Το ελληνικό κοινοβούλιο βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής αντιπαράθεσης, καθώς η πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης έχει δώσει το έναυσμα για τρεις μέρες έντονων συζητήσεων και πολιτικών συγκρούσεων. Θεωρητικά, η διαδικασία αυτή θα έκρινε το μέλλον της κυβέρνησης, όμως στην πράξη, η έκβαση της ψηφοφορίας φαίνεται ήδη προδιαγεγραμμένη. Το πολιτικό σκηνικό παραμένει πολωμένο, με την κυβέρνηση να υπερασπίζεται το έργο της και την αντιπολίτευση να επιχειρεί να αναδείξει τις αποτυχίες της, σε μια μάχη που περισσότερο στοχεύει στην επικοινωνία παρά στην ουσία. Το ενδιαφέρον εστιάζεται στις τοποθετήσεις των πολιτικών αρχηγών, οι οποίες θα κορυφωθούν την Παρασκευή, πριν από την τελική ψηφοφορία. Ωστόσο, παρά τη σκληρή ρητορική, κανείς δεν περιμένει κάποια ανατροπή. Οι κομματικές γραμμές είναι αυστηρά χαραγμένες και το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας θεωρείται δεδομένο.
Η κυβέρνηση κατηγορεί την αντιπολίτευση ότι η πρόταση μομφής αποτελεί μια κίνηση εντυπωσιασμού, χωρίς πραγματικές πιθανότητες επιτυχίας. Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μίλησε για μια “ετερόκλητη συμμαχία προθύμων” που επιδιώκει απλώς να δημιουργήσει επικοινωνιακό θόρυβο. Χαρακτήρισε την πρόταση δυσπιστίας “αγγαρεία” για την αντιπολίτευση, ενώ άφησε αιχμές για το ΠΑΣΟΚ και τη στάση του Νίκου Ανδρουλάκη, υπονοώντας ότι το κόμμα έχει απολέσει την αυτονομία του. Από την πλευρά της, η αντιπολίτευση επιμένει πως η κοινοβουλευτική διαδικασία είναι ευκαιρία να αναδειχθούν τα κοινωνικά προβλήματα και να καταδειχθεί η κυβερνητική φθορά. Ο ΣΥΡΙΖΑ, η Νέα Αριστερά, η Πλεύση Ελευθερίας και το ΠΑΣΟΚ ένωσαν τις δυνάμεις τους στην κατάθεση της πρότασης, επιχειρώντας να πιέσουν την κυβέρνηση σε μια περίοδο που η λαϊκή δυσαρέσκεια παραμένει έντονη.
Η πρόταση μομφής και το αδιέξοδο της αντιπολίτευσης
Αν και η αντιπολίτευση επιδιώκει να ενισχύσει την πίεση προς την κυβέρνηση, ακόμα και στελέχη του ΠΑΣΟΚ αναγνωρίζουν πως η πρόταση μομφής δεν πρόκειται να οδηγήσει σε πτώση της κυβέρνησης. Ο Δημήτρης Μπιάγκης, γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, δήλωσε χαρακτηριστικά πως “όσοι ζητούν εκλογές είναι γραφικοί, δεν μπορούμε να τις επιβάλουμε”, αναγνωρίζοντας πως η κυβερνητική πλειοψηφία είναι συμπαγής.
Το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία παραμένει “μπετόν αρμέ”, όπως χαρακτηριστικά ειπώθηκε, κάνει την όλη διαδικασία περισσότερο συμβολική παρά ουσιαστική. Η αντιπολίτευση προσπαθεί να κεφαλαιοποιήσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια, όμως δεν διαθέτει τον μηχανισμό ή τη δυναμική για να ανατρέψει τους πολιτικούς συσχετισμούς. Ενώ η πρόταση μομφής βασίζεται σε ζητήματα που έχουν συγκλονίσει την κοινή γνώμη – όπως η τραγωδία των Τεμπών – η ίδια η κοινοβουλευτική διαδικασία δεν φαίνεται να κινητοποιεί τους πολίτες. Για πολλούς, αποτελεί μια ακόμα σύγκρουση εντός Βουλής που δεν αλλάζει την καθημερινότητά τους.
Η πολιτική αντιπαράθεση στη Βουλή δείχνει όλο και πιο αποκομμένη από την κοινωνική πραγματικότητα. Η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους θεσμούς απαιτεί κάτι πολύ περισσότερο από ένα τριήμερο ανταλλαγής κατηγοριών. Χρειάζεται πραγματική πολιτική βούληση και τομές που θα πείσουν την κοινωνία ότι η πολιτική δεν είναι απλώς ένα πεδίο μικροκομματικών αντιπαραθέσεων, αλλά ένα εργαλείο για πραγματικές αλλαγές.
