Οι μεγαλύτερης ηλικίας μεγαλώσαμε στη σκιά του «ψυχρού πολέμου», τότε που η Σοβιετική Ένωση και το οπλοστάσιό της αποτελούσαν φόβητρο για τις δυτικές δημοκρατίες. Ακολούθησε η κατάρρευση του σιδηρού παραπετάσματος και η απαξίωση της μεταψυχροπολεμικής Ρωσίας, η οποία παρέπαιε μεταξύ οικονομικής δυσπραγίας και αυταρχικής διακυβέρνησης. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που Βλαντιμίρ Πούτιν ανέλαβε την εξουσία στη χώρα του. Και σταδιακά άρχισε να υλοποιεί το όραμά του για μια νέα ισχυρή Ρωσία. Και κυρίως να το «πουλάει» στο εξωτερικό.
Και υπήρξε εξαιρετικός «πωλητής». Η Ρωσία αναδύθηκε από τις στάχτες της και τα ρωσικά όπλα εκθειάστηκαν ως προηγμένης τεχνολογίας, λειτουργικής απλότητας και εγγυημένης απόδοσης. Το δε ανθρώπινο δυναμικό του έφερε σίγουρα τις παραδόσεις της σιδηράς πειθαρχίας και σκληρής εκπαίδευσης της Σοβιετικής Ένωσης. Και ύστερα ήρθε η Ουκρανία. Μέχρι τότε οι νέες ρωσικές δυνάμεις είχαν δοκιμαστεί μόνο σε ελάσσονες συγκρούσεις, όπως στην Τσετσενία και τη Γεωργία, όπου λόγω όγκου και μόνο η κυριαρχία τους ήταν αναπόφευκτη.
Η περίπτωση της Ουκρανίας
Η Ουκρανία ήταν ένα σοκ για όλους. Όλοι, Ρώσοι και Δυτικοί, περίμεναν πως η τεράστια επικράτειά της θα σαρωνόταν σε μία εβδομάδα το πολύ. Αλλά βγήκε η πρώτη άμυνα, η Ουκρανία άρχισε να παίρνει υλικοτεχνική βοήθεια από τη Δύση και ο πόλεμος διήρκεσε περισσότερο από ό,τι περίμενε ο οποιοσδήποτε. Στην πραγματικότητα φαίνεται να βαλτώνει ολισθαίνοντας προς μία παγωμένη σύγκρουση, έναν διαρκή πόλεμο στα ανατολικά της Ευρώπης.
Κατά ένα περίεργο γύρισμα της ιστορίας θυμίζει λίγο το σχέδιο των Γερμανών στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, οι οποίοι ασφαλώς δεν περίμεναν να κατακτήσουν όλη τη Σοβιετική Ένωση μέχρι στο Βλαδιβοστόκ. Ήλπιζαν, ωστόσο, να απωθήσουν τους Σοβιετικούς πέρα από τα Ουράλια, καταδικάζοντάς τους σε ένα επί της ουσίας ασιατικό κράτος, μακριά από τις ευρωπαϊκές προσβάσεις και υποδομές του. Και θυμίζει παράλληλα το μυθιστόρημα εναλλακτικής ιστορίας Fatherland του Robert Harris. Σε αυτό οι Γερμανοί έχουν κερδίσει τον Β΄Π.Π. και η σύγκρουση με τους Σοβιετικούς έχει παγώσει στα Ουράλια.
Όμοιος ομοίω
Η σταδιακή απομόνωση της Ρωσίας από τη διεθνή κοινότητα, οι αναγκαστικές αλλαγές στην οικονομία της και η ανάγκη πρώτων υλών και δη πολεμικού υλικού, την ανάγκασαν να στραφεί προς κράτη παρίες. Ήταν γνωστό πως η Ρωσία προμηθευόταν drones και άλλο πολεμικό υλικό από τους μουλάδες του Ιράν, πρόσφατα δε στράφηκε και στον κατεξοχής παρία της διεθνούς κοινότητας, τον Κιμ Γιονγκ Ουν της Βόρειας Κορέας. Την περασμένη εβδομάδα, η κυβέρνηση των ΗΠΑ κατήγγειλε πως έγιναν παραδόσεις πυραύλων οι οποίοι χρησιμοποιήθηκαν, κατ’ αυτή, από τη Ρωσία στις πρόσφατες αεροπορικές επιδρομές ευρείας κλίμακας στην Ουκρανία. Η Πιονγκγιάνγκ υφίσταται επί χρόνια διεθνείς κυρώσεις για δραστηριότητές της στο πεδίο των στρατιωτικών εξοπλισμών, κυρίως την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων και πυρηνικών όπλων.
50 ΥΠΕΞ καταδίκασαν την υποστήριξη της Βόρειας Κορέας στη Ρωσία
Ο αμερικανός ΥΠΕΞ Άντονι Μπλίνκεν, ο επικεφαλής της διπλωματίας της ΕΕ Τζουζέπ Μπορέλ και ακόμη 47 υπουργοί Εξωτερικών καταδίκασαν «με τον πλέον σθεναρό τρόπο» την υποστήριξη της Βόρειας Κορέας στη Ρωσία. «Η μεταφορά αυτών των όπλων επιτείνει τα δεινά του ουκρανικού λαού, υποστηρίζει τον επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας και υπονομεύει το παγκόσμιο σύστημα μη διάδοσης», ανέφεραν σε κοινή ανακοίνωση Τύπου που δημοσιοποιήθηκε από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
«Παρακολουθούμε στενά τι θα δώσει η Ρωσία στη Βόρεια Κορέα»
Σύμφωνα με το κείμενο, η προμήθεια των πυραύλων αποτελεί «κατάφωρη» παραβίαση των κυρώσεων που έχουν επιβληθεί στη Βόρεια Κορέα από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, του οποίου η Ρωσία είναι κράτος-μόνιμο μέλος. «Παρακολουθούμε στενά τι θα δώσει η Ρωσία στη Βόρεια Κορέα σε αντάλλαγμα για αυτά τα όπλα», συνεχίζει η ανακοίνωση, που αξιώνει οι δυο χώρες να τηρήσουν τις αποφάσεις του ΣΑ του ΟΗΕ και «να σταματήσουν αμέσως όλες τις δραστηριότητες που τις παραβιάζουν».
Στις 47 υπογραφές συγκαταλέγονται αυτές κρατών που είναι στενοί εταίροι των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων κάποιων που το ζήτημα τους αφορά άμεσα (Ουκρανία, Νότια Κορέα, Ιαπωνία), αλλά και του Ισραήλ, στο οποίο η Ουάσιγκτον παρέχει στρατιωτική υποστήριξη στον καταστροφικό πόλεμο που εξαπέλυσε στη Λωρίδα της Γάζας και συνεχίζεται παρά τις διεθνείς εκκλήσεις να κηρυχθεί κατάπαυση του πυρός.
