Ακόμη και τους πιο θερμούς υποστηρικτές του απογοητεύει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ με την τακτική που ακολουθεί. Τα βάζει με όλους, κατηγορεί, χρησιμοποιεί πολύ σκληρή γλώσσα για τους πάντες και δεν δείχνει καμία διάθεση αυτοκριτικής. Ωστόσο, ο «πόλεμος» εναντίον του Αντώνη Σαμαρά με αφορμή τον γιο του (!!!), γυρίζει μπούμερανγκ. Πριν αρκετές μέρες, ο γιος του […]
Ακόμη και τους πιο θερμούς υποστηρικτές του απογοητεύει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ με την τακτική που ακολουθεί. Τα βάζει με όλους, κατηγορεί, χρησιμοποιεί πολύ σκληρή γλώσσα για τους πάντες και δεν δείχνει καμία διάθεση αυτοκριτικής. Ωστόσο, ο «πόλεμος» εναντίον του Αντώνη Σαμαρά με αφορμή τον γιο του (!!!), γυρίζει μπούμερανγκ.
Πριν αρκετές μέρες, ο γιος του πρώην πρωθυπουργού, Κώστας Σαμαράς, ανήρτησε σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης μια φωτογραφία του με τους γονείς του.
Ακολούθησε σκληρή επίθεση από «σχολιαστές», οι οποίοι «θυμήθηκαν» ότι πριν από έξι χρόνια ο Κώστας Σαμαράς «είχε πιαστεί να αντιγράφει σε διαγώνισμα από μια καθηγήτρια, η οποία στη συνέχεια υποτίθεται επίσης ότι απολύθηκε από το Κολέγιο για λόγους εκδίκησης». Η καθηγήτρια, έχει φύγει από τη ζωή.
Αυτό που ακολούθησε, είναι χειρότερο.
Πρώην συνεργάτης του Αντώνη Σαμαρά έγραψε άρθρο σε ιστότοπο που διατηρεί, στο οποίο απάντησαν με άρθρο ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ κ. Κουρουτός, όσο και ο εκπαιδευτικός κ. Κοντογιάννης.
Αυτές οι δύο παρεμβάσεις τροφοδότησαν τα πρωτοσέλιδα του Κώστα Βαξεβάνη, στη σφοδρή του επίθεση στον Αντώνη Σαμαρά.
Ο πρώην πρωθυπουργός απάντησε άμεσα με σκληρή ανακοίνωση, ζητώντας την ανασκευή εκ μέρους του εκδότη αλλά και του κ. Κουρουτού, προειδοποιώντας ότι σε διαφορετική περίπτωση θα προσφύγει στη Δικαιοσύνη.
Ο Αντώνης Σαμαράς ξεκαθάριζε πως δεν θα επιτρέψει τη «δολοφονία χαρακτήρων» μελών της οικογένειάς του εκ μέρους των πολιτικών του αντιπάλων.
Στην υπόθεση αυτή, εκτός του ΣΥΡΙΖΑ που με ανακοίνωσή του ταυτίστηκε με τις θέσεις του κ. Βαξεβάνη, ενεπλάκη και η ΝΔ, που κατήγγειλε τις μεθοδεύσεις και τις αήθεις πρακτικές των κυβερνώντων.
Το χρονικό
Για την απόλυση της καθηγήτριας, διεξήχθη δικαστική έρευνα, η οποία το 2015, επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ, με πόρισμα, αποφάσισε πως η απόλυση δεν είχε την παραμικρή σχέση με την οικογένεια Σαμαρά.
Το πόρισμα ανέφερε, ακόμη, ότι δεν υπήρξε καμία αντιγραφή του Κώστα Σαμαρά, όπως προκύπτει από όλα τα έγγραφα, τις καταθέσεις, αλλά και από τα όσα έλεγε και η καθηγήτρια.
Ο κ. Βαξεβάνης στον “πόλεμο” που κήρυξε επικαλέστηκε ανάρτηση του εκπαιδευτικού κ. Κοντογιάννη σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Κοντογιάννης τον αδειάζει
Ωστόσο, ο κ. Κοντογιάννης άδειασε με ανάρτησή του τον κ. Βαξεβάνη, κατηγορώντας για παραπειστική δημοσιογραφία.
Ο κ. Κοντογιάννης δεν εργάστηκε ποτέ στο Κολέγιο Αθηνών, όπου φοίτησε ο Κώστας Σαμαράς. Εργάστηκε σε άλλο σχολείο, στο Γυμνάσιο του Κολεγίου Ψυχικού, απ’ όπου αποχώρησε το 2004, όταν δηλαδή ο υιός Σαμαρά ήταν-δεν ήταν ακόμη στην Α’ Δημοτικού!
Ο ίδιος ο εκπαιδευτικός κ. Κοντογιαννης εξανέστη από τη χρησιμοποίηση και τη διαστρέβλωση των θέσεών του από τον κ. Βαξεβάνη και έγραψε -μεταξύ άλλων- σε μέσο κοινωνικής δικτύωσης:
«Επίσης δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι μπορεί κάποιος να είναι τόσο αφελής που να νομίζει ότι ανακινώντας το συγκεκριμένο θέμα, ο κόσμος θα ασχοληθεί με αυτό και θα λησμονήσει την οικτρή ήττα της Πολιτείας στο Μάτι.
Όταν λοιπόν η DOCUMENTO παίρνει την πρωτοβουλία να “με κάνει διάσημο” (ενημερωτικά κ. Βαξεβάνη θεωρώ μεγάλο ευτύχημα και κεφάλαιο αξιοπρέπειας που σε αυτό το χυδαίο παιχνίδι της εφήμερης δημοσιότητας με εντάξατε στους “άπειρους” ) αναδημοσιεύοντας την ανάρτηση, θα πρέπει να προσπαθήσει (όσο η γνώση και η μεγάλη εμπειρία του κου Βαξεβάνη το επιτρέπουν) να διασφαλίσει ότι επιμένει στην ενημέρωση και δεν σαγηνεύεται από την προπαγάνδα.
Εγώ ναι μεν κάνω αναφορά στην ανάρτησή μου για τη θητεία μου στο Κολλέγιο, όμως πουθενά δεν αναφέρω ποια ήταν η θητεία αυτή (καθηγητής; υποδιευθυντής; διευθυντής; συντονιστής;). Άρα ψάξατε και το βρήκατε, οπότε προφανώς και βρήκατε ότι το 2004 πήρα εκπαιδευτική άδεια και ουσιαστικά ποτέ δεν ξαναγύρισα στο Κολλέγιο. Σαφώς λοιπόν γνωρίζατε ότι την εποχή του επίδικου θέματος δεν ήμουν στο Κολλέγιο και άρα σαφώς και γνωρίζατε ότι η εισαγωγή στο άρθρο σας: “Με μια σκληρή, αλλά αληθινή – λόγω της εμπειρίας του – ανάρτηση, ο πρώην διευθυντής του Κολεγίου Αθηνών (αυτό είναι λάθος) ….. δίνει αποστομωτική απάντηση στον Αντώνη Σαμαρά για την υπόθεση της αντιγραφής του γιου του” είναι προβληματική: ρητά υποδηλώνει ότι η “εμπειρία μου” συνδέεται με την “αλήθεια της υπόθεσης”, ενώ αυτή η εμπειρία είναι σε άλλη εποχή. Σαφώς είναι αρκετά ασύντακτα διατυπωμένο ώστε να μην κατηγορηθείτε για ψέμα. Απλώς υπάρχει μία βολική δημιουργική ασάφεια, ικανή να νομίσουν οι αναγνώστες ότι κάποιος που κατείχε στελεχική θέση στο Κολλέγιο εκείνη την περίοδο, βεβαιώνει με την ανάρτηση του ότι ο Σαμαράς ψεύδεται.
Αυτό λοιπόν εγώ το θεωρώ παραπειστική δημοσιογραφία (ελπίζω να μην κατηγορηθώ και πάλι ότι σας καθυβρίζω), και ισχυρίζομαι ότι αυτού του είδους τα δημοσιεύματα συνδέονται με το πώς λειτουργεί τελικά η Δημοκρατία στη χώρα μας».
Σύνδεσμος ιδιοκτητών ιδιωτικών σχολείων για Βαξεβανάη: Fake news
Έντονη όμως ήταν και η αντίδραση του ΔΣ του Συνδέσμου Ιδιοκτητών Ιδιωτικών Σχολείων, ο οποίος με σκληρή ανακοίνωση καταγγέλλει fake news, τονίζοντας μεταξύ άλλων:
«Ξαφνικά, εν μέσω καλοκαιριού, του πιο θλιβερού και μαύρου καλοκαιριού που έχει περάσει η πατρίδα μας τις τελευταίες δεκαετίες, ανασύρεται από το παρελθόν ένα θέμα το οποίο είχε απασχολήσει την επικαιρότητα πριν από μια εξαετία και είχε κλείσει οριστικά με δικαστική απόφαση: πρόκειται για τη θλιβερή ιστορία της μικροκομματικής και συνδικαλιστικής σπέκουλας που έγινε εις βάρος ενός ανήλικου τότε παιδιού το οποίο βρέθηκε στο επίκεντρο της πολιτικής και συντεχνιακής διαμάχης εξαιτίας του ονόματός του.
Εξυφάνθηκε, τότε, το κρίσιμο πολιτικά καλοκαίρι του 2012, ένα εύπεπτο παραμύθι που είχε… ιππότες και δράκους… (…). Φυσικά, το γεγονός ότι και η οικογένεια του μαθητή και το σχολείο δικαιώθηκαν δικαστικά, η παρέλευση των έξι ετών, το γεγονός ότι η εκπαιδευτικός δεν είναι πλέον στη ζωή, δεν ήταν αρκετό για να αποθαρρύνει τους εμπόρους των “εύπεπτων παραμυθιών” και των “fake news”. Προς αποκατάσταση της αλήθειας, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η απόλυση της εκπαιδευτικού δεν είχε καμία συσχέτιση με το ισχυριζόμενο περιστατικό και η Δικαιοσύνη έχει αποφανθεί επ’ αυτού. Αντίθετα, η υπόθεση αυτή ήταν ο αναίτιος διασυρμός ενός νέου, προκειμένου να εξυπηρετηθούν συντεχνιακά συμφέροντα.
Για εμάς, ως εκπαιδευτικούς, το θέμα είναι πρωτίστως ηθικό, παιδαγωγικό αλλά και ζήτημα δημοκρατίας: δεν είναι δυνατόν το 2018 ένας νέος να αναρτά μια οικογενειακή φωτογραφία στα κοινωνικά δίκτυα και αυτό να αποτελεί την αφορμή να του επιτίθεται ένας όχλος που αναμασά τη λάσπη σε μια υπόθεση στην οποία έχει δικαιωθεί. Η έκταση που πήρε το θέμα στα κοινωνικά δίκτυα και στην ειδησεογραφία αποτελεί την τρανότερη απόδειξη ότι το θλιβερό μικροκομματικό και συνδικαλιστικό παιχνίδι που παίχτηκε τότε στις πλάτες του παιδιού, τον ακολουθεί ακόμα. Είναι η απόδειξη ότι η δήθεν “διακριτική μεταχείριση” για την οποία επαίρονται οι “υπερήφανοι” κατά δήλωσή τους συνδικαλιστές, δεν ήταν παρά μόνο το προπέτασμα για ένα παιχνίδι εκβιασμών στην τότε πολιτική ηγεσία και άλλοθι ρεβανσισμού για την επόμενη».
Αυτό που προβληματίζει, είναι η ανακοίνωση του υπουργείου Παιδείας ότι προτίθεται να ανοίξει εκ νέου ο φάκελος της καθηγήτριας. Όλα αυτά ενώ η απόφαση του 2015 για την υπόθεση είναι τελεσίδικη, καθώς η εκλιπούσα δεν άσκησε καν έφεση.
Δείτε ακόμη:
Εξώδικο Σαμαρά στον Βαξεβάνη: «Ως εδώ η χυδαιότητα και η αλητεία του ΣΥΡΙΖΑ»
