Καρχαρίες - Παγασητικός: Η ανάρτηση περιβαλλοντικής οργάνωσης
Ως ψευδή είδηση χαρακτηρίζει η περιβαλλοντική οργάνωση iSea τον ισχυρισμό που κυκλοφόρησε ευρέως σε διάφορα ΜΜΕ και αφορά στην εμφάνιση καρχαριών στον Παγασητικό κόλπο εξαιτίας των νεκρών ψαριών. Όπως ξεκαθαρίζουν σε ανακοίνωσή τους, οι καρχαρίες στην πλειονότητα δεν είναι πτωματοφάγα είδη αλλά κυνηγούν ενεργά την τροφή τους, πολύ λίγα είδη έχουν εντοπιστεί να τρώνε νεκρά ζώα, συνήθως νεκρές φάλαινες και κανένα από αυτά δεν εντοπίζεται στην περιοχή. Tα νεκρά ψάρια που έχουν καταλήξει στον Παγασητικό είναι είδη γλυκού νερού και σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν τροφικό αντικείμενο των καρχαριών και οι θηρευτές σχεδόν ποτέ δεν προσελκύονται από νεκρά ζώα σε αποσύνθεση.
“Δεν αποτελούμε μέρος του… μενού τους”
«Εχουμε καταγραφές καρχαριών στον Παγασητικό όπως και σε όλες τις ελληνικές θάλασσες όπου έχουμε επιβεβαιωμένη παρουσία 35 ειδών» λέει στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η περιβαλλοντολόγος και υπεύθυνη προγραμμάτων της iSea Ρωξάνη Ναασάν Αγά – Σπυριδοπούλου. «Δεν συμπίπτουμε στα μέρη που διαβιούν καθώς προτιμούν βαθιά νερά και μακριά από τη στεριά, δεν αποτελούμε μέρος του… μενού τους και των διατροφικών τους συνηθειών και όσο αλλόκοτο θα είναι για μας να δούμε καρχαρία στη θάλασσα, άλλο τόσο είναι γι΄αυτούς» λέει η κ.Αγά- Σπυριδοπούλου η οποία κάνει λόγο για στερεότυπα που προάγουν φόβο και διαιωνίζονται.
«Όπως ο λύκος δεν είναι «κακός», έτσι δεν είναι και οι καρχαρίες. Είναι δε ενδεικτικό ότι στην Ελλάδα, από το 1800, υπάρχουν 11 καταγεγραμμένες επιθέσεις καρχαριών χωρίς καμία να είναι θανατηφόρα με την τελευταία να εντοπίζεται στο 1950». ‘Oσο για την εμφάνιση των καρχαριών που είναι συνηθισμένη, κυρίως στον κινηματογράφο, με κοφτερά δόντια και έντονα πτερύγια, η περιβαλλοντολόγος αναφέρει ότι λίγα είδη είναι έτσι και κυρίως τα πιο σπάνια και απειλούμενα από άλλα κοινά που είναι για παράδειγμα ο γαλέος. «Δυστυχώς, η διαιώνιση των στερεοτύπων δεν βοηθάει τον πολίτη να καταλάβει ότι και οι καρχαρίες είναι μέρος του οικοσυστήματος και στην κορυφή της τροφικής αλυσίδας ως θηρευτές» καταλήγει.
