Κάθε χρόνο στις 2 Φεβρουαρίου, χιλιάδες θεατές σπεύδουν στην πόλη Punxsutawney στην Πενσυλβάνια των ΗΠΑ, για να δουν από κοντά τον θρυλικό «Φιλ», τη μαρμότα-σύμβολο της πόλης, να κάνει την πρόβλεψή του για τον καιρό της χρονιάς. Η παράδοση λέει ότι αν το διάσημο τρωκτικό δει τη σκιά του το ξημέρωμα και τρέξει μακριά, προβλέπει με τον τρόπο του ότι θα υπάρξουν άλλες έξι εβδομάδες χειμώνα. Εάν δεν υπάρχει σκιά, θα έρθει πρώιμα η άνοιξη. Τις περισσότερες φορές ο Φιλ βλέπει τη σκιά του, σύμφωνα με την ιστοσελίδα groundhog.org που ισχυρίζεται ότι οι προβλέψεις του είναι σχεδόν 100% σωστές, μολονότι πολλές μετεωρολογικές υπηρεσίες εκφράζουν αμφιβολίες για την αποτελεσματικότητα αυτής της μεθόδου. Έρευνα της Εθνικής Υπηρεσίας Κλιματικών Δεδομένων των ΗΠΑ ωστόσο έδειξε ότι οι επιτυχημένες προβλέψεις της μαρμότας δεν ξεπερνούν το 39%
Στις ΗΠΑ, η ετήσια εκδήλωση, η οποία πυροδότησε την ομώνυμη ταινία με τον Μπιλ Μάρεϊ και την Άντι ΜακΝτάουελ και ένα μιούζικαλ με υποψηφιότητα για το βραβείο Tony, που έγινε από τον Tim Minchin, χρονολογείται από το 1887. Ωστόσο, πιστεύεται ότι η ίδια η παράδοση μεταφέρθηκε στις ΗΠΑ από μετανάστες της Κεντρικής Ευρώπης. Οι ιστορικοί λένε ότι η Ημέρα της Μαρμότας έχει τις ρίζες της στα Candlemas, τη χριστιανική γιορτή όταν τα κεριά μεταφέρονται στην εκκλησία για μια εποχιακή ευλογία. Στη Γερμανία, η ιδέα των διορατικών τρωκτικών υπήρχε ήδη, σύμφωνα με τις πρώτες αφηγήσεις. Μια καταχώριση ημερολογίου από το 1841 (που προηγείται της παράδοσης των ΗΠΑ) από έναν αποθηκάριο στο Morgantown είναι ένα από τα πρώτα αρχεία πρόβλεψης καιρού από χοιρίδια.
Το χειρόγραφο σημείωμα φυλάσσεται ασφαλές από την Ιστορική Εταιρεία της Κομητείας Μπερκς στο Ρέντινγκ της Πενσυλβάνια,
«Την περασμένη Τρίτη, 2η, ήταν η Ημέρα των Κεριών, η μέρα κατά την οποία, σύμφωνα με τους Γερμανούς, η μαρμότα κρυφοκοιτάζει από τα χειμερινά της διαμερίσματα και αν βλέπει τη σκιά του, γυρίζει πίσω για έναν υπνάκο για άλλες έξι εβδομάδες, αλλά αν η μέρα είναι συννεφιασμένη, μένει έξω, καθώς ο καιρός θα είναι μέτριος».
Άλλοι λένε ότι οι Ολλανδοί, κάποτε μια από τις μεγαλύτερες ομάδες εποίκων στην Πενσυλβάνια, επανέφεραν το έθιμο των ζώων που είχαν διαίσθηση για τον καιρό και χρησιμοποίησαν σκαντζόχοιρους και ασβούς για να προβλέψουν τις εποχές. Σύντομα η δεισιδαιμονία επαναπροσανατολίστηκε σε αγριόχοιρους λόγω του μεγάλου πληθυσμού τους στη μεσοδυτική πολιτεία. Η μαρμότα ανήκει στα τρωκτικά που συναντώνται κατά βάση στην Ευρασία και τη Βόρεια Αμερική.
Τα διάφορα είδη της είναι ως επί το πλείστον κάτοικοι κρύων στεπών και τον χειμώνα πέφτουν σε χειμερία νάρκη που διαρκεί έξη με εφτά μήνες, σε ορισμένες περιπτώσεις όμως μέχρι και εννιά μήνες. Για αυτό το σκοπό γεμίζουν τη φωλιά τους με μαλακό χόρτο και κουλουριάζονται σ’ αυτήν. Πριν από μερικά χρόνια πάντως, ορισμένοι φιλόζωοι, ανησυχώντας για τη δημοσιότητα που παίρνει το γεγονός και τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην υγεία της μαρμότας, πρότειναν να αντικατασταθεί ο Φιλ από… ρομπότ. Η Λέσχη της Μαρμότας χαρακτήρισε γελοία την πρόταση και διαβεβαίωσε ότι ο Φιλ είναι μια χαρά και το έθιμο συνεχίζεται, αν και όχι με τις ευλογίες όλων.
