Σε σημερινό άρθρο της με τίτλο «Ένα ταμείο για δύσκολους καιρούς» η γερμανική εημερίδα Handelsblatt αναφέρεται στα σχέδια του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τη μετατροπή του ESM σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Όπως σημειώνει η εφημερίδα, «ο Σόιμπλε είναι γνωστός για το καυστικό του χιούμορ. Κάποια μέρα θα του στήσουν μνημείο στην Ελλάδα, […]
Σε σημερινό άρθρο της με τίτλο «Ένα ταμείο για δύσκολους καιρούς» η γερμανική εημερίδα Handelsblatt αναφέρεται στα σχέδια του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για τη μετατροπή του ESM σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο.
Όπως σημειώνει η εφημερίδα, «ο Σόιμπλε είναι γνωστός για το καυστικό του χιούμορ. Κάποια μέρα θα του στήσουν μνημείο στην Ελλάδα, σε ένδειξη ευγνωμοσύνης για το ότι ανάγκασε τη χώρα να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, φέρεται να είπε την περασμένη εβδομάδα σε προεκλογική συγκέντρωση. Ο χριστιανοδημοκράτης πολιτικός είναι πεπεισμένος ότι χωρίς μεταρρυθμίσεις η Ελλάδα δεν θα πετύχει ποτέ».
«Η διάσωση της Ελλάδας απασχολεί τον Σόιμπλε πάνω από επτά χρόνια ενώ η χώρα της κρίσης αποτελεί θέμα και σε αυτόν τον προεκλογικό αγώνα. Σε περίπτωση που η Αθήνα χρειαστεί το 2018 εκ νέου βοήθεια, τότε ο Σόιμπλε προτίθεται να θέσει το τέταρτο πρόγραμμα διάσωσης σε μια νέα βάση. Μετά τη διαμάχη των τελευταίων χρόνων με το ΔΝΤ για τη συμμετοχή του στη διάσωση της Αθήνας, ο γερμανός υπουργός Οικονομικών θέλει να κρατήσει το ΔΝΤ μελλοντικά εκτός Ευρώπης και αντ΄ αυτού να μετατρέψει τον ευρωπαϊκό μηχανισμό διάσωσης ESM σε ένα Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο. Η ιδέα αυτή απασχολεί τον Σόιμπλε εδώ και καιρό και την προωθεί.
Σε συνέντευξή του στη Stuttgarter Zeitung εξειδίκευσε τα σχέδιά του αυτά: ο ESM θα πρέπει να παίξει μεγαλύτερο ρόλο στην πρόληψη κρίσεων στην Ευρωζώνη , είπε ο Σόιμπλε. Αυτό δεν ισχύει μόνον όταν μια χώρα δυσκολεύεται να αντεπεξέλθει στις οικονομικές της υποχρεώσεις, αλλά επίσης ‘όταν μια τραπεζική κρίση ή μια τεράστια φυσική καταστροφή οδηγούν μια χώρα στα όριά της’.
Με τις δηλώσεις του αυτές ο γερμανός υπουργός Οικονομικών προκάλεσε αρκετή ανησυχία. Οι ‘φυσικές καταστροφές’ είναι ένας ευρύς όρος. Θα μπορούσε δηλαδή η Ιταλία με κάθε σεισμό να ζητά χρήματα από το ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο;», αναρωτιέται ο αρθρογράφος.
Η εφημερίδα αναφέρεται στη συνέχεια σε χθεσινό δημοσίευμα της Bild που υποστήριξε ότι ο Β. Σόιμπλε προετοιμάζει οικονομική βοήθεια για τις χώρες της νοτίου Ευρώπης από την πίσω πόρτα, πληροφορίες, τις οποίες διέψευσε όμως στο μεταξύ εκπρόσωπός του.
«Ο Σόιμπλε ελπίζει ότι ένα ισχυρό ΕΝΤ θα παρακολουθεί πιο ανεξάρτητα και συνεπώς πιο αυστηρά τους προϋπολογισμούς των χωρών της ΕΕ απ’ ό,τι η πολιτικοποιημένη κατά τον ίδιο Κομισιόν στις Βρυξέλλες. Ο Σόιμπλε εξετάζει επίσης το ενδεχόμενο να θεμελιώσει με την αναδιοργάνωση του ESM και έναν μηχανισμό για χρεοκοπίες κρατών στην ΕΕ».
Σύμφωνα με την ΗΒ, «ο Σόιμπλε ερωτεύτηκε την ιδέα όχι μόνον γι’ αυτό το λόγο. Η δημιουργία του ΕΝΤ θα ήταν δυνατή χωρίς μεγάλες αλλαγές των συνθηκών, για τις οποίες δεν υπάρχουν πλειοψηφίες στην παρούσα φάση. Εντούτοις μια τέτοια απόφαση θα έστελνε το μήνυμα ότι η εμβάθυνση της νομισματικής ένωσης προχωρά. Ειδικά ο οπαδός της Ευρώπης Εμανουέλ Μακρόν αναμένεται να πιέσει μετά τις γερμανικές εκλογές προκειμένου να γίνουν περαιτέρω βήματα εμβάθυνσης. Το Ταμείο είναι μια από τις ελάχιστες προτάσεις που βρίσκουν τη σύμφωνη γνώμη τόσο του γάλλου προέδρου όσο και της γερμανίδας καγκελαρίου Μέρκελ.
Προς το παρόν όμως πολλά ερωτήματα παραμένουν ανοιχτά ενώ ο καθένας αντιλαμβάνεται την ιδέα διαφορετικά. Την ώρα που οι Γερμανοί βλέπουν στο ΕΝΤ την ευκαιρία να ενισχύσουν τους κανόνες για το χρέος, οι χώρες της νοτίου Ευρώπης ευελπιστούν να αποκτήσουν μέσω του Ταμείου ευκολότερη πρόσβαση σε φρέσκο χρήμα. ‘Σίγουρα ο ESM δεν θα αναδιοργανωθεί έτσι ώστε να εγκρίνονται με το παραμικρό χρήματα του ΕΝΤ για μια χώρα’, λέει το γερμανικό υπουργείο Οικονομικών.
«Έχουμε πάντα στο μυαλό μας να μην οδηγηθούμε σε μια κοινοτικοποίηση ρίσκων. Βέβαια κάποτε όλοι πίστευαν ότι και το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα οδηγούσε στην οικονομική πειθαρχία στην Ευρώπη. Επί χρόνια οι Νοτιοευρωπαίοι προσάρμοζαν το σύμφωνο, καταφέρνοντας να εξαιρούν συνεχώς δαπάνες από τα ελλείμματά τους. Στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Ταμείο ο κίνδυνος θα ήταν να εφευρίσκουν οι χώρες κάθε τόσο νέους δημιουργικούς τρόπους για να αποσπούν χρήματα».
