Λένε πως ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει πάντα για κάποιο λόγο, ποιος όμως είναι αυτός;
Από την Ευτυχία Παπούλια
Κοινωνιολόγος
Κι αν δεν έχω καταλάβει την αγάπη, σε τι χρησιμεύει που έχω καταλάβει τα υπόλοιπα;
Μισέλ Ουελμπέκ
Ο Γιάννης, ένα νέο παιδί μόλις 26 χρονών, προερχόμενο απο θρησκευόμενη οικογένεια είχε έναν αδερφό που έπασχε από σοβαρή ασθένεια. Από πολύ νωρίς διαπαιδαγωγήθηκε και εκείνος με τις ανάλογες ηθικές και θρησκευτικές αρχές που θα πρέπει να καθοδηγούν την πορεία της ζωής του. Κυρίως όμως, για την δύναμη της πίστης στον Θεό και πως Αυτός θα μας βοηθήσει σε κάθε δύσκολη στιγμή. Θα μας γιατρέψει από κάθε αρρώστια και θα μας δώσει δύναμη να κατορθώσουμε αυτό που σε στιγμές απελπισίας μοιάζει ακατόρθωτο…
Αν έχετε πίστη ως κόκον σινάπεως, ερρείτε τω ορει τούτω: μετάβηθι εντεύθεν εκεί και μεταβήσεται… ( Ματθ. ιζ 14-23 ). Ο Γιάννης ήξερε πως αυτό είναι μια υπερβολή, μόνο και μόνο για να καταδείξει την δύναμη της Πίστης, κράτησε όμως αυτό το απόφθεγμα ως μια παρακαταθήκη, για να την επικαλείται σε κάθε στιγμή όπου οι ανθρώπινες δυνατότητες είχαν εξαντλήσει τα όριά τους και μόνο η επίκληση του Θεού θα μπορούσε να βοηθήσει.
Η ανάγκη
Για τον Γιάννη, η ανάγκη να απευθυνθεί στον Θεό για βοήθεια ανέκυψε ξαφνικά όταν ο αδερφός του προσβλήθηκε από λευχαιμία και παράλληλα με την επιστήμη χρειάζονταν και η δική Του βοήθεια. Αναζητούσε έναν τρόπο να δείξει την Πίστη του σ’ Αυτόν… Όχι, δεν ήθελε να την μεταλλάξει σε ακριβά δώρα, να την εξαργυρώσει προσφέροντας σε κάποια εκκλησία χρήματα, επιχρυσωμένες εικόνες, πολυέλαιους και άλλα τέτοια.
Ήθελε να κάνει ένα τάμα, μια πράξη που θα έθετε σε κάποια δοκιμασία, ίσως ακόμη και σε κίνδυνο την ίδια του την ζωή, για να αποδείξει, στον Θεό την δύναμη της Πίστης του. Και μια τέτοια ευκαιρία ήταν να βουτήξει, καταμεσής του χειμώνα στα παγωμένα νερά της Αμάρυνθου, την ημέρα των Θεοφανείων και να βγάλει πρώτος τον σταυρό. Ναι, αυτό ηταν! Περίμενε με αγωνία να έρθει η κατάλληλη ωρα, ήταν απόλυτα βέβαιος για την δύναμη της Πίστης του και πως βγαίνοντας απ’ το νερό με τον σταυρό στο χέρι θα γινόταν το θαύμα…
Η ψευδαίσθηση
Δεν μάθαμε για τον αδερφό του… Ο ίδιος ομως βγήκε από το νερό καταδικασμένος να ζήσει καθηλωμένος σε αναπηρικό καροτσάκι. Κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά σε ένα τέτοιο περιστατικό οφείλουμε να θυμόμαστε πως η ψευδαίσθηση ελέγχου της ζωής μας μπορεί να κατακερματιστεί ανά πάσα στιγμή απ’ τους νόμους της Φύσης, ικανούς να αλλάξουν τα πάντα, με καταστροφικό τρόπο, αφήνοντάς μας αβοήθητους, κατεστραμμένους ή ακόμα και νεκρούς.
Λένε πως ό,τι συμβαίνει, συμβαίνει πάντα για κάποιο λόγο, όμως αυτός ο λόγος δεν μας αποκαλύπτεται. Σύμφωνα με το δόγμα της Θρησκείας μας, πρόκειται για μια δοκιμασία στην οποία ο Θεός υποβάλλει τον άνθρωπο για να δοκιμάσει την πίστη. Αδιανόητο. Ακούγεται πολύ σκληρή μια τέτοια συμπεριφορά του Θεού απέναντι στο μόνο Δημιούργημά του που έπλασε με τα ίδια Του τα χέρια.
Ακόμη όμως κι αν εκ των υστέρων μαθαίναμε τον λόγο για τον οποίο συνέβη αυτό που συνέβη είτε σε άλλους, είτε σε εμάς τους ίδιους, αυτή η γνώση δεν θα ωφελούσε πλέον σε τίποτε αφού τις συνέπειες του συμβάντος θα τις είχαμε ηδη υποστεί. Ή μάλλον θα… ωφελούσε. Θα ωφελούσε αν μας εξανάγκαζε, αντί να αποδεχτούμε μοιρολατρικά τις επιπτώσεις, να ανασύρουμε απο μέσα μας όλες εκείνες τις κρυμμένες δυνάμεις που ως εκείνη την στιγμή πιστεύαμε πως δεν διαθέτουμε. Και να τις διαχειριστούμε με τον καλύτερο τρόπο για να εξυπηρετήσουμε την νέα συνθήκη που προκύπτει στην ζωή μας.
Αδυναμίες
Και δεν είναι μόνο οι δυνάμεις που πρέπει να επιστρατεύσουμε, αλλά και εκείνες που πρέπει να αποβάλλουμε. Αδυναμίες, πάθη που ασυναίσθητα χειραγωγούν την συμπεριφορά μας τα αισθήματά μας κάνοντας δύσκολη την ζωή, την δική μας αλλά και των άλλων. Ακόμη κι αν η Φύση υπήρξε γενναιόδωρη απέναντί μας όσον αφορά την εμφάνισή μας και την φυσική μας υπόσταση. Γιατί ακριβώς η αλαζονεία, ο ναρκισσισμός, η έπαρση, είναι μερικές απ’ τις αδυναμίες που προβάλλονται και κρατούν καθηλωμένα τα χαρίσματα που υπάρχουν σε όλους ,ίσως σε λανθάνουσα κατάσταση, που ομορφαίνουν τις ανθρώπινες σχέσεις.
Και ίσως ο λόγος για τον οποίο συμβαίνουν γεγονότα τα οποία δεν… θέλουμε να συμβαίνουν, να ειναι ακριβώς αυτός: να ανασύρουν οι άνθρωποι από το βάθος της ψυχής τους και να αναδείξουν μόνο την καλή πλευρά του εαυτού τους για να γίνει η ζωή πιο όμορφη. Πολλοί εξομολογούνται πως μετά από ενα τέτοιο γεγονός άλλαξε ριζικά η κοσμοθεωρία τους.
Αγάπη
Ο Γιάννης έχασε ενα κομμάτι από την φυσική του υπόσταση… Δεν έχασε ομως την διάθεσή του για ζωή και την πίστη του στους ανθρώπους και τον Θεό. Παντρεύτηκε πριν λίγες μέρες την επι χρόνια αγαπημένη του Μαρία με θρησκευτικό γάμο έχοντας δίπλα τους ολόκληρη την τοπική κοινωνία, που ήρθε εκεί περισσότερο για να τους θαυμάσει και να τους χειροκροτήσει για την δύναμη ψυχής και πίστης και λιγότερο για ηθική συμπαράσταση που άλλωστε δεν είχαν ανάγκη. Κι εμείς, κοιτάζοντας τις εικόνες που κυκλοφόρησαν στο διαδίκτυο, βουρκώνουμε μπροστά στην αγάπη που δεν τον εγκατέλειψε ποτέ.
