Ο Pierre Cousein αποχαιρέτησε τον κόσμο με ευθανασία – Συγκλονισμένη η Γαλλία

Την Πέμπτη 24 Απριλίου, στις 19:30 ώρα Γαλλίας, ο Pierre Cousein, 48 ετών, άφησε την τελευταία του πνοή σε νοσοκομείο των Βρυξελλών, έχοντας επιλέξει να φύγει από τη ζωή με αξιοπρέπεια, μέσω ευθανασίας. Η απόφασή του –δημοσιοποιημένη και συνειδητή– συγκλόνισε τη γαλλική κοινωνία, που παρακολούθησε τις τελευταίες του ημέρες με βαθύ σεβασμό αλλά και συναισθηματική φόρτιση. Ο Pierre, που έπασχε από Πάρκινσον σε προχωρημένο στάδιο, είχε εδώ και χρόνια επιλέξει να μην αφήσει την ασθένεια να του αφαιρέσει την προσωπική του ελευθερία. Μιλούσε ανοιχτά, δημόσια, με παρρησία και ακόμη και χιούμορ για το τέλος που είχε αποφασίσει – όχι ως ήττα, αλλά ως πράξη αυτοπροσδιορισμού και ελέγχου. Μόλις δύο ημέρες πριν από την ευθανασία, ο Pierre εμφανίστηκε σε τηλεοπτική εκπομπή, μιλώντας με καθαρή σκέψη, χιούμορ και συγκίνηση για την απόφασή του. Το σώμα του πρόδιδε ήδη σημάδια προοδευτικής κατάρρευσης, όμως ο νους του έλαμπε: «Ήθελα να φύγω όσο ήμουν ακόμα εγώ. Όσο μπορούσα να σκεφτώ καθαρά, να μιλήσω, να νιώθω», δήλωσε. Και συμπλήρωσε, με αφοπλιστική δύναμη: «Δεν ένιωσα ποτέ πιο ζωντανός απ’ ό,τι αυτές τις τελευταίες μέρες». Στην ίδια εκπομπή, σήμερα, όλοι φόρεσαν μια μπλε πεταλούδα στο πέτο – το σύμβολο που είχε επιλέξει ο ίδιος για τον αποχαιρετισμό του. Ο Pierre ταξίδεψε στις Βρυξέλλες, καθώς η ευθανασία παραμένει παράνομη στη Γαλλία, και υποβλήθηκε στη διαδικασία με βάση τη βελγική νομοθεσία. Η επιλογή του συνοδεύτηκε από δύο ενέσεις, παρουσία δέκα αγαπημένων του ανθρώπων, σε κλίμα αγάπης, θάρρους και απόλυτης αποδοχής.

Πριν από την αναχώρησή του, οργάνωσε τις τελευταίες του στιγμές με συγκινητική λεπτομέρεια:

• Έναν τελευταίο περίπατο στον αγαπημένο του μόλο, στο Malo-les-Bains

• Ένα δείπνο με φίλους

• Μια λίστα με «πράγματα που με έκαναν ευτυχισμένο»

• Και πάνω απ’ όλα: μια ειλικρινή, γαλήνια εξομολόγηση στον ίδιο του τον εαυτό

«Έζησα το πιο όμορφο τέλος ζωής», ήταν τα τελευταία του δημόσια λόγια.

Η υπόθεση του Pierre Cousein δεν είναι απλώς μια προσωπική ιστορία – είναι ένα σύγχρονο μανιφέστο για το δικαίωμα στον αξιοπρεπή θάνατο. Η δημόσια μαρτυρία του αναζωπύρωσε τη συζήτηση γύρω από τη νομιμοποίηση της ευθανασίας στη Γαλλία, προκαλώντας συγκίνηση, θαυμασμό αλλά και πολιτική πίεση για θεσμικές αλλαγές. Το γαλλικό Κοινοβούλιο αναμένεται να φέρει ξανά στο προσκήνιο το θέμα, έπειτα από δεκαετίες αντιπαραθέσεων και ηθικών διλημμάτων. Ο Pierre έφυγε όπως ήθελε: με ειρήνη. Όχι παραδομένος, αλλά νικητής της ίδιας του της μοίρας. Άφησε πίσω του μια χώρα που τον άκουσε, τον σεβάστηκε και τώρα, περισσότερο από ποτέ, σκέφτεται. Η μπλε πεταλούδα που έγινε σύμβολο της επιλογής του, πετά ελεύθερη πια πάνω από μια κοινωνία που ίσως, χάρη στον Pierre, μάθει να ακούει περισσότερο – και να συμπονά βαθύτερα.