Στη σκιά της τρομοκρατίας που αρχίζει να εξαπλώνεται επικίνδυνα σε ολόκληρο τον πλανήτη, ένας από τους κορυφαίους εν ζωή συγγραφείς, μίλησε για το Ισλάμ. Ο Σαλμάν Ρούσντι, που ξεσηκώνει κάθε φορά τα πλήθη με τα έργα του, έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό Nouvel Observateur με τίτλο «Τρομοκρατία, η ανόητη τύφλωσή μας» και κάλεσε τον κόσμο να […]
Στη σκιά της τρομοκρατίας που αρχίζει να εξαπλώνεται επικίνδυνα σε ολόκληρο τον πλανήτη, ένας από τους κορυφαίους εν ζωή συγγραφείς, μίλησε για το Ισλάμ.
Ο Σαλμάν Ρούσντι, που ξεσηκώνει κάθε φορά τα πλήθη με τα έργα του, έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό Nouvel Observateur με τίτλο «Τρομοκρατία, η ανόητη τύφλωσή μας» και κάλεσε τον κόσμο να «ξυπνήσει».
«Πρέπει να σταματήσει η ανόητη τύφλωση απέναντι στον τζιχαντισμό που συνίσταται στο να λέμε αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ισλάμ», υποστηρίζει ο Βρετανός συγγραφέας.
«Διαφωνώ θεμελιωδώς με τους αριστερούς που κάνουν τα πάντα για να αποσυνδέσουν τον φονταμενταλισμό από το Ισλάμ», υποστηρίζει ο συγγραφέας των «Σατανικών Στίχων» που ζει υπό την απειλή των φανατικών μουσουλμάνων από το 1988. «Εδώ και 50 χρόνια, το Ισλάμ έχει ριζοσπαστικοποιηθεί», υποστηρίζει ο μυθιστοριογράφος που ζει από τότε στη Νέα Υόρκη.
«Υπάρχει βεβαίως η παράδοση του φωτισμένου Ισλάμ. Όμως δεν βρίσκεται στην εξουσία σήμερα», προσθέτει. «Από την πλευρά των σιιτών, ήταν ο ιμάμης Χομεϊνί και η ισλαμική επανάστασή του. Στον σουνιτικό κόσμο, ήταν η Σαουδική Αραβία η οποία χρησιμοποίησε τους τεράστιους πόρους της για να χρηματοδοτήσει τη διάδοση αυτού του φανατισμού που είναι ο ουαχαμπισμός. Όμως αυτή η ιστορική εξέλιξη έλαβε χώρα στους κόλπους του Ισλάμ και όχι στο εξωτερικό».
«Όταν οι άνδρες του Νταές ανατινάζονται, το κάνουν λέγοντας «Αλλαχού Άκμπαρ» [Ο Θεός είναι ο πιο μεγάλος], άρα πώς μπορεί να λέει κανείς ότι αυτό δεν έχει καμία σχέση με το ισλάμ;» διερωτάται. Ο συγγραφέας λέει ότι «καταλαβαίνει» το φόβο του «στιγματισμού του Ισλάμ» αλλά, προσθέτει αμέσως, «για να αποφύγουμε αυτόν τον στιγματισμό, είναι πολύ πιο αποτελεσματικό να αναγνωρίσουμε τη φύση του προβλήματος και να την αντιμετωπίσουμε».
Ο συγγραφέας του «Δύο χρόνια, οκτώ μήνες και είκοσι οκτώ νύχτες» χαρακτηρίζει επίσης «ανησυχητικό» το ότι ακούει τη «Μαρίν Λεπέν να αναλύει τον ισλαμισμό με περισσότερη ακρίβεια από ό,τι η αριστερά». «Η σταθερή προϋπόθεση της αριστεράς, είναι πως ο δυτικός κόσμος είναι κακός. Και άρα όλα περνάνε από την κρησάρα αυτής της ανάλυσης», λέει.
