αιμορραγία και μόλυνση…
“Νόμοι – ζόμπι”
Η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ δίνει τη νομική εξουσία στις πολιτείες να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν τις αμβλώσεις. Με λίγα λόγια σε ένα μεγάλο μέρος της χώρας οι γυναίκες που θέλουν να κάνουν άμβλωση, είτε θα αναγκαστούν να συνεχίσουν την εγκυμοσύνη, είτε θα παρανομήσουν λαμβάνοντας χάπια έκτρωσης μέσω διαδικτύου, είτε θα ταξιδέψουν σε άλλες πολιτείες που επιτρέπεται η άμβλωση. Σκέφτομαι πόσο τραγικό είναι να αναγκάζεται μία γυναίκα για παράδειγμα, να γεννήσει το παιδί του βιαστή της. Πόσο δύσκολο είναι για μία φτωχή γυναίκα, να ταξιδέψει 1000 χιλιόμετρα για να κάνει άμβλωση σε πολιτεία που το επιτρέπει. Και τι αγώνας να φτάσουν «παράνομα» σε ξένα χάπια έκτρωσης από άλλη πολιτεία. Γιατί ακόμα και σε πολιτείες που μπορεί ο γιατρός να συνταγογραφήσει, χρειάζεται τουλάχιστον μία αυτοπρόσωπη παρουσία για να λάβει ταχυδρομικώς η γυναίκα τα χάπια.
Οι «νόμοι-ζόμπι», είναι πολύ πιθανόν να περάσουν στις μισές πολιτείες του Νότου αφήνοντας τις γυναίκες χωρίς πρόσβαση σε τέτοιου είδους ιατρικές πράξεις. Θλιβερή πρωτιά το Μιζούρι. «Είναι μία μνημειώδης ημέρα για την ιερότητα της ζωής». Το τουίταρε ο Γενικός Εισαγγελέας, του Μιζούρι, μιας πολιτείας που είχε μόνο μία κλινική για αμβλώσεις…
«Όπου κι αν βρίσκεσαι, σκάψε βαθιά.
Κάτω είναι η πηγή.
Άσε τους σκοταδιστές να φωνάζουν πως «κάτω υπάρχει μόνο κόλαση».
Είναι μία φράση του Νίτσε, που για πολλούς μοιάζει επίκαιρη.
Μπορεί να έμοιαζε εντελώς αφηρημένη έννοια για πολλούς Αμερικανούς η αλλαγή του καθεστώτος των τελευταίων 50 ετών για τις αμβλώσεις, μπορεί για κάποιους άλλους να ήταν η αφορμή για την ανατροπή άλλων σημαντικών κοινωνικών διεκδικήσεων, για ορισμένους όμως ήταν ένας διαρκής στόχος. Να μην έχει η γυναίκα, η κάθε γυναίκα, το δικαίωμα της επιλογής.
Και δεν αφορά μόνο τις Αμερικανίδες η συζήτηση που έχει ανάψει για τα καλά. Προς το παρόν όμως, είναι οι Αμερικανίδες αυτές που, αν η Ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν καταφέρει να σταματήσει την απόφαση του δικαστηρίου, θα αντιμετωπίσουν ενδεχομένως και κακούργημα.
Και αν δεν μοιάζει απλώς γελοίο, μοιάζει σίγουρα ανησυχητικό πως το «ηλεκτρονικό κυνήγι μαγισσών» μπορεί να φέρει αντιμέτωπη με τη δικαιοσύνη μια Αμερικανίδα, που έκανε το «λάθος» να καταγράφει τις «δύσκολες» ημέρες της σε κάποιες από τις γνωστές εφαρμογές… Φαντάζεστε τον δικαστή, με την εφαρμογή στο χέρι να ρωτά τα πώς και τα γιατί της περιόδου για να επιβάλλει ποινή;
