«Είμαι στη Βουλγαρία. Και το ξημέρωμα θα πάω στο δημόσιο αποτεφρωτήριο της Σόφιας.

Γιατί αυτό είχε ζητήσει ο Παναγιώτης. Να μην θαφτεί, αλλά να καεί. Στην Ελλάδα, όμως, ούτε τα δικαιώματα των νεκρών δεν γίνονται ακόμη σεβαστά» επισημαίνει ο επικεφαλής του Ποταμιού, σημειώνοντας ότι ο πρώτος νόμος για την αποτέφρωση έγινε στην Ελλάδα το 2006.

«Δώδεκα χρόνια τώρα προστίθενται υπουργικές αποφάσεις, προεδρικά διατάγματα, νέοι νόμοι – δύο έχω ψηφίσει και εγώ! – αλλά αποτέλεσμα μηδέν. Κενό γράμμα και οι διακηρύξεις των Δημάρχων που κάθε τόσο δίνουν και μια νέα ημερομηνία. Έτσι 100 σοροί κάθε εβδομάδα “ξενιτεύονται” για αποτέφρωση (περίπου 1 στους 30 θανάτους). Δεν μιλώ για την ταλαιπωρία, δεν μιλώ για τα χρήματα, μιλώ για την προσβολή».

Ο κ. Θεοδωράκης αναφέρει ότι το δικαίωμα στην αποτέφρωση κατοχυρώθηκε στη Μεγάλη Βρετανία το 1884 και στη Γαλλία το 1887, ενώ στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης η αποτέφρωση είναι σήμερα ο κανόνας.

Κατσίκης: «Βίαιη η αποτέφρωση, δεν θα ψηφίσουμε»

«Στην Ελλάδα, όμως, οι δικοί μας επιμένουν. Δεν τους πειράζει το εμπόριο και το παζάρι στα μεγάλα νεκροταφεία (οι νεκροί μας σε τρία χρόνια ξεθάβονται μέσα σε απίστευτες τραγελαφικές καταστάσεις). Τους πειράζει η αποτέφρωση» τονίζει ο επικεφαλής του Ποταμιού και συνεχίζει:

«Και πώς θα τον θυμάστε άμα δεν έχετε τάφο εδώ;» ρωτούσε ένας παπάς χθες στο 3ο νεκροταφείο – όπου στα κλεφτά κάναμε μια νεκρώσιμο ακολουθία.

«Ο νεκρός δεν ζει κάτω από τις ταφόπλακες, ζει όσο ζει κι ο τελευταίος που τον θυμάται» απάντησε ένας φίλος.