Ένα σπίτι με αντάλλαγμα το κρεβάτι

Η αναζήτηση κατοικίας στο Δουβλίνο έχει μετατραπεί σε έναν εφιάλτη για πολλούς, ιδιαίτερα για τις γυναίκες και τους ξένους φοιτητές που βρίσκονται σε ευάλωτες καταστάσεις. Η 38χρονη Darling Duran, απόφοιτος Digital Marketing από την Κολομβία, γνώρισε αυτή τη σκληρή πραγματικότητα όταν αναζήτησε σπίτι στην ιρλανδική πρωτεύουσα. Αναζητώντας ενοικιαζόμενη κατοικία στο Facebook, η Duran βρήκε μια αγγελία που φαινόταν ιδανική: ένα δυάρι διαμέρισμα με ενοίκιο 700 ευρώ – μια εξαιρετική τιμή για τα δεδομένα της πόλης. Ωστόσο, η “προσφορά” συνοδευόταν από εξαιρετικά ανησυχητικούς όρους.

Ένα σπίτι με αντάλλαγμα το κρεβάτι

Ο άντρας που είχε δημοσιεύσει την αγγελία αποκάλυψε πως ήδη ζούσε στο διαμέρισμα και της πρότεινε να μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι. «Μου είπε πως συνήθως δεν βρίσκεται σπίτι τη νύχτα λόγω δουλειάς, αλλά συμπλήρωσε: “Κάποιες φορές είμαι εδώ και δεν έχω πρόβλημα να μοιραστώ το κρεβάτι μου μαζί σου”», εξηγεί η Duran σε ρεπορτάζ των Irish Times. Όταν εκείνη αρνήθηκε, ο άντρας προχώρησε σε ερωτικές προτάσεις, μετατρέποντας μια απλή αναζήτηση σπιτιού σε ένα εφιαλτικό σκηνικό εκμετάλλευσης. Δυστυχώς, η εμπειρία της Duran δεν είναι μοναδική. Συζητώντας με άλλες γυναίκες, διαπίστωσε ότι πολλές έχουν βρεθεί σε παρόμοιες καταστάσεις, καθώς η στεγαστική κρίση στην Ιρλανδία έχει οδηγήσει σε αύξηση των αγγελιών που περιλαμβάνουν ανήθικους όρους. Κάποιες ιστορίες είναι ακόμη πιο σοκαριστικές, αποκαλύπτοντας ένα μοτίβο εκμετάλλευσης των γυναικών που βρίσκονται σε ανάγκη.

Η σκληρή πραγματικότητα για τους ξένους φοιτητές

Για πολλούς φοιτητές από το εξωτερικό, η εύρεση στέγης στο Δουβλίνο έχει μετατραπεί σε μια διαρκή πρόκληση. «Όταν βρίσκεσαι στη χώρα με μια προσωρινή βίζα που λήγει σε λίγους μήνες, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες δεν θέλουν να σου νοικιάσουν μακροπρόθεσμα», αναφέρει η Duran. Επιπλέον, οι φοιτητές που προέρχονται από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν περιορισμούς στις ώρες εργασίας τους – μόλις 20 ώρες την εβδομάδα – γεγονός που κάνει σχεδόν αδύνατο να αντέξουν οικονομικά τα υπερβολικά ενοίκια.

Με ένα απλό δωμάτιο να κοστίζει πάνω από 1.000 ευρώ τον μήνα, οι ξένοι φοιτητές συχνά βρίσκονται σε αδιέξοδο. «Δεν είναι ότι παραπονιέμαι», λέει η Duran, «γιατί αυτή η κρίση δεν επηρεάζει μόνο εμάς. Όμως, οι συνθήκες μας καθιστούν ακόμη πιο ευάλωτους».

Η στεγαστική κρίση ως έδαφος για εκμετάλλευση

Η στεγαστική κρίση στην Ιρλανδία δεν αφορά μόνο την έλλειψη διαθέσιμων κατοικιών ή τις υψηλές τιμές των ενοικίων. Έχει δημιουργήσει το τέλειο έδαφος για την εκμετάλλευση ατόμων που βρίσκονται σε ανάγκη. Οι γυναίκες, οι ξένοι φοιτητές και όσοι δεν έχουν οικονομική σταθερότητα γίνονται στόχοι ανήθικων “ιδιοκτητών”, οι οποίοι προτείνουν αμφιλεγόμενες συμφωνίες που ξεπερνούν τα όρια της ηθικής.

Το πρόβλημα δεν είναι απλώς οικονομικό, αλλά βαθιά κοινωνικό. Όταν η στέγη – ένα βασικό ανθρώπινο δικαίωμα – μετατρέπεται σε αντικείμενο εκμετάλλευσης, το ζήτημα παύει να αφορά μόνο τα ενοίκια και αποκτά ανησυχητικές διαστάσεις. Η Ιρλανδία, όπως και πολλές άλλες χώρες με στεγαστικά προβλήματα, πρέπει να αναζητήσει λύσεις προτού τέτοιου είδους φαινόμενα γίνουν ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.