Βαρύς έπεσε ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης για την άγρια συζυγοκτονία τον περασμένο Νοέμβριο στη Νεάπολη Θεσσαλονίκης. Το Μικρό Ορκωτό Δικαστήριο, καταδίκασε σε ισόβια κάθειρξη και φυλάκιση τριών ετών, 50χρονο με καταγωγή από την Αρμενία, ο οποίος κατακρεούργησε με κυνηγετικό μαχαίρι την 48χρονη άτυχη σύζυγό του, μέσα στο σπίτι όπου διέμεναν. Είκοσι τρεις μαχαιριές «μέτρησε» ο ιδιατροδικαστής όταν κλήθηκε στο σπίτι όπου μαρτύρησε η γυναίκα, μητέρα ενός παιδιού.
γράφει ο Πέτρος Καρσιώτης
Το άγριο έγκλημα, που συγκλόνισε την κοινωνία τόσο της Θεσσαλονίκης, όσο και ολόκληρης της χώρας, αποκάλυψε ο ίδιος ο συζυγοκτόνος τηλεφωνώντας στην Αστυνομία. Όταν οι αστυνομικοί τον ρώτησαν γιατί διέπραξε το έγκλημα, ατάραχος απάντησε: «Με απατούσε και τη σκότωσα». Η Δικαιοσύνη, ωστόσο, με την ευρύτερη έννοιά της, άργησε στην περίπτωση της δύστυχης γυναίκας, που έχασε τη ζωή της. Το ζήτημα είναι ότι ο δράστης του στυγερού εγκλήματος, είχε στο παρελθόν νοσηλευτεί σε ψυχιατρική κλινική για σοβαρά προβλήματα διαταραχών. Βγήκε, ωστόσο, «θεραπευμένος», κατά την επίσημη εκδοχή.
Οι γείτονες έβλεπαν
Όμως, οι περίοικοι που μίλησαν, παρατηρούσαν τα συμπτώματα προβληματικής συμπεριφοράς του δράστη, με τα οποία ερχόταν αντιμέτωπο το θύμα της συζυγοκτονίας, ζώντας σε μια κόλαση και υπομένοντας τα μαρτύρια από τη συμπεριφορά του. Το Δικαστήριο, λοιπόν, ομόφωνα, τον έκρινε ένοχο για ανθρωποκτονία με δόλο σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία. Ο ίδιος ο δράστης, που βρίσκεται στις φυλακές, δεν παρέστη στο δικαστήριο, ούτε εκπροσωπήθηκε από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Καταθέτοντας ως μάρτυρας στο Δικαστήριο, ο γιος του ζευγαριού, περιέγραψε τον πατέρα του ως «βίαιο άνθρωπο που ασκούσε ψυχολογική και σωματική βία». Είπε ακόμη: «Είχαμε συνεχώς καβγάδες στο σπίτι» και μάλιστα ανέφερε, στους δικαστές και στους ενόρκους, διάλογο που είχε με τον κατηγορούμενο, όταν τον ρώτησε «γιατί το έκανε». Εκείνος, φέρεται να του απάντησε ως εξής: «Επειδή μου έβγαλε γλώσσα». Ήξερε πολύ καλά τι έκανε», είπε ο γιος ο οποίος πρόσθεσε , ότι ο 50χρονος θεωρούσε «κτήμα» του την γυναίκα – μητέρα του μάρτυρα.
