Το θέμα της διαπραγμάτευσης έχει αρχίσει να κουράζει την Ελλάδα, που όχι μόνο δεν βλέπει φως παρά τις δηλώσεις των βουλευτών για ανάπτυξη, αλλά βλέπει τις απαιτήσεις όλο και πιο σκληρές. Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να κρατήσει το αφορολόγητο στα επίπεδα των 7.000 ευρώ από 8.636 ευρώ που είναι σήμερα, το Ταμείο, θέλει να […]
Το θέμα της διαπραγμάτευσης έχει αρχίσει να κουράζει την Ελλάδα, που όχι μόνο δεν βλέπει φως παρά τις δηλώσεις των βουλευτών για ανάπτυξη, αλλά βλέπει τις απαιτήσεις όλο και πιο σκληρές. Παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να κρατήσει το αφορολόγητο στα επίπεδα των 7.000 ευρώ από 8.636 ευρώ που είναι σήμερα, το Ταμείο, θέλει να το ρίξει κι άλλο.
Μάλιστα φέρνει μπροστά το θέμα των συντάξεων, προκειμένου να πείσει την κυβέρνηση να πει έγκαιρα το «ναι» σε ένα αφορολόγητο που θα αγγίζει το επίπεδο των 5.900 ευρώ…
Όσο για τους φόρους, κανένα μέτρο δεν πρόκειται να επιβαρύνει τους Έλληνες πριν από το 2018, επιμένουν κυβερνητικά στελέχη. Οι αλλαγές στο αφορολόγητο, θα εφαρμοστούν από τα εισοδήματα του 2019 και μετά και στις συντάξεις από το 2020 και μετά.
Όλα αυτά όμως, θα ισχύσουν στην περίπτωση που η πολυπόθητη ανάπτυξη θα έρθει και θα επιτευχθεί ο στόχος για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.
Όταν όμως το ΔΝΤ μιλά για ανάπτυξη, αναφέρεται σε επίσημα στοιχεία και όχι σε δηλώσεις βουλευτών ή ακόμη και του ίδιου του πρωθυπουργού.
Παρά το γεγονός πως οι δανειστές παραδέχτηκαν την υπεραπόδοση του πρωτογενούς πλεονάσματος το 2016, ζητούν πολύ σκληρά μέτρα που οι Έλληνες δεν πρόκειται να αντέξουν. Κάθετοι είναι όμως στην ραγδαία πτώση του αφορολόγητου, αν θέλουμε να μείνουν οι συντάξεις στα ήδη πολύ χαμηλά επίπεδα.
Τα μέτρα ύψους 3,6 δισ. ευρώ μετά το 2018 που αντιστοιχούν στο 2% του ΑΕΠ της Ελλάδας, είναι το δεδομένο που προκύπτει από την διαπραγμάτευση, ωστόσο υπάρχουν πολλά κενά που κανένας βουλευτής δεν αναλαμβάνει να εξηγήσει.
