Γράφει η Ευτυχία Παπούλια Κοινωνιολόγος Αυτές είναι οι αρχές μου. Και αν δεν σου αρέσουν… εντάξει, έχω κι άλλες. Groucho Marx, Αμερικανός κωμικός Σε μια δακρύβρεχτη ποιητική βραδιά μετεβλήθη η συνεδρίαση της Βουλής με την ευκαιρία της επίσημης ανακοίνωσης του διαζυγίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αν τουλάχιστον θέλουμε να κάνουμε χιούμορ. Γιατί στην πραγματικότητα, αυτή η «μαύρη μέρα» […]
Γράφει η Ευτυχία Παπούλια
Κοινωνιολόγος
Αυτές είναι οι αρχές μου. Και αν δεν σου αρέσουν… εντάξει, έχω κι άλλες.
Groucho Marx, Αμερικανός κωμικός
Σε μια δακρύβρεχτη ποιητική βραδιά μετεβλήθη η συνεδρίαση της Βουλής με την ευκαιρία της επίσημης ανακοίνωσης του διαζυγίου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, αν τουλάχιστον θέλουμε να κάνουμε χιούμορ. Γιατί στην πραγματικότητα, αυτή η «μαύρη μέρα» για τη χώρα, μόνο χωρισμό των δύο κομμάτων δεν σήμανε.
Για την ακρίβεια, πρόκειται για «διαζύγιο» Αλέξη-Πάνου, αφού τα περισσότερα μέλη των ΑΝΕΛ είχαν προσβληθεί από τον…ιό του ΣΥΡΙΖΑ, κι ήταν απλώς υποχρεωμένοι να συγκατοικήσουν στην ίδια ιδεολογική καραντίνα με αυτόν.
Κάνοντας μία μικρή αναδρομή σε αυτή την παρά φύση», με την πολιτική έννοια, σχέση των δύο ανδρών που επικυρώθηκε πάνω στο πάλκο με εκείνο το ιστορικό σφιχταγκάλιασμα του Πάνου, θα διαπιστώσουμε ότι οι δύο αυτοί άνδρες ουδέποτε αγαπήθηκαν πραγματικά. Απλά έτυχε και οι δύο να ερωτευθούν την ίδια γυναίκα, η οποία αηδιασμένη από τους προηγούμενους εραστές της ενέδωσε στις υποσχέσεις του Αλέξη, που βγήκε πρώτος στην κούρσα για τη διεκδίκησή της.
Κυρίως όμως, επειδή ήθελε να δοκιμάσει πόσο θα μπορούσε να βοηθήσει στην ερωτική της ζωή αυτό το άγνωστο μέχρι στιγμής «προσόν», που μεταξύ των ήδη γνωστών ισχυρίζεται ότι έφερε μαζί του ο νέος της εραστής: Μιλάμε φυσικά για το περίφημο ηθικό πλεονέκτημα!
Παρ’ όλα αυτά όμως, εκείνη η έμπειρη γυναίκα που ακούει στο όνομα «εξουσία», δεν φάνηκε να τον εμπιστεύεται. Άλλωστε ο ίδιος κέρδισε την κούρσα με τόσο μικρή διαφορά που δεν της επιτρεπόταν να του δοθεί. Χρειαζόταν συμπλήρωμα, ένας τρίτος να συμπράξει. Κάποιος πρόθυμος, υποτακτικός, να μην βγάζει γλώσσα, να μην ζητάει πολλά.
Ένας μαμάκιας τελοσπάντων ή, όπως σωστά το είχε πει ο Αλέξης, ένας «μπούλης».
Κι «μπούλης» βρέθηκε. Οι δύο εραστές μεθυσμένοι απ΄ τη χαρά που κατέκτησαν το αντικείμενο του πόθου τους, το έριξαν στις ζεϊμπεκιές και στα τσιπουράκια μετά πούρων. Γιατί τις σαμπάνιες, τις είχαν προλάβει οι προηγούμενοι εραστές.
Το διαζύγιο λοιπόν, δεν ήταν ανάμεσα σε αυτούς τους δύο αλλά ανάμεσα στη γυναίκα και σε αυτούς. Η οποία αηδιασμένη, όχι τόσο από την αμετροέπεια και την ανικανότητά τους, όσο από την αλαζονεία και την έπαρση, τους γύρισε την πλάτη.
Κι αυτοί οι εραστές άρχισαν τότε να τσακώνονται μεταξύ τους και να βγάζει ο ένας στη φόρα τα άπλυτα του άλλου, χωρίς ωστόσο για την ώρα κάποια kinky αποκάλυψη για μας. Το ξεκατίνιασμα φυσικά θα συνεχιστεί με άσφαιρα πυρά και πυροβολισμούς κρότου λάμψης. Ελπίζουμε απλώς, να απαγγείλουν στίχους και από άλλους ποιητές, που θα βοηθήσουν κάποιους άξεστους ενοίκους της Βουλής να σταματήσουν να βιάζουν την αισθητική του λόγου.
Είναι να απορεί κανείς που η αντιπολίτευση εγκαλεί τον Καμένο ως συνεργό για τα δεινά που προκάλεσε ο Τσίπρας στη χώρα. Όλα αυτά τα μικρά πολιτικά κόμματα συγκροτούνται από αριβίστες πολιτικούς, τυχοδιώκτες, ανεπάγγελτους που αναζητούν πρόσκαιρη λύση στις βιοποριστικές τους ανάγκες. Η ευθύνη βαρύνει τον ίδιο τον λαό που από αντίδραση και μόνο ενισχύει αυτά τα κόμματα. Η πολυφωνία στη Βουλή είναι ένας μύθος που πρέπει να διαλυθεί άμεσα. Η χώρα, έλεγε ο εθνάρχης Καραμανλής, χρειάζεται μεγάλα κόμματα για να κυβερνηθεί.
Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη μεγάλη διαφορά από τη Ν.Δ., διατηρεί ένα ποσοστό που δεν δικαιούται – δυσανάλογα μεγάλο για την αμετροέπεια, την εξαπάτηση και κυρίως για την έκπτωση εκείνου του πολυδιαφημισμένου ηθικού πλεονεκτήματος. Ένα ηθικό πλεονέκτημα που ελπίζαμε πως η έκπτωσή του θα σταματούσε σε επίπεδο Πολάκη.
Ο ίδιος όμως ο Πολάκης, σε κάποια επίδειξη μαγκιάς στη Βουλή, όρισε πως ο ηθικός πάτος του ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν «τρία μέτρα κάτω από τη γη».
Βέβαια αυτό ήταν η απειλή για κάποιον. Όμως εμείς εκεί στα τρία μέτρα κάτω, βρήκαμε όχι αυτόν που απειλούσε ο Πολάκης, αλλά τα ανατριχιαστικά απωθημένα του ΣΥΡΙΖΑ όπως αυτά εκφράστηκαν δια στόματος του άτυπου εκπροσώπου του που ακούει στο όνομα Κραουνάκης.
Απωθημένα που δε μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν γιατί πήραν την κυβέρνηση όχι όμως και την εξουσία, όπως λένε με άκρατο κυνισμό.
«Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν, «όλοι σας και μόνος μου», «σας έχω». Λέξεις που περιέχουν όλο το ηθικό πλεονέκτημα του ΣΥΡΙΖΑ. Αποκορύφωμα, η επιθεωρησιακή ατάκα: «Λούγκρες τον γουστάρετε τον Κρητίκαρο».
Πού κρύφτηκαν εδώ οι οργανώσεις που μηνύουν ανεξέλεγκτα αν προσβληθεί κατά τη γνώμη τους κάποιος μετανάστης;
Γιατί δεν υπήρξαν αντιδράσεις γι’ αυτόν τον ανεκδιήγητο μισογύνη που ευτελίζει μανάδες, γυναίκες, αδελφές, κόρες;
Στις κοινωνίες, δεν υπάρχει πουθενά καμία ιδεολογία η οποία να ισχυρίζεται με τέτοιο πάθος ότι αποτελείται μόνο από ηθικούς. Ούτε καν ο κλήρος δεν «τόλμησε» να το ισχυριστεί. Μόνο ο Σύριζα επιχείρησε να μονοπωλήσει το σύνθημα. Και όχι μόνο διαψεύστηκε αλλά κάνουν λάθος ακόμα κι αυτοί που πιστεύουν πως ο ηθικός πάτος του ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο Πολάκης.
Ήταν τρία μέτρα πιο βαθιά!
Από την έντυπη έκδοση
