Μπαρούτι… μυρίζει η περιοχή μας εξαιτίας της τουρκικής επιθετικότητας την ώρα που η Άγκυρα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στα ανατολικά και νότια σύνορά της και ψάχνει… διαφυγή προς το Αιγαίο. Η… όρεξη της Άγκυρας ανοίγει ακόμα περισσότερο διαπιστώνοντας ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεπεράσει την οικονομική κρίση που τη βασανίζει τα τελευταία χρόνια. Η Τουρκία αναζητά […]
Μπαρούτι… μυρίζει η περιοχή μας εξαιτίας της τουρκικής επιθετικότητας την ώρα που η Άγκυρα αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα στα ανατολικά και νότια σύνορά της και ψάχνει… διαφυγή προς το Αιγαίο. Η… όρεξη της Άγκυρας ανοίγει ακόμα περισσότερο διαπιστώνοντας ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ξεπεράσει την οικονομική κρίση που τη βασανίζει τα τελευταία χρόνια.
Η Τουρκία αναζητά εκτός απ’ την εξαγωγή της κρίσης και τα οικονομικά οφέλη που προκύπτουν από μια επιθετική ενέργεια κατά ενός απ’ τα ελληνικά νησιά.
Είναι η Χίος, η Λέσβος και το Καστελόριζο που μπαίνουν στο στόχαστρο του Ερντογάν, σύμφωνα με το δημοσίευμα του mignatiou.com, και η χώρα κινδυνεύει να χάσει μέρος της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ).
“Πρέπει να επιστρέψει κανείς πίσω 35 χρόνια, στο 1982, για να καταλάβει το πρόβλημα της Τουρκίας” αναφέρει χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος Μιχάλης Ιγνατίου.
“Στις 30 Απριλίου 1982 στην Νέα Υόρκη η Τουρκία ήταν μια από τέσσερις χώρες που δεν υπέγραψε τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS III) και ακόμα δεν έχει συνέλθει από αυτή τη μεγάλη ήττα της μια και η ΑΟΖ και τα δικαιώματα νησιών σε ΑΟΖ δημιούργησαν μια αφόρητη πίεση από την οποίαν υποφέρει μέχρι και σήμερα. Έτσι, η Τουρκία, για πάνω από τρεις δεκαετίες συνεχίζει να αρνείται, ουσιαστικά, την ύπαρξη του Συντάγματος των Ωκεανών και Θαλασσών που δημιούργησε η παγκόσμια κοινότητα το 1982. Οι τουρκικές διεκδικήσεις είναι συνδεμένες με οικονομικά συμφέροντα που έχουν σχέση με τα θέματα της αλιείας και των υδρογονανθράκων. Ιδιαίτερα, ο σημερινός Σουλτάνος της Τουρκίας αρνείται την ύπαρξη της έννοιας της ΑΟΖ και δεν θέλει να γίνεται από την κυβέρνησή του καμία αναφορά στην ΑΟΖ γιατί γνωρίζει ότι εάν υπάρξει μια οριοθέτηση με βάση το UNCLOS, η Τουρκία θα λάβει μόνο 7,5% της συνολικής έκτασης του Αιγαίου. Η Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ ενός νησιού καθορίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζεται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. ”.
Γιατί τα τρία αυτά νησιά;
Η κατάληψη του Καστελόριζου δίνει στην Τουρκία ένα μεγάλο μέρος της ΑΟΖ που μας ανήκει στο τρίγωνο Καστελόριζου, Κύπρου και Κρήτης στην Ανατολικό Μεσόγειο που βρίθει από υδρογονάνθρακες. Επίσης, η θάλασσα δυτικά της Χίου και της Λέσβου δίνει στην Τουρκία την δυνατότητα να πάρει ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής ΑΟΖ δυτικά αυτών των δύο νησιών.
