Όταν ο Ντάισελμπλουμ ρωτάει σε όλους τους τόνους «πόσο θα διαρκέσει η πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα;», τί θέλει να πει; Αυτό διερωτώνται όλοι, ενώ ο ίδιος σπεύδει να πει: «Το χρέος αποτελείται από το ύψος του ποσού, τους τόκους που πρέπει να καταβληθούν και τη διάρκεια αποπληρωμής, και ότι στην περίπτωση της Ελλάδας έχει συμφωνηθεί […]
Όταν ο Ντάισελμπλουμ ρωτάει σε όλους τους τόνους «πόσο θα διαρκέσει η πολιτική σταθερότητα στην Ελλάδα;», τί θέλει να πει; Αυτό διερωτώνται όλοι, ενώ ο ίδιος σπεύδει να πει: «Το χρέος αποτελείται από το ύψος του ποσού, τους τόκους που πρέπει να καταβληθούν και τη διάρκεια αποπληρωμής, και ότι στην περίπτωση της Ελλάδας έχει συμφωνηθεί πως θα πρέπει να επιστραφεί το σύνολο του ποσού των δανείων, αλλά, από την άλλη μεριά, έχει μειωθεί το επιτόκιο και έχει επιμηκυνθεί ο χρόνος αποπληρωμής. Πολλά χρήματα διατίθενται για την αποπληρωμή χρεών, αυτό θα μπορούσε να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην οικονομία, με τις μεγάλες περιόδους αποπληρωμής και τα χαμηλά επιτόκια το κόστος παραμένει σχετικά περιορισμένο».
Ο κ. Ντάισελμπλουμ δεν βλέπει το ενδεχόμενο επικράτησης των λαϊκιστών σε Ολλανδία, τη Γαλλία ή τη Γερμανία και λέει:
«Υπάρχει ισχυρή πολιτική βούληση για τη διάσωση του ευρώ και, προκειμένου να διασφαλιστεί η μεγαλύτερη πολιτική και οικονομική σταθερότητα της ευρωζώνης, αποφασίστηκαν σημαντικές μεταρρυθμίσεις, όπως η τραπεζική ένωση». Ως προς τα απαραίτητα μέτρα, όμως, για την ενίσχυση του ευρώ και σε σχέση με πιο φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις, όπως η δημιουργία ενός κοινού προϋπολογισμού, ο πρόεδρος του Eurogroup μοιάζει διστακτικός, αναφέροντας ότι στην πράξη είναι αρκετά περίπλοκο και ότι η περισσότερη Ευρώπη δεν είναι πάντα η απάντηση στα προβλήματα, θεωρώντας ως την πιο ενδεδειγμένη λύση την αύξηση των επενδύσεων, ενώ η μεγαλύτερη ανησυχία του είναι ότι, υπό την πίεση των λαϊκιστών και το φόβο εκλογικών αποτυχιών, οι πολιτικοί ηγέτες δεν θα τολμήσουν να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα ενίσχυσης της οικονομίας.
Τέλος αναφέρει ότι «οι ψηφοφόροι που αποτελούν την εκλογική βάση των αριστερών κομμάτων είναι πολύ πιο ευάλωτοι από τον μέσο όρο στην οικονομική κρίση και ότι η κατάλληλη αντίδραση από πλευράς της Αριστεράς δεν είναι η λαϊκιστική ρητορική, αλλά οι συγκεκριμένες πολιτικές, οι οποίες θα εξασφαλίζουν σε αυτούς τους ανθρώπους τη δυνατότητα εύρεσης εργασίας και αγοράς κατοικίας, βελτιώνοντας παράλληλα την ασφάλεια και ελέγχοντας τις μεταναστευτικές ροές».
